Lubiatów
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Powiat

krośnieński

Gmina

Dąbie

Liczba ludności (2022)

192[1]

Strefa numeracyjna

68

Kod pocztowy

66-627[2]

SIMC

0909058

Położenie na mapie gminy Dąbie
Mapa konturowa gminy Dąbie, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Lubiatów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Lubiatów”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Lubiatów”
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego
Mapa konturowa powiatu krośnieńskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Lubiatów”
Ziemia51°56′16″N 15°12′16″E/51,937778 15,204444[3]

Lubiatów (niem. Liebthal[4]) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Dąbie.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa zielonogórskiego.

Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 288.

Historia

Wieś położona na południe od Dąbia, przy drodze nr 288. Pierwsze wzmianki o Lubiatowie pochodzą z roku 1305. Prawdopodobnie założono ją podczas trzynastowiecznej kolonizacji[4]. Mieli tu swoje dobra w XIV wieku członkowie rodu Blombergów. Jeszcze na początku XX wieku baronowie von Blomberg byli właścicielami Lubiatowa. Majątek posiadała tutaj również około 1600 roku rodzina von Löben[4].

Zabytki

Kościół filialny pod wezwaniem Matki Bożej Częstochowskiej z 1745 roku

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[5]:

  • kościół filialny pod wezwaniem Matki Bożej Częstochowskiej z 1745 roku[4]. Kościół barokowy, wzniesiony w 1745 roku, murowany z cegły i kamienia[4]. W 1818 r. stuleciu został rozbudowany o kruchtę[6] i zakrystię[4]. Nad całością góruje drewniana barokowa wieżyczka, którą wieńczy hełm i latarnia. W 1946 świątynia po poświęceniu przez katolików była kilkakrotnie remontowana[7]. W północno–zachodniej przybudówce przetrwała stolarka okienna z drugiej połowy XIX wieku[4]

inne zabytki:

  • 500-letnia lipa drobnolistna o obwodzie 600 cm rośnie na przykościelnym placu.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 671 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 70102
  4. 1 2 3 4 5 6 7 Krzysztof Garbacz: Przewodnik po zabytkach województwa lubuskiego tom 1. s. 225.
  5. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 11. [dostęp 2013-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)].
  6. ↑ Nie przetrwała do dziś, ponieważ w latach 50 XX wieku została rozebrana
  7. ↑ Zamurowano wówczas okna przyziemia i otwór wejściowy od południa oraz usunięto empory boczne i ołtarz ambonowy

Bibliografia

  • Stanisław Kowalski, Zabytki województwa zielonogórskiego, Lubuskie Towarzystwo Naukowe, Zielona Góra 1987.
  • Krzysztof Garbacz: Przewodnik po zabytkach województwa lubuskiego tom 1. Zielona Góra: Agencja Wydawnicza „PDN”, 2011, s. 225-226. ISBN 978-83-919914-8-0.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.