Kazimierz Wóycicki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 sierpnia 1949
Warszawa

Zawód, zajęcie

publicysta, dziennikarz, historyk, polityk

Alma Mater

Katolicki Uniwersytet Lubelski

Partia

PD, UED

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RFN

Kazimierz Wóycicki (ur. 22 sierpnia 1949 w Warszawie) – polski publicysta, dziennikarz i historyk.

Życiorys

Jego rodzice byli uczestnikami konspiracji w okresie II wojny światowej, żołnierzami powstania warszawskiego. Studiował na wydziale matematyki Uniwersytetu Warszawskiego i wydziale filozoficznym KUL. Pracę magisterską Absolut i wybór w filozofii Jean Grenier pisał u prof. Stefana Swieżawskiego (1967–1974). W latach 1972–1975 współpracował ze wschodnioniemiecką "Akcją Pokuty". Utrzymywał liczne kontakty z opozycją wschodnioniemiecką, m.in. z F. Magirius, L. Mehlhorn, W. Templin. W okresie 1973–1983 pracował w redakcji miesięcznika "Więź", jako współpracownik Tadeusza Mazowieckiego. Publikował m.in. na temat Stanisława Brzozowskiego, Floriana Znanieckiego, Jules Lequier, Emanuela Levinasa. Był twórcą recenzji filmowych i literackich, w szczególności dot. Nowej Fali, publikował wywiady ze Stanisławem Barańczakiem, Adamem Zagajewskim, Ryszardem Krynickim, Ewą Kuryluk. Współpracował ze środowiskami opozycji demokratycznej. Był redaktorem i publicystą prasy drugiego obiegu, w szczególności w redakcji miesięcznika "Głos", a także działaczem Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie (1976–1980). 20 sierpnia 1980 roku podpisał apel 64 uczonych, pisarzy i publicystów do władz komunistycznych o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami[1].

Internowany podczas stanu wojennego (1981–1982). W latach 1983–1985 studiował politologię i historię współczesną na Uniwersytecie we Fryburgu. Był stypendystą KAAD oraz Fundacji Konrada Adenauera. W latach 1986–1987 był dziennikarzem sekcji polskiej BBC, twórcą licznych reportaży z Niemiec, a także wywiadów z K. Biedenkopfem i E. Kristoffersenem. Po powrocie do kraju objął funkcję sekretarza Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie odpowiedzialnego za kontakty zagraniczne. Jednocześnie był zastępcą redaktora naczelnego miesięcznika "Więź". Odbył liczne wyjazdy do Niemiec w celu poszerzenia kontaktów „Solidarności” z partnerami niemieckimi. Współredagował List katolików polskich i katolików niemieckich oraz List intelektualistów polskich i wschodnioniemieckich.

W latach 1990–1993 był redaktorem naczelnym "Życia Warszawy". Od 1993 do 1996 był dziennikarzem i redaktorem naczelnym działu informacji krajowej Wiadomości I Programu TVP. Był autorem cyklicznego projektu, finansowanego przez Fundację im. Friedricha Eberta, "Obrachunek z historią – wyzwanie europejskie" zakończonego publikacją Ofiary czy współwinni. Nazizm i sowietyzm w świadomości historycznej (1993–1996). W 1995 brał udział w programie badawczym "Kompleks wypędzenia" prowadzonym przez Artura Hajnicza i Włodzimierza Borodzieja.

W latach 1996–1999 był dyrektorem Instytutu Polskiego w Düsseldorfie, realizował m.in. projekt polsko-niemiecko-francuskiego okrągłego stołu, współinicjował projekt "Kaczmarek i inni". W 1998 wziął udział w programie badawczym prowadzonym przez Instytut Zachodni im. Zygmunta Wojciechowskiego na temat grupy polskojęzycznej w Niemczech. Publikacja wyników badań ukazała się w tomie Być Polakiem w Niemczech. Był współzałożycielem i prezesem Instytutu Niemiec i Europy Północnej w Szczecinie. Kurator wystawy "Dwie bramy wolności" pokazywanej w Berlinie w rocznicę upadku muru berlińskiego (1999).

Pracę doktorską Niemiecki obrachunek z przeszłością 1933–1945 obronił w 2000 na Uniwersytecie Wrocławskim. Był współinicjatorem polsko-niemieckiego grona dyskusyjnego ekspertów "Grupa Kopernika", wykładał w Wyższej Szkole Administracji Publicznej w Szczecinie. Był tam również prezesem Instytutu Niemiec i Europy Północnej. W latach 2000–2004 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Polskiego w Lipsku.

Od 2004 był dyrektorem szczecińskiego Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej. Został wykładowcą na Uniwersytecie Szczecińskim. Od 2008 do 2010 doradca kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Wykłada na Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego. Wykładał gościnne na uniwersytetach w Brnie, Kamieńcu Podolskim, Lipsku i Ratyzbonie.

We wrześniu 2016 został wiceprzewodniczącym Partii Demokratycznej – demokraci.pl. W listopadzie tego samego roku przekształciła się ona w Unię Europejskich Demokratów, w której przez rok także pełnił tę funkcję. Pozostał następnie członkiem zarządu partii. W roku 2019 wystąpił z UED na znak protestu koalicji UED z Kukizem.

Od 2019 prowadzi Akademię Wschód przy Fundacji Domu Wschodniego.

Odznaczenia

W październiku 2007 otrzymał Krzyż Zasługi na wstędze Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec. W 2011 otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski. W 2000 został uhonorowany tytułem Ambasador Szczecina.

