Kosmos 434
Ilustracja
Inne nazwy

Т2К №3

Indeks COSPAR

1971-069A

Państwo

 ZSRR

Rakieta nośna

Sojuz-Ł

Miejsce startu

Bajkonur, Kazachska SRR

Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum

197 km[1]

Apogeum

285 km[1]

Okres obiegu

89 min[1]

Nachylenie

51,6°[1]

Mimośród

0,00664[1]

Czas trwania
Początek misji

12 sierpnia 1971 09:50 UTC

Powrót do atmosfery

22 sierpnia 1981

Wymiary
Masa całkowita

7000 kg[1]

Kosmos 434 (ros. Космос-434) – bezzałogowy lot kosmiczny w ramach programu Sojuz. Kosmos 434 był trzecim i ostatnim testowym lotem radzieckiego lądownika księżycowegoŁunnyj korabl” na orbitę okołoziemską; ostatecznie żaden jego egzemplarz nie wylądował na Księżycu[2].

Testowa konfiguracja pojazdu nosiła oznaczenie T2K. Nogi lądownika zostały zastąpione przez urządzenia do przesyłania danych telemetrycznych na Ziemię. Program tej misji był identyczny jak poprzednich, Kosmos 379 i Kosmos 398: statek wykonał na orbicie okołoziemskiej manewry symulujące lądowanie i start z powierzchni Księżyca[1][2][3]. Dziesięć lat później Kosmos 434 miał wejść w atmosferę nad Australią, co wywołało obawy, związane z niedawnymi deorbitacjami innych satelitów: w Australii spadły fragmenty amerykańskiej stacji Skylab, a nad Kanadą rozpadł się radziecki satelita Kosmos 954 z paliwem jądrowym na pokładzie. Dla uspokojenia obaw przed katastrofą nuklearną przedstawiciele ZSRR przyznali, że Kosmos 434 to tylko eksperymentalny lądownik księżycowy[2][3].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 Cosmos 434. [w:] NSSDC Master Catalog [on-line]. NASA. [dostęp 2015-04-06]. (ang.).
  2. 1 2 3 Mark Wade: LK. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2015-04-06]. (ang.).
  3. 1 2 David S.F. Portree: Mir Hardware Heritage: Part 1 - Soyuz (NASA, wikisource)]

Linki zewnętrzne

  • David S.F. Portree, Mir Hardware Heritage, NASA RP-1357, 1995 (wersja PDF)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.