Marder 1
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Niemcy

Producent

Rheinstahl

Typ pojazdu

bojowy wóz piechoty

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

3 + 7

Historia
Prototypy

1961–1969

Produkcja

1970–1975

Egzemplarze

2137

Dane techniczne
Silnik

6-cylindrowy, wysokoprężny, MTU MB Ea-500,
o mocy 600 KM (458kW) przy 2200 obr./min

Transmisja

układ planetarny i hydrostatyczny bezstopniowy mechanizm sterujący

Pancerz

klasyczny z płyt stalowych

Długość

6790 mm

Szerokość

3240 mm

Wysokość

2950 mm

Masa

28 200 kg (bojowa)

Nacisk jedn.

0,8 kg/cm²

Osiągi
Prędkość

75 km/h (max. po drodze)

Zasięg pojazdu

520 km

Pokonywanie przeszkód
Rowy (szer.)

2500 mm

Ściany (wys.)

1000 mm

Kąt podjazdu

60%

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x armata automatyczna Rheinmetall MK 20 Rh 202 kal. 20 mm

2 x km MG3 kal. 7,62 mm
1 x wyrzutnia ppk Milan 2
6 x wyrzutnia granatów dymnych

Użytkownicy

Aktualni użytkownicy

Marder (pol. kuna) – niemiecki gąsienicowy bojowy wóz piechoty opracowany i produkowany przez koncern Rheinmetall AG. Pojazdy Marder są używane w armii niemieckiej jako podstawowe uzbrojenie piechoty zmechanizowanej od lat 70. do chwili obecnej.

Historia

Prace konstrukcyjne nad Marderem rozpoczęły się w styczniu 1960, kiedy to podpisano kontrakt na opracowanie nowoczesnego bojowego wozu piechoty dla Bundeswehry. Faza prototypowa projektu zakończyła się 7 maja 1971, kiedy to pierwszy egzemplarz produkcyjny został przekazany niemieckiej armii.

Zadaniem pojazdu było zastąpienie transportera opancerzonego Schützenpanzer Lang HS.30. Początkowo prace rozwojowe przyznano dwóm grupom firm: Rheinstal Group (Rheinstal-Hanomag, Ruhrstahl, Witten-Annen, Burno Warnecke) i grupie w skład której wchodziły Henschel Werke i szwajcarski MOWAG. Rezultatem pierwszego etapu prac była produkcja siedmiu prototypowych pojazdów. Druga seria pojazdów prototypowych została wyprodukowana w latach 1961–1963. W tym czasie prace nad prototypami uległy spowolnieniu z powodu nadania priorytetu opracowywanemu równolegle niszczycielowi czołgów Jagdpanzer Kanone 90mm.

W 1967 po ostatecznym przedstawieniu przez wojsko wymagań technicznych przystąpiono do budowy trzeciej i ostatniej serii prototypów. W końcowej fazie rozwoju pojazdu brała udział grupa Rheinstahl która wytworzyła 10 egzemplarzy przedseryjnych, które wzięły udział w testach poligonowych z udziałem niemieckiej armii między październikiem 1968 a marcem 1969. W maju 1969 pojazdowi oficjalnie nadano nazwę Marder 1, a w październiku Rheinstahl został głównym dostawcą tego wozu.

Pierwszy produkcyjny Marder 1 został przekazany niemieckiemu wojsku 7 maja 1971. Produkcję seryjną zakończono w 1975 po wyprodukowaniu 2136 pojazdów.

Wersje i modernizacje

Marder okazał się udaną i podatną na modernizacje konstrukcją. Jego kadłub stał się podstawą do opracowania wielu wersji i modernizacji:

  • Marder 1A1 – ulepszony system zasilania armaty, zainstalowane noktowizyjne urządzenie obserwacji PERI Z-16 oraz nocnego celownika Z-59. Lepsza instalacja ochrony przed ABC. Masa pojazdu wzrosła do 30 ton. Wprowadzona w roku 1982.
  • Marder 1A1A – wersja A1 bez urządzeń noktowizyjnych
  • Marder 1A2 – wersja A1 z urządzeniem stabilizacji uzbrojenia tzw. III generacji.
  • Marder 1A3 – wersja, która znajduje się obecnie na wyposażeniu Bundeswehry (od końca lat 80.). Posiadają wzmocnione opancerzenie przedniej części kadłuba (pancerz laminowany) i burt, posiadają także dodatkowy karabin maszynowy kal. 7,62 mm montowany na wieży. Masa wzrosła do 35 ton.
  • Marder 1A4 – od wersji 1A3 różni się systemem łączności umożliwiającym szyfrowanie przekazywanych danych.
  • Marder 1A5 – wersja ze wzmocnioną ochroną przeciwminową

Na podstawie konstrukcji Mardera firma Thyssen-Henchel opracowała dla Argentyny czołg podstawowy TAM. Konstrukcje Mardera wykorzystano także do opracowania wersji systemu przeciwlotniczego Roland.

Użytkownicy

  •  Chile – 200 wozów w wersji 1A3 oraz siedem pojazdów do nauki jazdy[1][2]
  •  Grecja – W 2009 roku planowano zakupić 422 wozy opancerzone typu Marder 1. Z powodu braku funduszy transakcja nigdy nie doszła do skutku[2]. W 2022 roku doszło do porozumienia z rządem greckim w sprawie przekazania 40 Marder 1A3 w zamian za tyleż ex-enerdowskie BMP-1, które przekazano Ukrainie.[3]
  •  Indonezja – 42 wozy w wersji 1A3.[4][2]
  •  Jordania – 75 wozów w wersji 1A3 oraz dwie do nauki jazdy dostarczone w latach 2017–2020[5]
  •  Niemcy - ok 370 szt. w 2022 r.[6]
  •  Ukraina - Niemcy zobowiązały się do przekazania łącznie 100 wozów typu Marder 1A3[7][8]

Niedoszli

Przypisy

  1. ↑ Marc von Boemcken: U-Boote, Fregatten und ausgemusterte Panzer Deutsche Rüstungsexporte nach Lateinamerika. www.ssl-id.de. [dostęp 2012-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-14)]. (niem.).
  2. 1 2 3 4 5 Der Marder feiert in 2021 sein 50-jähriges | Rheinmetall [online], com/de/rheinmetall_defence/systems_and_products/vehicle_systems/armoured_tracked_vehicles/marder50/index.php [dostęp 2024-04-24] (niem.).
  3. ↑ https://www.dw.com/pl/niemcy-przeka%C5%BC%C4%85-grecji-wozy-bojowe-w-zamian-za-sprz%C4%99t-dla-ukrainy/a-61990870
  4. ↑ Leopardy w Indonezji. altair.com.pl, 2014-09-05. [dostęp 2014-09-06]. (pol.).
  5. ↑ Der integrierte internationale Technologiekonzern | Rheinmetall [online], rheinmetall-defence.com [dostęp 2024-04-24] (niem.).
  6. ↑ Bundeswehra przekaże Mardery Ukrainie.
  7. ↑ USA wysyłają Ukrainie bojowe wozy piechoty Bradley. Niemcy przekażą Mardery i baterię Patriot [online], Rzeczpospolita [dostęp 2023-01-06] (pol.).
  8. ↑ Niemcy dostarczą Ukrainie nowy pakiet uzbrojenia w tym: Leopard 1 i Patrioty | Defence24 [online], defence24.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).

Bibliografia

  • Igor Witkowski: Lekkie i średnie opancerzone wozy bojowe. WiS, s. 42–48. ISBN 83-86028-02-5.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.