Państwo | |
---|---|
Terytorium zależne | |
Skrót |
FF |
Lider | |
Data założenia | |
Adres siedziby |
J. Broncksgøta 29 |
Ideologia polityczna | |
Poglądy gospodarcze | |
Członkostwo międzynarodowe |
|
Młodzieżówka |
HUXA |
Barwy | |
Strona internetowa |
Farerska Partia Ludowa (far. Fólkaflokkurin, wł. Farerska Partia Ludowa – radykalna niepodległość, far. Hin Føroyski Fólkaflokkurin – Radikalt sjálvsstýri[1]) – partia polityczna, działająca na terenie Wysp Owczych, reprezentująca poglądy centroprawicowe, liberalno-konserwatywne oraz separatystyczne[2]. Używa barwy zielonej.
Historia
Partia powstała w 1939 roku, jako Vinnuflokkurin[3]. Założyła ją część dawnych polityków Sjálvstýrisflokkurin, która opuściła partię w efekcie niezgody dotyczącej reformy rolnej na Wyspach oraz polityki gospodarczej i społecznej[4]. Był między nimi Jóannes Patursson, który sprawował funkcję pierwszego przewodniczącego partii do swojej śmierci w 1946. Jego następcą został Thorstein Petersen. W 1940 roku partia zmieniła nazwę na Fólkaflokkurin i wzięła udział w pierwszych w swojej historii wyborach parlamentarnych[4]. Zdobyła wówczas 2 084 głosy (24,8%), co dało jej sześć mandatów w Løgting[5]. Trzy lata później partia polepszyła swój wynik do 12 na 25 posłów, a w 1945 jedenastu[4].
Po wyborach z 1950 roku partia weszła, wraz z Sambandsflokkurin w koalicję, w której uczestniczyła do roku 1959 (od 1954 także z Javnaðarflokkurin)[4]. W 1951 roku partia ponownie zmieniła lidera, którym stał się Hákun Djurhuus. Ponownie władzę objęła w 1962 roku, kiedy Djurhuus, jako pierwszy premier z ramienia Partii Ludowej na czele koalicji z Tjóðveldisflokkurin, Sjálvstýrisflokkurin oraz Framburðsflokkurin[4]. Utrzymała się ona do kolejnych wyborów. Kolejny raz partia znalazła się u władzy: po elekcji w roku 1974 i sprawowała ją wraz z innymi ugrupowaniami do wyborów w 1984[4]. Na stanowisku lidera w 1980 roku Hákuna Djurhuusa zastąpił Jógvan Sundstein. Partia ponownie stanęła u władzy, wraz z Tjóðveldisflokkurin, Kristiligi Fólkaflokkurin oraz Sjálvstýrisflokkurin, a na czele rządu stanął prezes partii Jógvan Sundstein[4]. Koalicja trwała do roku 1991 (już w 1989 odeszła z niej Kristiligi Fólkaflokkurin), a następnie, po kolejnych wyborach, Partia Ludowa zaczęła współrządzić z Javnaðarflokkurin do 1993 roku. W tym czasie na stanowisku prezesa Fólkaflokkurin zasiadł Anfinn Kallsberg[4].
W wyborach w roku 1994 partia uzyskała 16% poparcia i 6 miejsc w parlamencie i znalazła się w opozycji[5]. Sytuacja odwróciła się ponownie po roku 1996, kiedy weszła w skład koalicji ze złożonej z: Sjálvstýrisflokkurin, Sambandsflokkurin oraz Verkamannafylkingin[4]. Od wyborów w 1998 stanęła na czele nowej frakcji (Sjálvstýrisflokkurin i Tjóðveldisflokkurin, od 2002 także Kristiligi Fólkaflokkurin), a premierem został Anfinn Kallsberg. W latach 2004–2015 (z przerwą w roku 2008) wchodziła w skład kolejnych koalicji (2004–2011: Javnaðarflokkurin i Sambandsflokkurin, 2011–2015: Sjálvstýrisflokkurin, Sambandsflokkurin i Miðflokkurin)[4]. Od 2007 roku partii przewodniczy Jørgen Niclasen.
W wyborach w roku 2015 partia zdobyła 6 102 głosy (18,7%), co dało jej sześć mandatów w farerskim parlamencie (o dwa mniej niż w poprzednich wyborach)[6]. Partia nie weszła do koalicji rządzącej. 9 września jej szeregi opuściła poseł Annika Olsen, która przeniosła się później do Framsókn[7][8]. Olsen ostatecznie zdecydowała o rezygnacji z mandatu co uczyni na koniec października, a jej miejsce w parlamencie zajmie kolejna osoba z listy Fólkaflokkurin Joen Magnus Rasmussen[9].
