Dane ogólne | |
Producent | |
---|---|
Premiera |
1964 |
Lata produkcji |
1964–1967 |
Miejsce produkcji | |
Dane techniczne | |
Typy nadwozia |
Wysokopodłogowy autobus przegubowy klasy MEGA |
Układ drzwi |
0-2-2-2 |
Liczba drzwi |
3 |
Wysokość podłogi |
885 mm |
Szerokość drzwi |
900 mm |
Silniki |
Škoda 706RT |
Moc silników |
117,6 kW (160 KM) |
Skrzynia biegów |
manualna, zsynchronizowana |
Liczba przełożeń |
5 |
Długość |
17750 mm |
Szerokość |
2500 mm |
Wysokość |
2900 mm |
Masa własna |
12840 kg |
Masa całkowita |
22990 kg |
Rozstaw osi |
5450 mm + 7110 mm |
Wnętrze | |
Liczba miejsc ogółem |
142 (AP-62) |
Liczba miejsc siedzących |
46 (AP-62) |
Informacje dodatkowe | |
ABS |
Nie |
ASR |
Nie |
EBS |
Nie |
ESP |
Nie |
Klimatyzacja |
Nie |
Jelcz AP-02 – przegubowy autobus miejski produkowany w seryjnie latach 1964–1967 przez Jelczańskie Zakłady Samochodowe w Jelczu (obecnie Jelczu-Laskowicach) koło Oławy.
Historia modelu
Zwiększone zapotrzebowanie na usługi przewozowe ludności polskich miast, a w szczególności Warszawy, wymusiło na przedsiębiorstwach komunikacyjnych zastosowanie autobusów przegubowych dużej pojemności klasy mega. Ze względu na brak w ofercie polskich producentów autobusów tego typu pojazdów ówczesne Miejskie Przedsiębiorstwo Autobusowe w Warszawie w 1962 roku przystąpiło do opracowania konstrukcji i montażu pierwszego w kraju dwuczłonowego autobusu przegubowego oznaczonego jako MPA AP-62. Na miejsce prac wybrano Zakładu Eksploatacji Autobusów „Redutowa”, a pracami kierował ówczesny kierownik tej zakładu Aleksander Wist[1]. Do jego wykonania wykorzystano dwa rozbite autobusy miejskie i dalekobieżne Jelcz i Škoda 706 RTO MEXKarosa. W każdym przegubowcu jeden człon był z autobusu miejskiego, a drugi z międzymiastowego w różnej konfiguracji. W pojeździe stanowiącym sekcję przednią, ucięto za tylną osią ramę oraz zamontowano poprzeczkę czaszy sworznia przegubu, natomiast w autobusie, który stanowił sekcję tylną skrócono ramę z przodu oraz przymocowano do niej uchwyt przegubu. Obydwa człony złączone zostały ze sobą przegubem kulowym, nad którym umieszczono obrotową płytę stanowiącą element łączący dwie sekcje wewnątrz autobusu. W celu poprawienia manewrowości pojazdu w drugim członie zastąpiono oryginalny most tylny osią przednią pochodzącą z francuskiego autobusu Chausson APH 521. Z autobusu Chausson wzięto też drzwi składane, które wstawiono w węższe otwory drzwiowe członów wykonanych z autobusów międzymiastowych. Wnętrze MPA AP-62 przystosowane było do przewozu 142 pasażerów z czego 46 na miejscach siedzących. Łącznie w latach 1962–1963 w Warszawie zmontowano 22[2] autobusy przegubowe, po czym dokumentację techniczną przekazano do Jelczańskich Zakładów Samochodowych. Zamiast harmonii osłaniającej przegub zastosowano rękawy z płótna namiotowego na gumkach o bardzo niskiej jakości.
W Jelczańskich zakładach konstrukcja modelu MPA AP-62 została udoskonalona oraz wdrożona do produkcji seryjnej w 1964 roku pod oznaczeniem Jelcz AP-02. W stosunku do projektu warszawskiego, w seryjnych pojazdach zmniejszono o 500 kg masę własną oraz zmieniono konfigurację siedzeń, przez co modelem tym mogło podróżować 154 pasażerów z czego 48 na miejscach siedzących. Oba człony były już typu miejskiego. Produkcja modelu Jelcz AP-02 została zakończona w 1967 roku, po wprowadzeniu do oferty zmodernizowanego autobusu przegubowego Jelcz 021.
Przypisy
- ↑ Informator ZTM „Pamiętamy”, listopad 2009 r.
- ↑ Łukasz Supel: Ocalić od zapomnienia – ‘Ogórek’, czyli polsko-czeskie małżeństwo. Infobus, 13 lipca 2004. [dostęp 2009-12-19].
Bibliografia
- Andrzej Zieliński: Polskie konstrukcje motoryzacyjne 1961-1965. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2008. ISBN 978-83-206-1671-2.
Linki zewnętrzne
- Opis modelu Jelcz AP-02 w serwisie Ocalić od zapomnienia. polskie-auta.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-06)].
- Dane i zdjęcia egzemplarzy modeli Jelcz AP-02 i Jelcz 021 w serwisie Transport Wroc.Biz