gmina | |
Klaksvík - centrum administracyjne gminy | |
Państwo | |
---|---|
Terytorium zależne | |
Region | |
Siedziba | |
Data powstania | |
Burmistrz |
Jógvan Skorheim, |
Powierzchnia |
116,4 km² |
Populacja (2017) • liczba ludności |
|
• gęstość |
43 os./km² |
Numer kierunkowy |
+298 |
Kod pocztowy |
FO-700, FO-710, |
Adres urzędu: Nólsoyar Pálsgøta 32FO-710 Klaksvík | |
Położenie na mapie Wysp Owczych | |
62°13′26″N 6°34′43″W/62,223889 -6,578611 | |
Strona internetowa |
Klaksvík (far. Klaksvíkar kommuna) – jedna z największych gmin na Wyspach Owczych, duńskim terytorium zależnym, położonym na Oceanie Atlantyckim. Graniczy z gminą Hvannasund. Siedzibą jej władz jest drugie co do wielkości miasto na archipelagu, Klaksvík.
Gmina obejmuje większą część wyspy Borðoy, jedynie północno-wschodnie wybrzeże leży poza jej jurysdykcją. W jej granicach leżą także wyspy Fugloy oraz Kalsoy. Zajmuje powierzchnię 116,4 km².
Według danych z 2017 roku gminę zamieszkuje 5051 ludzi.
Historia
Gmina Klaksvík istnieje od roku 1908[1]. Powstała w wyniku podziału Norðoya Prestagjalds kommuna, obejmującej od 1872 tereny regionu Norðoyar[1]. W roku 2005 gmina powiększyła się o tereny dawnej Mikladals kommuna[2], cztery lata później w jej granice weszła gmina Svínoy a w 2017 roku gmina Húsar.
Od 1908 roku gminą zarządza burmistrz[3]. Obecnie jest nim Jógvan Skorheim z Partii Niepodległościowej[3].
Populacja
|
|
Liczba ludności Klaksvíkar kommuna wynosi na chwilę obecną 5 051 osób (druga najludniejsza gmina na archipelagu).
Populacja gminy Klaksvík w roku 1908 wynosiła około 700 osób[4]. W przeciągu pięćdziesięciu lat liczba ta wzrosła do około 4000 ludzi[4]. W roku 1960 gminę w jej ówczesnych granicach, zamieszkiwało 3 894 ludzi. Liczba ta wzrastała w kolejnych lata (4 257 w 1960, 4 673 w 1977, 4 882 w 1985), osiągając poziom 4 984 mieszkańców w roku 1990[1]. Na Wyspach Owczych pojawił się wówczas kryzys gospodarczy[5], co wywołało odpływ ludności zarówno z całego archipelagu, jak i z gminy Klaksvik. Po roku 1995, kiedy populacja osiągnęła poziom 4 581 osób, liczba ludności sukcesywnie rośnie.
Polityka
Burmistrzem gminy Klaksvík od 2012 roku jest Jógvan Skorheim[3], startujący z list Partii Niepodległościowej. Został on wyłoniony po ostatnich wyborach samorządowych na Wyspach Owczych, których wyniki dla Klaksvíkar kommuna przedstawiały się następująco[6]:
Lista | Nazwa partii | Głosy | Procent | Mandaty | |
---|---|---|---|---|---|
A | Partia Ludowa (Fólkaflokkurin) | 1 104 | 37,01 | 5 | 0 |
E | Repiblika (Tjóðveldi) | 702 | 23,53 | 3 | +1 |
D | Partia Niepodległościowa (Sjálvstýrisflokkurin) | 522 | 17,5 | 2 | +1 |
C | Partia Socjaldemokratyczna (Javnaðarflokkurin) | 440 | 14,75 | 1 | -1 |
B | Partia Unii (Sambandsflokkurin) | 215 | 7,21 | 0 | -1 |
Suma | 2 991 | 100 | 11 | 0 |
Lista A | Lista B | Lista C | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Fólkaflokkurin | Sambandsflokkurin | Javnaðarflokkurin | ||||||
Nr | Kandydat | Głosy | Nr | Kandydat | Głosy | Nr | Kandydat | Głosy |
1. | Óli á Geilini | 8 | 1. | Símun Michael Sørensen | 32 | 1. | Tummas Jóhansson Lervig | 96 |
2. | Óli M. Lassen | 82 | 2. | Maria Olsen | 60 | 2. | Signhild Vilhelmsdóttir Johannesen | 182 |
3. | Jósvein Jacobsen | 12 | 3. | Kristian Joensen | 14 | 3. | Petur Martin Hansen | 64 |
4. | Jan Gardar | 62 | 4. | Katrina Gullaksen | 53 | 4. | Jákup Fredrik Nolsøe Mikkelsen | 61 |
5. | Herfríð Sørensen | 87 | 5. | Karl Olgar Joensen | 9 | 5. | Henry Johannesen | 13 |
6. | Hallstein Jacobsen | 51 | 6. | Jákup Skoradal | 24 | 6. | Hansa Nybo | 15 |
7. | Gunvá við Keldu | 302 | 7. | Anskar Hansen | 14 | |||
