Syðradalur
Ilustracja
Przystań w Syðradalur
Państwo

 Dania

Terytorium zależne

 Wyspy Owcze

Region

Norðoyar

Gmina

Húsa kommuna

Populacja (1.01.2016)
• liczba ludności


6

Kod pocztowy

FO-795

Położenie na mapie Wysp Owczych
Mapa konturowa Wysp Owczych, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Syðradalur”
Ziemia62°14′46″N 6°39′48″W/62,246111 -6,663333

Syðradalur (duń. Sydredal, IPA: siːɹaˌdɛalʊɹ) – miejscowość na Wyspach Owczych, archipelagu wysp wulkanicznych, położonych na Morzu Norweskim, który stanowi terytorium zależne Danii. Wieś ta leży na wyspie Kalsoy, w gminie Húsar. Zamieszkuje tam 6 osób[1]. Nazwa miejscowości oznacza Południową Dolinę[2].

Położenie

Miejscowość widoczna z Kalsoyarfjørður
Przystań w Syðradalur
Syðradalur na znaczku pocztowym autorstwa Jógvana Waagsteina (1918)

Miejscowość leży na wschodnim wybrzeżu w południowej części wyspy Kalsoy, wchodzącej w skład Norðoyar (Wysp Północnych)[3]. Na wschód od miejscowości rozpościerają się wody cieśniny Kalsoyarfjørður, za którym widoczna jest wyspa Kunoy[3][4]. Na południowy zachód od Syðradalur znajduje się pasmo górskie, którego szczytami są: Botnstindur (744 m n.p.m.), Gríslatindur (700 m n.p.m.) oraz Slættafjall (500 m n.p.m.)[4][5]. Przepływa przez nią kilka niewielkich cieków wodnych[4].

Informacje ogólne

Populacja

Według szacunków na 1 stycznia 2016 roku Syðradalur zamieszkuje 6 osób[1]. W 1985 żyło tam dwanaście osób, a do 1988 liczba ta wzrosła do czternastu. Następnie zaobserwowano ubytek populacji wsi do 10 w 1989 i 8 w latach 1991–1997, a następnie ponownie nastąpił jej przyrost i już w 1998 mieszkało tam 14 ludzi[1]. Przez pewien czas, do 2003 roku liczba ludności utrzymywała się na stabilnym poziomie 13-14 osób, a następnie nastąpił kolejny gwałtowny spadek do 5 ludzi w 2004. W 2006, kiedy mieszkało tam 7 osób, ponownie rozpoczął się wzrost do 9 mieszkańców w latach 2007–2010. Od tamtej pory do chwili dzisiejszej obserwuje się spadek liczby ludności Syðradalur[1].

Większość mieszkańców stanowią obecnie mężczyźni, niemal wszyscy mieszkańcy są w wieku produkcyjnym[1].

Ludność Syðradalur w latach 1985–2016
Źródło: [1]

Transport

W miejscowości rozpoczyna swój bieg trasa numer 76, przebiegająca przez całą wyspę Kalsoy do Trøllanes[3]. W miejscowości znajduje się przystań, z której wypływa prom M/F Sam łączący, sześć do dziewięciu razy dziennie, Syðradalur i pozostałe miejscowości na Kalsoy z Klaksvík, a co za tym idzie, z pozostałymi miejscowościami na Wyspach Owczych[6]. Z przystani startuje autobus numer 506 państwowego przedsiębiorstwa Strandfaraskip Landsins, który przejeżdża 2-4 razy dziennie na trasie Syðradalur-Húsar-Mikladalur-Trøllanes[7].

Historia

Miejscowość została założona w 1812 roku, jako tzw. niðursetubygd, przez dawnych mieszkańców Blankaskáli[2][8]. Mianem niðursetubygd określane są miejscowości zakładane w XIX wieku i na początku XX w czasie, gdy liczba ludności Wysp Owczych gwałtownie rosła[9]. Miejscowość miała być zamieszkana już wcześniej w XVII wieku, jednak z nieznanych przyczyn została szybko opuszczona[2]. W 1855 roku łódź z kilkoma mieszkańcami zatonęła po rozbiciu się o skałę, podobny incydent miał miejsce w 1963, kiedy zatonęła jednostka z trzema pasażerami.

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 Population by sex, age and village/city, 1th January (1985-2016). Hagstova. [dostęp 2017-02-01]. (ang.).
  2. 1 2 3 Syðradalur, Kalsoy. FaroeIslands.dk. [dostęp 2017-02-01]. (ang. • duń. • wł.).
  3. 1 2 3 Kortal. Kortal.fo. [dostęp 2017-02-01]. (ang. • far. • duń.).
  4. 1 2 3 Vis kort – Færøerne. Trap5.dk. [dostęp 2017-02-01]. (duń.).
  5. ↑ Fjøll í Føroyum. Umhørvisstovan. [dostęp 2017-02-01]. (far.).
  6. ↑ 56 Klaksvík – Syðradalur. Strandfaraskip Landsins. [dostęp 2017-02-01]. (ang. • far.).
  7. ↑ 506 Trøllanes – Syðradalur. Strandfaraskip Landsins. [dostęp 2017-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-11)]. (ang. • far.).
  8. ↑ Kári Thorsteinsson: Hvussu gomul er bygdin. Heimabeiti.fo. [dostęp 2017-02-01]. (far.).
  9. ↑ Gestur Hovgaard, Sámal Matras Kristiansen: Villages on the Move: From Places of Necessity to Places of Choice. W: Jørgen Ole Bærenholdt, Brynhild Granås (red.): Mobility and Place: Enacting Northern European Peripheries. Abingdon: Routledge, 2008, s. 64. ISBN 978-0-7546-7141-1. (ang.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.