Organizacja Fólkaflokkurin
Przewodniczący[10]:
Przewodniczący regionów[11]:
- Símun Gullaksen – Norðoyar (Norðya Fólkafloksfelag)
- Eyðun á Lakjuni – Eysturoy (Eysturoyar Fólkafloksfelag)
- Áki Olsen – Północne Streymoy (Norðstreymoyar Fólkafloksfelag)
- Sólvit Nolsø – Tórshavn (Havnar Framburðsfelag)
- Jógvan Magnus Andreasen – Vágar (Vága Fólkafloksfelag)
- Ingimar Tór Thomsen – Sandoy (Sandoyar Fólkafloksfelag)
- Trúgvi Gudmundarsson – Suðuroy (Suðuroyar Fólkafloksfelag)
Przewodniczący Fólkaflokkurin
Następujące osoby sprawowały funkcję przewodniczącego Partii Ludowej[4]:
- Jóannes Patursson (1939 – 1946)
- Thorstein Petersen (1946 – 1951)
- Hákun Djurhuus (1951 – 1980)
- Jógvan Sundstein (1980 – 1993)
- Anfinn Kallsberg (1993 – 2007)
- Jørgen Niclasen (od 2007)
Premierzy Wysp Owczych z ramienia partii
Następujące osoby z Partii Ludowej sprawowały funkcję premiera Wysp Owczych[4]:
- Hákun Djurhuus (1963 – 1967)
- Jógvan Sundstein (1989 – 1991)
- Anfinn Kallsberg (1998 – 2004)
Obecni parlamentarzyści Fólkaflokkurin
Ostatnie wybory odbyły się na Wyspach Owczych 1 września 2015 roku[6]. Partia Ludowa uzyskała w nich 18,9% głosów, co dało jej sześć mandatów w Løgtingu, czyli o dwa mniej względem poprzednich wyborów[6]. Lista posłów obecnie sprawujących urząd z ramienia Fólkaflokkurin przedstawia się następująco[12]:
- Elsebeth Mercedis Gunnleygsdóttur
- Jógvan á Lakjuni
- Jákup Mikkelsen
- Jørgen Niclasen
- Joen Magnus Rasmussen (od listopada 2015)
- Jacob Vestergaard
Poparcie w wyborach
Wybory parlamentarne
Wyniki Partii Ludowej w wyborach parlamentarnych przedstawiały się następująco[4][13]:
Wybory | Løgting | Folketing | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Głosy | Mandaty | Głosy | Mandaty | |||||||
Liczba | % | +/– | Liczba | +/– | Liczba | % | +/– | Liczba | +/– | |
1940 | 2 084 | 24,7 (2.) | — | 6/24 |
— | — | — | — | — | — |
1943 (F) | 4 010 | 41,5 (1.) | 23,2 | 12/25 |
6 | 3 452 | 48,2 (1.) | — | 1/1 |
— |
1945 (F) | 5 725 | 43,4 (1.) | 1,9 | 11/25 |
1 | 3 990 | 46,2 (1.) | 2,0 | 1/1 |
|
1946 | 5 396 | 40,9 (1.) | 2,5 | 8/18 |
3 | — | — | — | — | — |
1947 | — | — | — | — | — | 4 135 | 42,7 (1.) | 3,5 | 1/1 |
|
1950 (F) | 3 750 | 32,3 (1.) | 8,6 | 8/25 |
||||||
1953 | — | — | — | — | — | |||||
1954 | 2 660 | 20,9 (3.) | 11,3 | 6/27 |
2 | — | — | — | — | — |
1957 | — | — | — | — | — | 2 574 | 37,6 (1.) | — | 1/2 |
— |
1958 | 2 467 | 17,8 (4.) | 3,1 | 5/30 |
1 | — | — | — | — | — |
1960 | — | — | — | — | — | 2 158 | 19,9 (3.) | 17,7 | 0/2 |
1 |
1962 | 3 068 | 20,2 (4.) | 2,4 | 6/29 |
1 | — | — | — | — | — |
1964 | — | — | — | — | — | 2 622 | 25,0 (3.) | 5,1 | 1/2 |
1 |
1966 (F) | 3 811 | 21,6 (3.) | 1,4 | 6/26 |
3 549 | 33,6 (2.) | 13,6 | 1/2 |
||
1968 | — | — | — | — | — | 4 294 | 34,4 (1.) | 0,8 | 1/2 |
|
1970 | 3 617 | 20,0 (4.) | 1,6 | 5/26 |
1 | — | — | — | — | — |
1971 | — | — | — | — | — | 2 680 | 20,4 (3.) | 14,0 | 1/2 |
|
1973 | — | — | — | — | — | 2 690 | 20,4 (3.) | 0/2 |
1 | |
1974 | 4 069 | 20,5 (3.) | 0,5 | 5/26 |
— | — | — | — | — | |
1975 | — | — | — | — | — | 2 957 | 21,3 (4.) | 0,9 | 0/2 |
|
1977 | — | — | — | — | — | 2 773 | 17,0 (4.) | 4,3 | 0/2 |