8. | Eyðstein Ó. Poulsen | 108 | 8. | Aleksandar Djordjevic | 3 | |||
9. | Erling Petersen | 86 | ||||||
10. | Erik Andreasen | 54 | ||||||
11. | Elisabeth M. Gunnleygsdóttir | 138 | ||||||
12. | Atli S. Justinussen | 107 | ||||||
Lista | 7 | Lista | 6 | Lista | 9 | |||
Lista D | Lista E | |||||||
Sjálvstýrisflokkurin | Tjóðveldi | |||||||
Nr | Kandydat | Głosy | Nr | Kandydat | Głosy | |||
1. | Sven Dahl | 33 | 1. | Óluva Klettskarð | 211 | |||
2. | Rúna Sivertsen | 44 | 2. | Steinbjørn O. Jacobsen | 244 | |||
3. | Kristian Eli Zachariasen | 116 | 3. | Karl Marius Poulsen | 51 | |||
4. | Jógvan Skorheim | 230 | 4. | Jóhann Lútzen | 72 | |||
5. | Beinta Klakkstein | 93 | 5. | Jóan Pauli Jacobsen | 43 | |||
6. | Eyðun Jacobsen | 21 | ||||||
7. | Erland Sivertsen | 24 | ||||||
8. | Ella Norðberg Heinesen | 29 | ||||||
Lista | 6 | Lista | 7 |
Frekwencja wyniosła ponad 82% (na 3 636 uprawnionych zagłosowało 2 991 ludzi, w tym 4 nieważne. oraz 4 puste[6].
Miejscowości wchodzące w skład gminy Klaksvík
Miejscowość | Liczba mieszkańców (01.01.2014) | Krótki opis | Zdjęcie |
---|---|---|---|
Ánir | 60 | Miejscowość została założona w roku 1840 z powodu rosnącego zapotrzebowania na ziemię do upraw[7]. Nazywana jest czasem także Ánirnar. | |
Árnafjørður | 51 | W 1875 roku u wybrzeży nieopodal miejscowości zacumował zniszczony, norweski statek[8]. Drewno z tej jednostki sprzedawano na aukcjach, a z powodu jego dużej ilości jego cena na Wyspach Owczych była niższa niż kiedykolwiek wcześniej w historii[8]. Kościół w Árnafjørður powstał w 1937 roku[9]. | |
Klaksvík | 4601 | Siedziba władz gminy. W średniowieczu w miejscu Klaksvík istniały cztery miejscowości zwane wspólnym mianem Norðuri í Vági lub í Bø, które w 1908 roku połączono i nadano im prawa miejskie[10]. W miejscowości znajdują się ruiny z czasów wikińskich, zwane Islendingatoftir, zniszczone przez lawiny w XVIII wieku[11]. Swoją siedzibę ma tam Føroya Bjór, lokalny browar z tradycjami sięgającymi 1888 roku[10]. Kościół Christianskirkjan wybudowano w 1963 roku, wzorem dla tworzącego go architekta miała być Katedra Magnusa[12]. | |
Mikladalur | 29 | Na początku XIV stulecia pod Mikidalur odbyła się bitwa między Norwegami a Farerami, którzy nie chcieli płacić daniny władcom Norwegii[13]. W Mikladalur znajduje się stary młyn wodny[14], a tamtejszy kościół wybudowano w 1856 roku[15]. | |
Norðoyri | 101 | W miejscowości odnaleziono ślady osadnictwa wikingów, a także kilka zniszczonych przez XVIII wieczne lawiny gospodarstw[16]. | |
Svínoy | 29 | Jedyna miejscowość na wyspie Svínoy, do 2009 roku siedziba Svínoyar kommuna. Mieszkał tam upamiętniony w Sadze o Farerczykach wiking Bjarni, upamiętniony na kamieniu runicznym Bjarnastainur[17]. Znajduje się tam kościół z 1878 roku[18]. | |
Trøllanes | 16 | Nazwa miejscowości oznacza Przylądek Trolli[19]. Do sieci drogowej Wysp Owczych miejscowość przyłączono w 1986 roku po wybudowaniu czterech tuneli, dzięki którym jest to możliwe[19]. | |
Blankaskáli | 0 | Miejscowość powstała w XIX wieku, dziś opuszczona. | |
Húsar | 42 | Najstarsza osada nie tylko w gminie, ale także na całej wyspie[20]. Wybudowany tam kościół pochodzi z roku 1920[21]. | |
Syðradalur | 6 | Po raz pierwszy zasiedlono to miejsce w XVI wieku, ale opuszczono je z nieznanych przyczyn[22]. Aktualna wioska ma korzenie w 1812 roku, kiedy przybyli tu uciekinierzy z Blankaskáli po osunięciu się ziemi pod ich dawnym miejscem zamieszkania[22]. Nazwa Syðradalur oznacza Południowa Dolina[22]. |
Przypisy
- 1 2 3 4 3.5 Klaksvíkar kommuna. W: Frágreiðing um kommunur. T. I. Cz. II. Tórshavn: Landsstýrið, czerwiec 1998, s. 49-58. ISBN 99918-3-044-8. [dostęp 2015-02-03]. (far.).