Twórczość

  • Czy bać się Niemców? (wstęp Stanisław Stomma; CDN 1990)
  • Niemcy współczesne i stosunki polsko-niemieckie (Instytut Niemiec i Europy Północnej, Wyższa Szkoła Administracji Publicznej 2003, ISBN 83-88044-81-8; seria: "Polsko-Niemiecka Biblioteka Szczecińska")
  • Kalendarium niezwykłego miasta. Szczecin 1945–1989 (wespół z Anną Bartczak; Instytut Niemiec i Europy Północnej, Wyższa Szkoła Administracji Publicznej 2004, ISBN 83-88044-12-5)
  • Niemiecki rachunek sumienia. Niemcy wobec przeszłości 1933–1945 (Atut – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe 2004, 2005, ISBN 83-89247-70-4; seria: "Zrozumieć Niemcy", t.2)
  • Europejski konflikt pamięci (Fundacja Konrada Adenauera, Przedstawicielstwo w Polsce, 2008; seria: "Raporty Fundacji Konrada Adenauera")
  • Jak rozmawiać z Niemcami. O trudnościach dialogu polsko-niemieckiego i jego europejskim wyzwaniu (we współpracy z Waldemar Czachur: Atut – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe, Wrocław 2009, ISBN 978-83-7432-455-7)
  • Niemiecka pamięć. Rozrachunek z przeszłością NRD i przemiany niemieckiej świadomości historycznej (Instytut Historii Nauki PAN – Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, Warszawa 2011, ISBN 978-83-7545-288-4)
  • Zuchause an der Neisse. Goerlitz und Zgorzelec 1945–1989 / Dom nad Nysą.Zgorzelec i Goerlitz 1945–1989. Kronika wydarzeń (GAJT Gorelitz-Zgorzelec 2012, ISBN 978-83-62584-22-2)
  • Polska na globalnej szachownicy, wspólnie z Adamem Balcerem, Poltext, Warszawa 2014[2]
  • Nostalgia i polityka. Esej o powrocie do Europy środkowej, Warszawa 2015, ISBN 978-83-6267-44-6.
  • Ностальгія і політика. Есе про повернення до Центральної Європи. Discursus 2016. ISBN 978-617-7236-72-5.
  • Krótka historia UPA dla Polaków. Czy historycy nas pogodzą?, Pracownia Wydawnicza, Warszawa 2019, ISBN 978-83-954000-1-8.
  • W Pogoni za Wolnością. Białoruska rewolucja, Pracownia Wydawnicza, Warszawa 2020, ISBN 978--83-954-000-7-0
  • Lista agentury. Wydawnictwo Nieoczywiste, ISBN 978-83-66402-57-7
  • Globalna Ukraina. Wydawnictwo Arbitror, ISBN 978-83-66095- 36-6

Prace zbiorowe i inne prace redakcyjne

  • Nous chretiens de Pologne (współpraca w pracy zbiorowej; Editions Cana, Paryż 1979, 1986, ISBN 2-86335-007-2)
  • Ofiary czy współwinni. Nazizm i sowietyzm w świadomości historycznej (autor wstępu; red. Włodzimierz Borodziej; Oficyna Wydawnicza Volumen, Fundacja im. Friedricha Eberta 1997)
  • Spór o niemiecką pamięć: debata Walser – Bubis (autor wstępu pracy zbiorowej; wybór tekstów i przypisy Piotr Buras; Centrum Stosunków Międzynarodowych 1999, ISBN 83-88216-04-X)
  • Deutschland-Polen-Osteuropa. Deutsche und polnische Vorüberlegung zu einer gemeinsamen Ostpolitik der erweiterten Europäischen Union (redakcja; wespół z Dieterem Bingenem; Harrassowitz, Wiesbaden 2002, ISBN 3-447-04627-9)
  • Przyjaźń nakazana? Stosunki między NRD i Polską w latach 1949-1990 (współautor redakcji; wespół z Basilem Kerskim i Andrzejem Kotulą; Instytut Niemiec i Europy Północnej, Wyższa Szkoła Administracji Publicznej 2003, ISBN 83-88044-66-4; seria: "Polsko-Niemiecka Biblioteka Szczecińska")
  • Die Destruktion des Dialogs. Zur innenpolitischen Instrumentalisierung negativer Fremdbilder und Feindbilder (wespół z Dieterem Bingenem i Peterem Oliverem Loew; Harrassowitz, Wiesbaden 2007, ISBN 978-3-447-05488-1)
  • Die Kopernikus-Gruppe. Zwischenbilanz eines deutsch-polnischen Gesprächskreises (redakcja; wespół z Dieterem Bingenem; Harrassowitz, Wiesbaden 2007, ISBN 978-3-447-05455-3)
  • Zrozumieć historię-kształtować przyszłość. Stosunki polsko-niemieckie w latach 1933–1949 (współautor pracy zbiorowej; współautorzy: Małgorzata Ruchniewicz, Krzysztof Ruchniewicz, Tobias Weger; Wydawnictwo Gajt s.c. Wrocław-Drezno 2007, ISBN 978-83-88178-45-0)
  • Polacy i Niemcy – utrata ziem wschodnich a stosunek do wschodnich sąsiadów [w:] Odra – Oder. Panorama europejskiej rzeki (praca zbiorowa; red. naukowa Karl Schlögel i Beata Halicka; Wydawnictwo Instytutowe 2008, ISBN 978-83-922273-1-1)

Przypisy

  1. Apel (dokument KSS KOR, Archiwum Opozycji IV/04.05.43 [b.n.s])
  2. Adam Balcer. lubimyczytac.pl. [dostęp 2021-08-16].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.