Bolesław Wysłouch
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1855
Socha, gubernia grodzieńska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

13 września 1937
Lwów, Polska

Zawód, zajęcie

chemik, polityk

Alma Mater

Petersburski Państwowy Instytut Technologiczny

Stanowisko

senator I kadencji (1922–1928), prezes PSL-ZNL (1912–1913)

Partia

SL/PSL (1895–1912)
PSL-ZNL (1912–1913)
PSL „Piast” (1913–1923)
PSL „Wyzwolenie” (1923–1925)

Bolesław Ignacy Wysłouch (ur. 22 listopada 1855 w majątku Socha, zm. 13 września 1937 we Lwowie) – polski współorganizator ruchu ludowego w Galicji i publicysta, senator I kadencji w II Rzeczypospolitej, socjalista, wolnomularz we Lwowie w okresie zaborów[1].

Życiorys

Pochodził ze szlacheckiego rodu Wysłouchów z Polesia. Ukończył studia w Instytucie Technologicznym w Petersburgu (1879)[2] jako inżynier chemik. Był członkiem kółek studenckich. Od 1881 był związany z Ludem Polskim Bolesława Limanowskiego. Więziony przez 3 lata w Cytadeli Warszawskiej, po zwolnieniu osiadł we Lwowie.

Był wydawcą i redaktorem szeregu pism: „Przegląd Społeczny”, „Kurier Lwowski” (redaktor naczelny w latach 1887–1919), „Przyjaciel Ludu” (1889–1902). W 1886 opracował program dla samodzielnej partii chłopskiej[3].

W 1894 był inicjatorem utworzenia Towarzystwa Demokratycznego Polskiego, a w 1895 Stronnictwa Ludowego w Galicji, w którym był członkiem Rady Naczelnej (od 1903 partia występowała pod nazwą „Polskie Stronnictwo Ludowe”). W latach 1912–1913 był prezesem partii PSL – Zjednoczenie Niezawisłych Ludowców, w latach 1913–1923 członkiem PSL „Piast”, w okresie 1923–1925 członkiem PSL „Wyzwolenie”, w 1925 członkiem Klubu Pracy. W okresie 1922–1927 był senatorem. W 1928 wycofał się ostatecznie z życia politycznego.

Był mężem Marii Wysłouchowej, działaczki społecznej i oświatowej, organizatorki ruchu ludowego w Galicji. Gdy owdowiał, jego drugą żoną została Bronisława Wysłouchowa, pułkownik Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, inspektor Pomocniczej Służby Kobiet.

Zmarł 13 września 1937 we Lwowie. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim.

Nie posiadał odznaczeń[4].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Leon Chajn: Polskie wolnomularstwo 1920–1938, Warszawa 1984, s. 100.
  2. ↑ Księga pamiątkowa inżynierów technologów Polaków wychowańców Instytutu Technologicznego w Petersburgu: (w rocznicę stulecia uczelni), Warszawa 1933, s. 100.
  3. ↑ Antoni Czubiński: Historia Polski XX wieku. Poznań: Wydawnictwo Nauka i Innowacje, 2012, s. 21.
  4. ↑ † Bolesław Wysłouch. Wybitny działacz niepodległościowy, więzień X Pawilonu. „Wschód”. Nr 65, s. 4, 10 listopada 1937.

Bibliografia

  • Ś. p. Bolesław Wysłouch. „Gazeta Lwowska”, Nr 209 z 15 września 1937. 
  • Brock, Boleslaw Wyslouch: Founder of the Polish Peasant Party. Slavonic and East European Review, xxx (74), 1951.
  • Mazurek, Kraj a emigracja. Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich, Warsaw, 2006.
  • Kudłaszyk, Wysłouch, Myśl społeczno-polityczna Bolesława Wysłoucha: 1855–1937. Wrocław, 1978.
  • Encyklopedia PWN, 2007.
  • Dwór Socha, Wysłouchowie.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.