|
1978 | 4 067 | 17,8 (4.) | 2,7 | 6/32 |
1 | — | — | — | — | — |
1979 | — | — | — | — | — | 3 005 | 16,1 (4.) | 0,9 | 0/2 |
|
1980 | 4 399 | 18,9 (4.) | 0,9 | 6/32 |
— | — | — | — | — | |
1981 | — | — | — | — | — | 3 073 | 18,5 (4.) | 2,4 | 0/2 |
|
1984 (F) | 5 446 | 21,6 (2.) | 2,7 | 7/32 |
1 | 4 605 | 25,1 (2.) | 6,6 | 1/2 |
1 |
1987 | — | — | — | — | — | 6 411 | 28,8 (1.) | 3,7 | 1/2 |
|
1988 (F) | 6 692 | 23,2 (1.) | 1,6 | 8/32 |
1 | 5 655 | 24,7 (2.) | 0,4 | 1/2 |
|
1990 (F) | 6 234 | 21,9 (2.) | 1,3 | 7/32 |
1 | 4 582 | 25,6 (2.) | 0,9 | 1/2 |
|
1994 (F) | 4 091 | 16,0 (2.) | 5,9 | 6/32 |
1 | 4 159 | 21,7 (2.) | 3,9 | 1/2 |
|
1998 (F) | 5 884 | 21,3 (2.) | 5,3 | 8/32 |
2 | 5 569 | 26,9 (1.) | 5,2 | 1/2 |
|
2001 | — | — | — | — | — | 5 417 | 20,5 (4.) | 6,4 | 0/2 |
1 |
2002 | 6 352 | 20,8 (4.) | 0,5 | 7/32 |
1 | — | — | — | — | — |
2004 | 6 530 | 20,6 (4.) | 0,2 | 7/32 |
— | — | — | — | — | |
2005 | — | — | — | — | — | 5 967 | 24,0 (2.) | 3,5 | 1/2 |
1 |
2007 | — | — | — | — | — | 4 782 | 20,5 (3.) | 3,5 | 0/2 |
1 |
2008 | 6 240 | 20,1 (3.) | 0,5 | 7/33 |
— | — | — | — | — | |
2011 (F) | 6 883 | 22,5 (2.) | 2,4 | 8/33 |
1 | 3 932 | 19,0 (4.) | 1,5 | 0/2 |
|
2015 (F) | 6 102 | 18,9 (3.) | 3,6 | 6/33 |
2 | 4 368 | 18,7 (4.) | 0,3 | 0/2 |
Wybory samorządowe
Wyniki Partii Ludowej w wyborach samorządowych przedstawiały się następująco[13][14]:
Wybory | Rady gmin | |||
---|---|---|---|---|
Głosy | Mandaty | |||
% | +/– | Liczba | +/– | |
1996 | — | — | 153/277 |
— |
2000 | 36,2 | — | 137/272 |
16 |
2004 | 37,1 | 0,9 | 106/220 |
31 |
2008 | 30,1 | 7,0 | 79/210 |
27 |
2012 | 37,6 | 7,5 | 120/203 |
41 |
Przypisy
- ↑ Bygnaður. Fólkaflokkurin. [dostęp 2015-10-21]. (far.).
- ↑ Legislative elections. parties-and-elections.eu. [dostęp 2015-10-21]. (ang.).
- ↑ Maria Ackrén: The Faroe Islands: Options for Independence. Wyd. 1. Island Studies Journal, s. 223-238. [dostęp 2015-10-21]. (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 Søga. Fólkaflokkurin. [dostęp 2015-10-21]. (far.).
- 1 2 Election for the Faroese Parlament by districts and parties. Hagstova. [dostęp 2015-10-21]. (ang.).
- 1 2 3 Løgtingsval 1. september 2015. Kringvarp Føroya. [dostęp 2015-10-19]. (far.).
- ↑ Hallur av Rana: Annika Olsen tikið seg úr Fólkaflokkinum. in.fo, 2015-09-09. [dostęp 2015-10-21]. (far.).
- ↑ Johnsigurd Johannesen: Annika farin upp í Framsókn. Kringvarp Føroya, 2015-09-17. [dostęp 2015-10-21]. (far.).
- ↑ Sverri Egholm: Annika Olsen tikið seg úr Framsókn. portal.fo, 2015-09-20. [dostęp 2015-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-22)]. (far.).
- ↑ Starvsnevndin. Fólkaflokkurin. [dostęp 2015-10-21]. (far.).
- ↑ Aðalstjórn. Tjóðveldi. [dostęp 2015-10-19]. (far.).
- ↑ Tingmenn. Løgting. [dostęp 2015-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-20)]. (far.).
- 1 2 Valúrslit. Kringvarp Føroya. [dostęp 2015-10-21]. (far.).
- ↑ Kommunufrágreiðingar. W: Frágreiðing um kommunurnar. Helge Justinussen (red.). T. I. Cz. 2. Tórshavn: Føroya landsstýri, czerwiec 1998, s. 16-456. ISBN 99918-3-044-8. [dostęp 2015-10-21]. (far.).
Linki zewnętrzne
- Fólkaflokkurin. [dostęp 2015-10-21]. (far.).