Kościół Skazania
w Jerozolimie
Ilustracja
Kopuły kościoła od strony konwentu
Państwo

 Palestyna
/  Izrael

Miejscowość

Jerozolima

Wyznanie

katolickie

Kościół

Kościół rzymskokatolicki

Wezwanie

Skazanie Pana Jezusa

Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie

Litostratos

Położenie na mapie Jerozolimy
Mapa konturowa Jerozolimy, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Skazaniaw Jerozolimie”
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Skazaniaw Jerozolimie”
Ziemia31°46′49,43″N 35°14′01,46″E/31,780397 35,233739

Kościół Skazania także kaplica Skazania – niewielki kościół w muzułmańskiej dzielnicy Starego Miasta w Jerozolimie na Via Dolorosa, znajdujący się na terenie klasztoru franciszkanów z Kustodii Ziemi Świętej, miejsce upamiętnienia skazania Chrystusa na śmierć.

Konotacje biblijne

Tradycja lokalizuje skazanie Pana Jezusa na śmierć z wyroku Poncjusza Piłata w jego pretorium, którym w przypadku Jerozolimy mogła być Twierdza Antonia w północno-zachodnim narożniku placu świątynnego. Zarówno kościół Biczowania, jak i kościół Skazania wzniesiono na obszarze obejmującym teren starożytnej twierdzy. Wydarzenie opisane zostało w rozdziałach 18-19 Ewangelii wg św. Jana[1][2].

Sanktuarium

Kościół wzniesiono w 1904[3] wg projektu franciszkanina Wendelina Hinterkeusera na przypadkowo odkrytych pozostałościach wcześniejszego kościoła z epoki średniowiecznej. Ołtarz konsekrował 21 maja 1905 bp Giocondo de Nittis OFM[4]. Sanktuarium znajduje się na terenie należącym do Kustodii Ziemi Świętej w bezpośrednim sąsiedztwie Franciszkańskiego Studium Biblijnego i kościoła Biczowania. Część posadzki stanowi Lithostrotos, którego większą część posiadają zakonnice ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Syjonu w sąsiadującej z franciszkanami bazylice Ecce Homo. Kościół wzniesiono z kamienia. Ma jedną absydę. W witrażach kopuły przedstawiono aniołów trzymających narzędzia Męki Pańskiej, na okragłych witrażach okiennych Piłata obmywającego ręce oraz scenę Włożenia krzyża na ramiona Zbawiciela. W kościele znajdują się też rzeźby z papier-mâché autorstwa włoskiego rzeźbiarza z Lecce Salvatore Sacquegna (1877-1955): Chrystus Ubiczowany, Chrystus niosący krzyż, Podjęcie Krzyża oraz Spotkanie z Matką i Janem[5][6].

Przy zewnętrznej ścianie kościoła, od strony Via Dolorosa, umieszczone jest oznaczenie II stacji Drogi Krzyżowej. W każdy piątek zatrzymują się w tym miejscu pątnicy i franciszkanie podczas nabożeństwa Drogi krzyżowej, kończącego się w bazylice Bożego Grobu[7].

Przypisy

  1. ↑ Eugenio Alliata, Enrique Bermejo, Giovanni Claudio Bottini, Lino Cignelli, Abraham Sobkowski: Sulle orme di Gesù. Guida ai santuari di Terra Santa. Milano: Edizioni Terra Santa, 2011, s. 119-122. ISBN 978-88-6240-120-3. (wł.).
  2. ↑ Flagellation. www.custodia.org, 2011. [dostęp 2017-12-02]. (ang.).
  3. ↑ Terra Sancta Museum. Via Dolorosa. Sito archeologico e percorso multimediale. www.sbf.custodia.org. [dostęp 2017-12-02]. (wł.).
  4. ↑ Mons. Giocondo de Nittis OFM (1838–1908). www.christusrex.org, 2005-05-21. [dostęp 2017-12-02]. (wł.).
  5. ↑ Donato Baldi OFM: W Ojczyźnie Chrystusa. Przewodnik po Ziemi Świętej. Aleksander Kowalski (tłum. i uzupełn.). Wyd. 2. Kraków-Asyż: Franciszkanie, 1993, s. 89-91. (pol.).
  6. ↑ Eugene Hoade: Guide to the Holy Land. Jerusalem: Franciscan Printing Press, 1984, s. 155. (ang.).
  7. ↑ Heinrich Fürst, Gregor Geiger: Terra Santa: guida francescana per pellegrini e viaggiatori. Mediolan: Edizioni Terra Santa, 2017, s. 375. ISBN 978-88-6240-411-2. (wł.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.