Glischropus | |||
Dobson, 1875[1] | |||
Głowa przedstawiciela rodzaju – grubopalczyka orientalnego (G. tylopus) – na ilustracji z 1878 roku | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj |
grubopalczyk | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Vesperugo tylopus Dobson, 1875 | |||
Gatunki | |||
|
Grubopalczyk[2] (Glischropus) – rodzaj ssaków z podrodziny mroczków (Vespertilioninae) w obrębie rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w południowo-wschodniej Azji[3][4][5].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 35,4–48 mm, długość ogona 32–43 mm, długość ucha 8–12,2 mm, długość tylnej stopy 6,2–6,6 mm, długość przedramienia 27–35,7 mm; masa ciała 3,5–4,9 g[4].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1875 roku irlandzki zoolog, fotograf i chirurg George Edward Dobson w artykule poświęconym nowym taksonom nietoperzy opublikowanym na łamach Proceedings of the Zoological Society of London[1]. Dobson wymiebił dwa gatunki – Vesperugo tylopus Dobson, 1875 i Vesperugo nanus W. Peters, 1851 – z których gatunkiem typowym jest Vesperugo tylopus Dobson, 1875 (grubopalczyk orientalny).
Etymologia
Glischropus: γλισχρος gliskhros ‘lepki, kleisty’; πους pous, ποδος podos ‘stopa’[6].
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[3][7][2]:
- Glischropus bucephalus Csorba, 2011 – grubopalczyk indochiński
- Glischropus aquilus Csorba, Görföl, Wiantoro, Kingston, Bates & Huang Chunchia, 2015
- Glischropus tylopus Dobson, 1875 – grubopalczyk orientalny
- Glischropus javanus Chasen, 1939 – grubopalczyk jawajski
- Glischropus meghalayanus Saikia, Ruedi & Csorba, 2022
Przypisy
- 1 2 G.E. Dobson. Descriptions of new or little-known Species of Bats of the Genus Vesperugo. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 43, s. 472, 1875. (ang.).
- 1 2 Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 120. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- 1 2 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 214. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- 1 2 R. Moratelli, C. Burgin, V. Cláudio, R. Novaes, A. López-Baucells & R. Haslauer: Family Vespertilionidae (Vesper Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 763–764. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Glischropus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-02-27]. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 296, 1904. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Higher Taxonomy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.10) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-04-16]. (ang.).