Juliusz Teodor Heinzel
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1861
Łódź

Data i miejsce śmierci

21 sierpnia 1922
Łódź

Zawód, zajęcie

fabrykant

Małżeństwo

Anna Emilia Geyer

Dzieci

Juliusz Roman,
Roman Cezary,
Irma Olga Rzewuska,
Melita Anna Karsch

Odznaczenia
Order św. Stanisława – II klasy

Juliusz Teodor Heinzel baron von Hohenfels (ur. 7 stycznia 1861 w Łodzi, zm. 21 sierpnia 1922, tamże[1][2]) – łódzki fabrykant pochodzenia niemieckiego[1].

Życiorys

Urodził się 7 stycznia 1861 roku[1]. Był synem Juliusza Heinzla, twórcy imperium Heinzlów w Łodzi, a także Pauliny Volkmann, był mężem Anny Emilii Geyer. Mieli 4 dzieci, w tym synów: Juliusza Romana Piotra Ryszarda Heinzla (ofiara zbrodni katyńskiej), Romana Cezarego Ludwika Heinzla oraz córki: Irmę Olgę Paulinę Wikorię Rzewiską i Melitę Annnę Rafaelę Karsch[3]. Zmarł 21 sierpnia 1922 roku. Spoczywa na Starym Cmentarzu w Łodzi w kaplicy Henizlów[1].

Działalność biznesowa

Juliusz Teodor Heinzel ukończył w 1881 roku liceum w Rydze, a następnie do 1888 roku studiował chemię na Politechnice Ryskiej. Uzyskał prawo do używania herbu Cesarstwa Rosyjskiego na wyrobach wełnianych i bawełnianych. Jako przedstawiciel przemysłu rosyjskiego na Wystawie Światowej w Paryżu w 1900 roku został odznaczony medalem za produkty swojej fabryki. Do wybuchu I wojny światowej w 1914 roku istniały trzy spółki akcyjne, w których najwięcej udziałów posiadał Heinzel wraz z dziećmi: Spółka Akcyjna wyrobów bawełnianych przy ul. Piotrkowskiej 104 w Łodzi, towarzystwo akcyjne „Heinzel i Kunitzer” na Widzewie przy ul. Rokicińskiej 81, a także farbiarnia i wykończalnia przy ul. Piotrkowskiej 226. Heinzel był uczestnikiem spotkania 26 września 1884 roku z carem Aleksandrem II i jego żoną podczas wycieczki do zameczku myśliwskiego w Spale. Był on, tak jak jego ojciec, zwolennikiem cara. Otrzymał Order św. Stanisława i tytuł honorowego radcy dworu cesarskiego oraz kolegialnego i rzeczywistego radnego Cesarstwa Rosyjskiego[4].

Pozostała działalność

Juliusz Teodor Heinzel był filantropem, przewodniczył komitetowi budowy szpitala przy ul. Pańskiej (współcześnie szpital im. WAM). Był koncesjonariuszem Kolei Elektrycznej Łódzkiej, a następnie Łódzkich Wąskotorowych Elektrycznych Kolei Dojazdowych, przyczynił się do powstania linii tramwajowych do Zgierza i Pabianic. W swoim pałacu na Julianowie gościł osoby takie jak: Eugeniusz Bodo, ks. bp Wincenty Tymieniecki, Franciszek Żwirko, sam też bywał gościem Ignacego Daszyńskiego. W 1916 roku w pałacu przy ul. Piotrkowskiej 104 urządził kwestę na rzecz pomocy dzieciom, połączoną z wystawą sztuki, na której wystawił swoje zbiory, w tym m.in. obraz pt. „Patrol powstańczy” Maksymiliana Gierymskiego[5]. Heinzel został prezesem komitetu budującego archikatedrę w Łodzi[6][7], a jego rodzina ufundowała w 1912 roku ołtarz główny[8].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Łódzkie tramwaje i autobusy - kalendarium 1921 - 1940 [online], mkmlodz.webd.pl [dostęp 2021-05-16].
  2. ↑ Juliusz Teodor bar. Heinzel [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-05-21].
  3. ↑ baron Juliusz Teodor Heinzel von Hohenfels [online], geni_family_tree [dostęp 2021-05-16] (pol.).
  4. ↑ Dariusz Kacprzak, Juliusz Teodor Heinzel Freiherr von Hohenfels und seine Kunstsammlung: ein Beitrag zur Geschichte des Sammlertums der Lodzer Fabrikanten Ende des 19. und im ersten Viertel des 20. Jahrhunderts, „„Ikonotheka” nr 24, 2013” [dostęp 2021-05-16] (ang.).
  5. ↑ Rodzina Heinzlów / przewodnik / miejmiejsce.com [online], miejmiejsce.com [dostęp 2021-05-16] (pol.).
  6. ↑ Dom Karola Scheiblera przy ul. Piotrkowskiej 263 [online], Refotografie [dostęp 2021-05-16] (pol.).
  7. ↑ Łódź ma trzy katedry. Budowali je mieszkańcy różnych wyznań [online], plus.dzienniklodzki.pl, 23 sierpnia 2017 [dostęp 2021-05-16] (pol.).
  8. ↑ Łódź - Pałac Juliusza Heinzla [online], Polskie Zabytki [dostęp 2021-05-16].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.