Kazimierz Słowikowski
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1887
Borki Wielkie

Data i miejsce śmierci

20 maja 1945
Anglia

Przebieg służby
Lata służby

do 1945

Siły zbrojne

cesarska i królewska Armia
Wojsko Polskie

Jednostki

Departament Sprawiedliwości MSWojsk.

Stanowiska

szef wydziału
zastępca szefa departamentu i zastępca naczelnego prokuratora wojskowego
naczelny prokurator wojskowy

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Kazimierz Marian Marceli Słowikowski (ur. 2 lutego 1887 w Borkach Wielkich, zm. 20 maja 1945 w Anglii) – pułkownik audytor Wojska Polskiego.

Życiorys

6 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu majora, w Korpusie Sądowym, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w Prokuraturze przy Sądzie Wojskowym Okręgu Generalnego w Warszawie na stanowisku asystenta[1]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Sądzie Wojskowym Okręgu Generalnego w Warszawie[2]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 85. lokatą w korpusie oficerów sądowych[3]. Z dniem 15 sierpnia 1923 roku został przeniesiony z Departamentu Sprawiedliwości Ministerstwa Spraw Wojskowych do Wojskowego Sądu Okręgowego Nr I w Warszawie na stanowisko sędziego śledczego[4]. 5 lutego 1929 roku Prezydent RP mianował go sędzią orzekającym w wojskowych sądach okręgowych, a minister spraw wojskowych przeniósł do Wojskowego Sądu Okręgowego Nr I na stanowisko sędziego śledczego[5]. 29 stycznia 1932 roku został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1932 roku i 5. lokatą w korpusie oficerów sądowych[6]. W grudniu 1932 roku ogłoszono jego przeniesienie z Wojskowego Sądu Okręgowego Nr I do Departamentu Sprawiedliwości MSWojsk. na stanowisko szefa wydziału[7].

Przed II wojną światową pełnił służbę w Departamencie Sprawiedliwości MSWojsk. na stanowisku szefa Wydziału I Organizacyjno-Personalnego oraz był członkiem komitetu redakcyjnego Wojskowego Przeglądu Prawniczego.

Od lipca 1944 był naczelnym prokuratorem wojskowym Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Zmarł 20 maja 1945. Został pochowany na cmentarzu katolickim w Ormskirk (działka polska, grób 15)[8].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 18 sierpnia 1920 roku, s. 746.
  2. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 412.
  3. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 304.
  4. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 59 z 11 września 1923 roku, s. 559.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 14 lutego 1929 roku, s. 70.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 30 stycznia 1932 roku, s. 97.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 427.
  8. ↑ Wykaz poległych 1952 ↓, s. 33.
  9. ↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 469 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  10. ↑ Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 2, s. 19, 11 listopada 1936.
  11. ↑ M.P. z 1928 r. nr 65, poz. 89 „za zasługi na polu sądownictwa wojskowego”.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.