Janusz Deresiewicz (ur. 22 lutego 1910 we Wrześni, zm. 26 lutego 1992 w Poznaniu) – polski historyk, profesor zwyczajny.

Życiorys

Ukończył szkołę powszechną, a w 1928 zdał egzamin dojrzałości w Państwowym Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza we Wrześni. Na Uniwersytecie Poznańskim studiował prawo i ekonomię, a następnie pracował na tej uczelni jako asystent-wolnotariusz. Działał w Akademickim Kole Wrześnian, publikował na łamach "Orędownika Wrzesińskiego" i "Wici Wielkopolskich". W czasie II wojny światowej mieszkał w Warszawie, a po ucieczce z transportu do Rzeszy zamieszkał w Krakowie. Po wojnie pracował na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 1955 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1968 profesorem zwyczajnym. w 1980 przeszedł na emeryturę.

Zmarł 26 lutego 1992 w Poznaniu. Został pochowany 4 marca 1992 na cmentarzu Junikowo w Poznaniu^[1].

Twórczość

Pod redakcją Janusza Deresiewicza ukazała się nakładem Państwowego Wydawnictwa Naukowego w 1978 monografia Ziemi wrzesińska. Przeszłość i teraźniejszość.

Życie prywatne

W 1949 zawarł związek małżeński z Anną Ambrożewicza, z którą miał syna Janusza.

Przypisy

Bibliografia

• Marian Torzewski: Deresiewicz Janusz. W: Roman Nowaczyk (red.): Wrzesiński słownik biograficzny. Wyd. II poprawione i rozszerzone. Września: Wydawnictwo Kropka Jolanta i Waldemar Śliwczyńscy, 2011, s. 49-50. ISBN 978-83-89494-40-5.
• Prof. Janusz Deresiewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2016-04-10] .