Pipistrellus | |||
Kaup, 1829[1] | |||
Przedstawiciel rodzaju – karlik większy (P. nathusii) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj |
karlik | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Vespertilio Pipistrellus von Schreber, 1774 | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Karlik[9] (Pipistrellus) – rodzaj ssaków z podrodziny mroczków (Vespertilioninae) w obrębie rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce, Eurazji, Australii i Oceanii[10][11][12].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 33–64 mm, długość ogona 19–57 mm, długość ucha 5–16 mm, długość tylnej stopy 3–12,1 mm, długość przedramienia 24–42 mm; masa ciała 2–22 g[11][13].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1829 roku niemiecki paleontolog i przyrodnik Johann Jakob Kaup w publikacji swojego autorstwa dotyczącej historii naturalnej europejskiej fauny[1]. Na gatunek typowy Kaup wyznaczył (oznaczenie monotypowe) karlika malutkiego (P. pipistrellus).
Etymologia
- Pipistrellus (Pipistrella): wł. pipistrello, vispitrello (zdrobnienie od vespertilio) ‘nietoperz’[14].
- Romicia (Romicius): etymologia niejasna, Gray nie wyjaśnił znaczenia etymologii nazwy rodzajowej, Palmer sugerował, że jest to wymyślona nazwa[15]; Monadjem i współpracownicy sugerują, że nazwa pochodzi od gr. ρoμιξα romixa ‘rodzaj włóczni’[16]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Romicia calcarata J.E. Gray, 1838 (= Vespertilio kuhlii Kuhl, 1817).
- Nannugo: gr. ναννος nannos ‘karzeł’; końcówka –ugo (analogicznie do ''Vesperugo)[17]. Gatunek typowy: Kolenati wymienił trzy gatunki – Vesperugo nathusii Keyserling & Blasius, 1839, Vespertilio Pipistrellus von Schreber, 1774 i Vespertilio kuhlii Kuhl, 1817 – z których typem nomenklatorycznym jest Vesperugo nathusii Keyserling & Blasius, 1839.
- Euvesperugo: gr. ευ eu ‘dobry, typowy’; rodzaj Vesperugo Keyserling & Blasius 1830 (mroczak)[6]. Gatunek typowy: Acloque wymienił kilka gatunków – Vespertilio maurus Blasius, 1853 (= Vespertilio savii Bonaparte, 1837), Vespertilio leisleri Kuhl, 1817, Vespertilio noctula von Schreber, 1774 Vespertilio abramus Temminck, 1840, Vespertilio pipistrellus von Schreber, 1774 i Vesperugo kuhli Acloque, 1900 (= Vespertilio kuhlii Kuhl, 1817) – nie wskazując gatunku typowego; typ nomenklatoryczny w ramach późniejszego oznaczenia – Vespertilio pipistrellus von Schreber, 1774[18].
- Eptesicops: rodzaj Eptesicus Rafinesque, 1820 (mroczek); gr. ωψ ōps, ωπος ōpos ‘wygląd, oblicze’[7][19]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Scotophilus rusticus Tomes, 1861.
- Alionoctula: łac. alio ‘gdzie indziej’; nowołac. noctula ‘nocny nietoperz’, zdrobnienie od łac. nox, noctis ‘noc’[8]. Gatunek typowy: Vesperugo stenopterus Dobson, 1875.
Podział systematyczny
Pipistrellus w obecnym rozumieniu jest taksonem parafiletycznym z kladem zachodnim i wschodnim[10]. Klad zachodni obejmuje wszystkie gatunki europejskie i afrykańskie, natomiast do kladu wschodniego należą wszystkie gatunki azjatyckie, chociaż jest to dość szeroka definicja, ponieważ nie wszystkie obecnie rozpoznawane gatunki są sekwencjonowane[10]. Klad wschodni wydaje się blisko spokrewniony z Glischropus, natomiast klad zachodni jest bliższy Nyctalus z Vansonia (wcześniej zaliczany do Pipistrellus), taksonem siostrzanym całego kladu[10].
