Klasztor Bernardynek na Pradze – klasztor bernardynek, który znajdował się na terenie dzisiejszego parku Praskiego na warszawskiej Pradze. Zniszczony w 1794 roku.
Historia
W roku 1655 na Pradze, w części nazywanej Praszką, zamieszkały sprowadzone z warszawskiego klasztoru zakonnice. Pierwsze zabudowania klasztorne uległy zniszczeniu w czasie potopu szwedzkiego w roku 1656 i dopiero w 1675 wzniesiono tu nowy klasztor z małym kościołem. Budynki zbudowane zostały z drewna, a przykryte dachówką dopiero w 1754 roku. Budynki te zostały spalone w czasie Rzezi Pragi w 1794 roku i już ich nie odbudowano. W roku 1807 większość zabudowy historycznej Pragi uległa rozbiórce pod budowę napoleońskich umocnień praskiego przedmościa – ołtarze trafiły do kościoła w Grodzisku, a zakonnice przeniosły się na Marywil do sióstr kanoniczek, a stamtąd częściowo do Łowicza, a częściowo do Warszawy.
Śladem obecności sióstr bernardynek na Pradze jest dziś ul. Panieńska[1].
Przypisy
- ↑ Marek Solarczyk: Wpływ instytucji Kościoła Katolickiego na dzieje prawobrzeżnej Warszawy do 1945 r. [w:] Świątynie prawego brzegu. Kościół katolicki w dziejach prawobrzeżnej Warszawy. Warszawa: Muzeum Warszawskiej Pragi i Wydawnictwo Duszpasterstwa Rolników, 2009, s. 17. ISBN 978-83-7401-236-2.
Bibliografia
- Lech Dunin: Przewodnik po kościołach prawobrzeżnej Warszawy-Pragi. Warszawa: Rada Prymasowska Budowy Kościołów Warszawy, 1978, s. 19.
- Warszawskiej Pragi dzieje dawne i nowsze. Warszawa: Wydawnictwo Jeden Świat, 2006, s. 168. ISBN 83-89632-34-9.