Ludwika Jadwiga Zawadzka
Ilustracja
Ludwika Zawadzka – w mundurze kapitana, jako zastępca dowódcy OLK (1921)
Data urodzenia

16 sierpnia 1864

Data śmierci

19 października 1954

Zawód, zajęcie

działaczka oświatowa i kobieca, kapitan WP.

Narodowość

polska

Rodzice

Ludwik Wysłouch i Adela z Giedrojciów

Małżeństwo

Aleksander Zawadzki (1859–1926)

Krewni i powinowaci

Bolesław Wysłouch

Ludwika Jadwiga Zawadzka (ur. 16 sierpnia 1864, zm. 19 października 1954) – działaczka oświatowa i kobieca, kapitan WP.

Życiorys

Ur. w rodzinie ziemiańskiej, jako córka Ludwika Wysłoucha i Adeli z Giedrojciów[1], młodsza siostra znanego działacza ludowego Bolesława Wysłoucha. Od stycznia 1884 żona Aleksandra Zawadzkiego, po czym oboje wyjechali do Szwajcarii[2]. Od tej pory czynnie uczestniczyła i wspomagała męża w prowadzonej przezeń działalności publicznej i politycznej. Działaczka Towarzystwa Oświaty Narodowej i Polskiej Macierzy Szkolnej – m.in. w l. 1905–1907 kierowała Warszawskimi Kursami Pedagogicznymi dla nauczycieli ludowych[3]. Następnie organizatorka i dyrektorka seminarium męskiego w Warszawie.

W kwietniu 1913 współzałożycielka a następnie członkini warszawskiego koła Ligi Kobiet Pogotowia Wojennego (1913–1915), od września 1915 także członkini Rady Ligi w Warszawie. Od listopada 1916 członkini koła „A” w Warszawie opowiadającego się za współpracą z Departamentem Wojskowym NKN[4].

W l. 1918–1920 członkini Zarządu Białego Krzyża. Referentka oświatowa Ministerstwa Spraw Wojskowych. Jedna z organizatorek Ochotniczej Legii Kobiet w Warszawie w 1920. Następnie w stopniu kpt WP zastępca dowódcy, a po rezygnacji mjr Aleksandry Zagórskiej dowódca OLK[5].

Przypisy

  1. M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego, Portal internetowy [dostęp 21 czerwca 2019]
  2. Jan Konefał, Działalność społeczno-polityczna i prasowa Aleksandra Zawadzkiego (ojca Prokopa) w latach 1896–1918, „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej” t. 28, nr 2, 1989, s. 72
  3. Ludwika Wysłouch-Zawadzka, Warszawskie Kursy Pedagogiczne, w: Nasza walka o szkołę polską 1901–1917. Opracowania, wspomnienia, dokumenty, Warszawa 1934, s. 293–297
  4. Joanna Dufrat, Kobiety w kręgu lewicy niepodległościowej. Od Ligi Kobiet Pogotowia Wojennego do Ochotniczej Legii Kobiet (1908–1918/1919), Toruń 2001, s. 29, 82, 194, 197, 214, 216
  5. Wanda Kiedrzyńska, Zarys Historii Wojennej OLK (Ochotniczej Legii Kobiet), Warszawa 1931, s. 31, 37–39


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.