Kościół Grobu Najświętszej Marii Panny
קבר מרים
sanktuarium
Ilustracja
Państwo

 Palestyna
/  Izrael

Miejscowość

Jerozolima

Wyznanie

przedchalcedońskie i prawosławne

Kościół

Apostolski Kościół Ormiański,
Cerkiew Prawosławna

Patriarchat

Ormiański Patriarchat Jerozolimy,
Prawosławny patriarchat Jerozolimy

Wezwanie

Grobu Najświętszej Marii Panny

Wspomnienie liturgiczne

15/28 sierpnia

Położenie na mapie Jerozolimy
Mapa konturowa Jerozolimy, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Grobu Najświętszej Marii Panny”
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Grobu Najświętszej Marii Panny”
Ziemia31°46′48″N 35°14′23″E/31,780000 35,239722

Kościół Grobu Najświętszej Marii Panny[1]świątynia chrześcijańska zlokalizowana w dolinie Cedronu między Wzgórzem Świątynnym a Górą Oliwną w Jerozolimie. Zgodnie z tradycją w kościele tym znajduje się grób Marii z Nazaretu, matki Jezusa[2][3]. Kościół jest wspólnie administrowany przez kilka wspólnot chrześcijańskich. Relacje między wspólnotami reguluje wywodząca się z czasów Imperium Osmańskiego zasada Status Quo[4].

Podziemnym kościołem Grobu Matki Bożej opiekują się mnisi greccy (prawosławni z Patriarchatu Jerozolimskiego) i ormiańscy. Jak podaje apokryf Transitus Mariae, to właśnie z tego miejsca Maryja Matka Jezusa została z duszą i ciałem wzięta do nieba. Miejsce było czczone przez judeochrześcijan już w II w. Zwolennikiem uznania lokalizacji grobu w dolinie Cedronu był jerozolimski biskup Juwenalis. W IV w. powstała pierwsza świątynia poświęcona Matce Bożej. Najprawdopodobniej została zniszczona przez Persów w 614 roku. Arkulf z Perigeux relacjonował w 670 roku, że była to świątynia dwupoziomowa. Na jej dolnej kondygnacji znajdował się pusty skalny grób, w którym po śmierci była pochowana Maryja. Z relacji wynika więc, że w drugiej połowie VII wieku świątynia była już odbudowana. W 1009 roku, po zdobyciu Jerozolimy przez Fatymidów, kalif Al-Hakim rozkazał zniszczyć świątynię, więc krzyżowcy zastali kościół górny w ruinie. W latach 1112-1130 benedyktyni wznieśli ponad Grobem Marii nowy kościół wraz z przyległym klasztorem nazywanym „opactwem Matki Boskiej w Dolinie Jozafata”. Zburzył go w 1187 roku Saladyn, oszczędzając kryptę ze względu na cześć jaką żywił dla „błogosławionej Matki proroka Jezusa”. We wnętrzu krypty znajduje się m.in. sarkofag Melisandy, matki króla jerozolimskiego Baldwina III z czasów wypraw krzyżowych[2][3], która została tu pochowana w 1161 roku[3].

Przypisy

  1. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej: Nazewnictwo Geograficzne Świata – Protokół XCVII. posiedzenia Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Instytut Geodezji i Kartografii, 2017, s. 3.
  2. 1 2 Jerome Murphy-O'Connor: Przewodnik po Ziemi Świętej (tłum. Marek Burdajewicz). Warszawa: Oficyna Wydawnicza Vocatio, 2001, s. 408. ISBN 978-83-7492-107-7.
  3. 1 2 3 Adam Dylewski: Izrael. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2008, s. 366, seria: Praktyczny Przewodnik. ISBN 978-83-7513-129-1.
  4. Kustodia Ziemi Świętej: Status Quo. www.custodia.org. [dostęp 2013-12-14]. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.