Kustrzebka przeoczana
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

kustrzebniaki

Rząd

kustrzebkowce

Rodzina

kustrzebkowate

Rodzaj

kustrzebka

Gatunek

kustrzebka przeoczana

Nazwa systematyczna
Peziza praetervisa Bres.
Malpighia 11(6-8): 266 (1897)

Kustrzebka przeoczana(Peziza praetervisa Bres.) – gatunek grzybów z rodziny kustrzebkowatych (Pezizaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Peziza, Pezizaceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1897 r. Giacomo Bresàdola na starym węglu drzewnym i nadana przez niego nazwa jest aktualna[1]. Niektóre synonimy:

  • Aleuria praetervisa (Bres.) Bres. 1933
  • Galactinia praetervisa var. minor J. Moravec 1969[2].

Polska nazwa według M.A. Chmiel[3].

Morfologia

Askokarpy typu apotecjum o średnicy 6–21 mm, siedzące, początkowo miseczkowate, potem wypłaszczające się. Hymenium gładkie, koloru ochrowego z fioletowymi odcieniami, ciemniejące z wiekiem. Bezpłodna powierzchnia zewnętrzna nieco ciemniejsza, lekko fioletowa[4].

Worki cylindryczne, jednorzędowe, ośmiozarodnikowe, z zarodnikami w górnej części, amyloidalne, 181,4–263,3 × 8,9–13,4 µm[4], otwierające się na szczycie wieczkiem. Askospory elipsoidalne z drobnymi, izolowanymi brodawkami, szkliste, 12–14 × 7–8 µm z dwoma dużymi gutulami[5]. Wstawki cylindryczne, septowane, rozwidlone u nasady, pogrubione i rozwidlone na wierzchołku[4], o średnicy do 7 µm[5].

Najbardziej podobna jest Peziza violacea, ale odróżnia się ciemnofioletowym owocnikiem i dużymi, brodawkowatymi askosporami. Pachyella babingtonii ma również fioletowobrązowe hymenium, ale jest mniejsza i półprzezroczysta[5].

Zasięg występowania i siedlisko

Występuje w Ameryce Północnej i Południowej, w Europie, Japonii, Australii i na Nowej Zelandii[6]. W Polsce M.A. Chmiel w 2006 r. przytoczyła 5 stanowisk na wypaleniskach[3], w późniejszych latach podano następne[7].

Saprotroficzny grzyb wypaleniskowy rozwijający się na wypaleniskach[3].

Przypisy

  1. 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2023-11-20] (ang.).
  2. ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-11-20] (ang.).
  3. 1 2 3 Maria Alicja Chmiel, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, s. 95, ISBN 978-83-89648-46-4.
  4. 1 2 3 Peziza praetervisa [online], Demetrio Merino Alcántara [dostęp 2023-11-20] (hiszp.).
  5. 1 2 3 E.E.Tylutki, Mushrooms of Idaho and the Pacific Northwest, Moscow, Idaho: University Press of Idaho, 1979, s. 96, ISBN 0-89301-062-6 (ang.).
  6. ↑ Występowanie Peziza praetervisa na świecie (mapa) [online], gbif.org, s. 97 [dostęp 2023-11-20].
  7. ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-11-20] (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.