Do rodzaju należą następujące występujące współczesne gatunki[20][13][10][16][9]:
- Pipistrellus pipistrellus (von Schreber, 1774) – karlik malutki
- Pipistrellus pygmaeus (Leach, 1825) – karlik drobny
- Pipistrellus creticus Benda, 2009
- Pipistrellus hanaki Hulva & Benda, 2004 – karlik libijski
- Pipistrellus nathusii (Keyserling & Blasius, 1839) – karlik większy
- Pipistrellus maderensis (Dobson, 1878) – karlik maderski
- Pipistrellus kuhlii (Kuhl, 1817) – karlik średni
- Pipistrellus hesperidus (Temminck, 1840) – karlik ciemny
- Pipistrellus rusticus (Tomes, 1861) – karlik rdzawy
- Pipistrellus simandouensis Monadjem, Richards, Decher & Hutterer, 2020
- Pipistrellus nanulus O. Thomas, 1904 – karlik malusieńki
- Pipistrellus inexspectatus Aellen, 1959 – karlik nieoczekiwany
- Pipistrellus aero E. Heller, 1912 – karlik stokowy
- Pipistrellus permixtus Aellen, 1957 – karlik samotny
- Pipistrellus raceyi P.J.J. Bates, Ratrimomanarivo, D.L. Harrison & Goodman, 2006 – karlik malgaski
- Pipistrellus dhofarensis Benda, Reiter, Uhrin & Varadínová, 2016
- Pipistrellus abramus (Temminck, 1838) – karlik japoński
- Pipistrellus endoi Imaizumi, 1959 – karlik dziuplowy
- Pipistrellus sturdeei O. Thomas, 1915 – karlik tajemniczy – takson wymarły od XIX wieku[21]
- Pipistrellus javanicus (J.E. Gray, 1838) – karlik jawajski
- Pipistrellus coromandra (J.E. Gray, 1838) – karlik koromandelski
- Pipistrellus ceylonicus (Kelaart, 1852) – karlik cejloński
- Pipistrellus tenuis (Temminck, 1840) – karlik delikatny
- Pipistrellus murrayi C.W. Andrews, 1900 – takson wymarły od 2009 roku[22]
- Pipistrellus paterculus O. Thomas, 1915 – karlik ojcowski
- Pipistrellus stenopterus (Dobson, 1875) – karlik wąskoskrzydły
- Pipistrellus minahassae (A.B. Meyer, 1899) – karlik skryty
- Pipistrellus collinus O. Thomas, 1920 – karlik górski
- Pipistrellus papuanus (W. Peters & Doria, 1881) – karlik leśny
- Pipistrellus angulatus (W. Peters, 1880) – karlik nowogwinejski
- Pipistrellus wattsi Kitchener, Caputi & B. Jones, 1986 – karlik brzegowy
- Pipistrellus westralis Koopman, 1984 – karlik nadbrzeżny
- Pipistrellus adamsi Kitchener, Caputi & B. Jones, 1986 – karlik leśny
Opisano również dwa wymarłe gatunki z miocenu:
Uwagi
Przypisy
- 1 2 J.J. Kaup: Skizzirte Entwickelungs-Geschichte und natürliches System der europäischen Thierwelt: Erster Theil welcher die Vogelsäugethiere und Vögel nebst Andeutung der Entstehung der letzteren aus Amphibien enthält. Cz. 1. Darmstadt: In commission bei Carl Wilhelm Leske, 1829, s. 98. (niem.).
- ↑ J.E. Gray. A Revision of the Genera of Bats (Vespertilionidæ), and the Description of some new Genera and Species. „Magazine of Zoology and Botany”. 2 (12), s. 495, 1838. (ang.).
- ↑ E. Blyth: Mammalia. W: G. Cuvier: Cuvier's Animal kingdom: arranged according to its organization, forming the basis for a natural history of animals, and an introduction to comparative anatomy: illustrated by three hundred engravings on wood. London: W.S. Orr and Co., 1840, s. 75. (ang.).
- ↑ F.A. Kolenati. Europa's Chiropteren. „Allgemeine deutsche naturhistorische Zeitung”. Neue Folge. 2, s. 169, 1856. (niem.).
- ↑ V. Loche: Catalogue des mammifères et des oiseaux observés en Algérie. Paris: Bertrand, 1858, s. 16. (fr.).
- 1 2 A.N.Ch. Acloque: Faune de France: contenant la description des espèces indigènes disposées en tableaux analytiques; et illustrée de figures représentant les types caractéristiques des genres. Paris: Librairie J.-B. Baillière et Fils, 19 rue Hautefeuille, près du boulevard Saint-Germain, 1900, s. 35. (fr.).
- 1 2 A. Roberts. Some new S. African mammals and some changes in nomenclature. „Annals of the Transvaal Museum”. 11 (4), s. 245, 1926. (ang.).
- 1 2 S.V. Kruskop, E. Solovyeva & A. Kaznadzey. Unusual Pipistrelle: Taxonomic Position of the Malayan Noctule (Pipistrellus stenopterus; Vespertilionidae; Chiroptera). „Zoological Studies”. 57, s. e60, 2018. DOI: 10.6620/ZS.2018.57-60. (ang.).
- 1 2 Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 120–121. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- 1 2 3 4 5 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 216–220. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- 1 2 R. Moratelli, C. Burgin, V. Cláudio, R. Novaes, A. López-Baucells & R. Haslauer: Family Vespertilionidae (Vesper Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 771–783. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Pipistrellus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-02-28]. (ang.).
- 1 2 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 529–531. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 538.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 612.
- 1 2 A. Monadjem, L.R. Richards, J. Decher, R. Hutterer, M.L. Mamba, J. Guyton, P. Naskrecki, W. Markotter, B. Wipfler, A.S. Kropff & D.L. Dalton. A phylogeny for African Pipistrellus species with the description of a new species from West Africa (Mammalia: Chiroptera). „Zoological Journal of the Linnean Society”. 191 (2), s. 559, 2021. DOI: 10.1093/zoolinnean/zlaa068. (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 447.
- ↑ S.M. Jackson & C.P. Groves: Taxonomy of Australian Mammals. Clayton South: CSIRO Publishing, 2015, s. 275. ISBN 978-1-486-30012-9. (ang.).
- ↑ E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 175. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-18]. (ang.).
- ↑ D. Fukui & A. Sano , Pipistrellus sturdeei, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2022-2 [dostęp 2023-04-16] (ang.).
- ↑ L.F. Lumsden , P.A. Racey & A.M. Hutson , Pipistrellus murrayi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2022-2 [dostęp 2023-04-16] (ang.).
- ↑ V.D. Crespo, P. Sevilla García, S. Mansino, P. Montoya & F.J. Ruiz-Sánchez. Bats from the classical site of Venta del Moro (Late Miocene, Eastern Spain). „Historical Biology”. 30 (3), s. 321, 2017. DOI: 10.1080/08912963.2016.1277995. (ang.).
- ↑ V.V. Rosina & M.V. Sinitsa. Bats (Chiroptera, Mammalia) from the Turolian of the Ukraine: phylogenetic and biostratigraphic considerations. „Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie”. Abhandlungen 272 (2), s. 150, 2014. DOI: 10.1127/0077-7749/2014/0403. (ang.).
Bibliografia
- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).