- ↑ Býráðsfundurin tann 24. november 2005. Gmina Klaksvík, 2014-01-01. [dostęp 2015-02-03]. (far.).
- 1 2 3 Borgarstjórar. Gmina Klaksvík, 2014-01-01. [dostęp 2015-02-03]. (far.).
- 1 2 3 4 Klaksvik Municipality 100 years. Gmina Klaksvík, 2014-01-01. [dostęp 2015-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-14)]. (far.).
- ↑ Współczesność. W: Marcin Jakubowski, Marek Loos: Wyspy Owce - przewodnik turystyczny. Szczecin: PCIT TRAMP, 2003, s. 30 - 32. ISBN 83-913526-3-3. (pol.).
- 1 2 Kommunaval 2012 - Klaksvíkar kommuna. Kringvarp Føroya, 2012. [dostęp 2015-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-26)]. (far.).
- ↑ Ánir. FaroeIslands.dk. [dostęp 2015-02-03]. (ang. • duń. • wł.).
- 1 2 Árnafjørður. FaroeIslands.dk. [dostęp 2015-02-03]. (ang. • duń. • wł.).
- ↑ J. P. Gregoriussen: Árnafjørður. Fólkakirkjan. [dostęp 2015-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-03)]. (far.).
- 1 2 Borðoy. W: Marcin Jakubowski, Marek Loos: Wyspy Owce - przewodnik turystyczny. Szczecin: PCIT TRAMP, 2003, s. 90 - 93. ISBN 83-913526-3-3. (pol.).
- ↑ Klaksvík. FaroeIslands.dk. [dostęp 2015-02-03]. (ang. • duń. • wł.).
- ↑ Lasse Sørensen: Christianskirkjan. Fólkakirkjan. [dostęp 2015-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-17)]. (far.).
- ↑ Mikladalur. FaroeIslands.dk. [dostęp 2015-02-03]. (ang. • duń. • wł.).
- ↑ Kalsoy. W: Marcin Jakubowski, Marek Loos: Wyspy Owce - przewodnik turystyczny. Szczecin: PCIT TRAMP, 2003, s. 88 - 89. ISBN 83-913526-3-3. (pol.).
- ↑ J. P. Gregoriussen: Mikladalur. Fólkakirkjan. [dostęp 2015-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-17)]. (far.).
- ↑ Norðoyri. FaroeIslands.dk. [dostęp 2015-02-03]. (ang. • duń. • wł.).
- ↑ Svínoy. W: Marcin Jakubowski, Marek Loos: Wyspy Owce - przewodnik turystyczny. Szczecin: PCIT TRAMP, 2003, s. 94 - 95. ISBN 83-913526-3-3. (pol.).
- ↑ J. P. Gregoriussen: Svínoy. Fólkakirkjan. [dostęp 2015-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-17)]. (far.).
- 1 2 Trøllanes. FaroeIslands.dk. [dostęp 2015-02-03]. (ang. • duń. • wł.).
- ↑ Húsar. FaroeIslands.dk. [dostęp 2015-01-28]. (ang. • duń. • wł.).
- ↑ J. P. Gregoriussen: Húsar. Fólkakirkjan. [dostęp 2015-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-17)]. (far.).
- 1 2 3 Syðradalur. FaroeIslands.dk. [dostęp 2015-01-28]. (ang. • duń. • wł.).