Kubaczyn
wieś
Ilustracja
Centrum wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

grodziski

Gmina

Granowo

Liczba ludności (2022)

255[1]

Strefa numeracyjna

61

Kod pocztowy

62-066[2]

Tablice rejestracyjne

PGO

SIMC

0583817

Położenie na mapie gminy Granowo
Mapa konturowa gminy Granowo, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kubaczyn”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kubaczyn”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kubaczyn”
Położenie na mapie powiatu grodziskiego
Mapa konturowa powiatu grodziskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Kubaczyn”
Ziemia52°13′53″N 16°31′31″E/52,231389 16,525278[3]

Kubaczynwieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie grodziskim, w gminie Granowo.

W miejscowości działa jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej (remiza w parku). Obszar wsi stanowi sołectwo, które jest jednostką pomocniczą gminy[4].

Historia

Wjazd od wsi od południa

Wieś ma rodowód średniowieczny[5]. Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski odnotowuje w roku 1326 wieś pod nazwą Cobaczno[5]. Miejscowość należała do dystryktu drożyńskiego i występowała wówczas także pod nazwami: Kubaczyn, Kubaczina, Cubaczino[5]. Była to własność szlachecka. Król Władysław Łokietek nadał w 1326 immunitet ekonomiczny i sądowniczy Marcinowi zwanemu Domasławic dla jego dziedziny Adamowice w dystrykcie drużyńskim, do której należało m.in. ówczesne Cubaczino[5].

W dokumentach z XV wieku wymieniane są w Kubaczynie: sad, ostrów (w znaczeniu: zarośnięta wyspa rzeczna), zapust, łąki, staw rybny, struga Mogilnica oraz pola w stronę m.in. wsi Drożyn (dziś Drużyń), Kotowo i Ząbrsko (Zemsko)[5]. W 1566 roku wzmiankowany jest tu dwór zwany Obórką, Dół Kuszczyński oraz droga granowska[5].

W „Księdze uposażenia diecezji poznańskiej z roku 1510" wieś jest indeksowana pod nazwami Cubaczino lub Kubaczino, z adnotacją, że należała wówczas do parafii w pobliskim Drużyniu[6].

W książce „Transakcje chłopami w Rzeczypospolitej szlacheckiej (w. XVI - XVIII)” cytowany jest zapis przekazania pewnego chłopa zamieszkałego w XVI w. w Kubaczynie[7]:

Gniezno 29 VIII 1571
Bracia kanonik Jan i Stanisław Kokalewscy dają Wojciechowi Przyjemskiemu, kasztelanowi lądzkiemu, Marcina Gąskę ze wsi Kubaczyn.

W 1581 roku wieś szlachecka Kubaczino położona była w powiecie kościańskim województwa poznańskiego[8].

„Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Księztwa Poznańskiego” (wyd. 1846) zalicza Kubaczyn do wsi mniejszych w ówczesnym pruskim powiecie bukowskim, który dzielił się na cztery okręgi (bukowski, grodziski, lutomyślski oraz lwowkowski)[9]. Kubaczyn należał do okręgu bukowskiego, majętności granowskiej, której właścicielem była wówczas Klaudyna Potocka[9]. Według tej publikacji, wieś liczyła wówczas 91 mieszkańców i 11 dymów (domostw)[9].

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich” notuje pod hasłem Kubaczyn wieś i folwark, które usytuowane były tuż obok siebie[10]. Według tej publikacji, Kubaczyn liczył 14 domów i 79 mieszkańców (wszyscy wyznania katolickiego, 14 analfabetów)[10]. Wieś należała wówczas, podobnie jak dziś, do gminy Granowo, która przynależała z kolei do ówczesnego powiatu bukowskiego utworzonego przez pruską administrację zaborczą[10]. Najbliższa poczta działała wówczas w odległości 2 km w Granowie, natomiast stacja kolejowa oraz telegraf – w Grodzisku (oddalonym o 8 km)[10]. Wzmiankowany osobno folwark Kubaczyn liczył wówczas 3 domy oraz 42 mieszkańców[10].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Przypisy

  1. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 640 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 64544
  4. Kubaczyn. Urząd Gminy Granowo. [dostęp 2014-10-07]. (pol.).
  5. 1 2 3 4 5 6 Kubaczyn. Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu (Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk). [dostęp 2015-10-15].
  6. Józef Nowacki: Księga uposażenia diecezji poznańskiej z roku 1510. Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, 1950, s. 313.
  7. Janusz Deresiewicz: Transakcje chłopami w Rzeczypospolitej szlacheckiej : (w. XVI - XVIII). Warszawa: Książka i Wiedza, 1959, s. 484.
  8. Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, Wielkopolska t. I, Warszawa 1883, s. 65.
  9. 1 2 3 Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜stwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 198-201.
  10. 1 2 3 4 5 Kubaczyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 831.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.