Jaromir Sokołowski
Ilustracja
Jaromir Sokołowski (2011)
Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1971
Łódź

Podsekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP
Okres

od 2010
do 2015

Ambasador RP w Szwajcarii
Okres

od 2015
do 2016

Poprzednik

Jarosław Starzyk

Następca

Jakub Kumoch

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Order Trzech Gwiazd III klasy (Łotwa) Komandor Orderu Świętego Karola (Monako) Komandor z Gwiazdą Królewskiego Norweskiego Orderu Zasługi Wielki Oficer Orderu Zasługi (Portugalia) Order Krzyża Ziemi Maryjnej II Klasy (Estonia) Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy Medal Prezydenta Republiki Słowackiej Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina) Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Jaromir Maciej Sokołowski (ur. 25 lutego 1971 w Łodzi) – polski dyplomata, publicysta, urzędnik państwowy. W latach 2010–2015 podsekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP, w latach 2015–2016 ambasador RP w Szwajcarii.

Życiorys

Studiował germanistykę i stosunki międzynarodowe na uczelniach w Warszawie i Hamburgu. Od 1998 do 2003 był sekretarzem Ambasady RP w Berlinie[1]. Od 2003 do 2007 komentował politykę międzynarodową w Polskim Radiu, Telewizji Polskiej i TVN24. Od 2005 był doradcą wicemarszałka Sejmu Bronisława Komorowskiego. W latach 2007–2010 zajmował stanowisko dyrektora generalnego gabinetu marszałka Sejmu.

W lipcu 2010 został podsekretarzem stanu w Kancelarii Prezydenta RP ds. polityki zagranicznej[2]. Pełnił tę funkcję do sierpnia 2015[3]. W tym samym miesiącu powołany na stanowisko ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego RP w Szwajcarii[4] oraz w Liechtensteinie[5]. Zakończył pełnienie tych funkcji 30 września 2016[6][7].

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Berlin znów podporą Waszyngtonu. rp.pl, 27 lipca 2006. [dostęp 2015-08-05].
  2. ↑ Jaromir Sokołowski podsekretarzem stanu w Kancelarii Prezydenta RP. prezydent.pl, 12 lipca 2010. [dostęp 2015-08-05].
  3. ↑ Prezydent odwołał ministrów w KPRP i doradców. prezydent.pl, 5 sierpnia 2015. [dostęp 2015-08-05].
  4. ↑ M.P. z 2015 r. poz. 947
  5. ↑ M.P. z 2015 r. poz. 952
  6. ↑ M.P. z 2016 r. poz. 953
  7. ↑ M.P. z 2016 r. poz. 954
  8. ↑ M.P. z 2015 r. poz. 964
  9. ↑ Ar Triju Zvaigžņu ordeni apbalvotie, sākot no 2004. gada 1.oktobra. president.lv. s. 92. [dostęp 2016-09-27]. (łot.).
  10. ↑ Ordonnance Souveraine n° 4.047 du 20 novembre 2012 portant nominations dans l’Ordre de Saint-Charles. legimonaco.mc, 23 listopada 2012. [dostęp 2015-08-05]. (fr.).
  11. ↑ Årsberetning 2012. Det kongelige hoff. kongehuset.no, marzec 2013. s. 44–45. [dostęp 2015-08-05]. (norw.).
  12. ↑ Cidadãos Estrangeiros Agraciados com Ordens Portuguesas. ordens.presidencia.pt. [dostęp 2015-08-05]. (port.).
  13. ↑ Eesti Vabariigi teenetemärgid. president.ee. [dostęp 2015-08-05]. (est.).
  14. ↑ Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it. [dostęp 2015-09-26]. (wł.).
  15. ↑ Vyznamenania. prezident.sk. [dostęp 2024-02-12]. (słow.).
  16. ↑ Указ Президента України № 387/2015 Про нагородження Я. Соколовського орденом „За заслуги”. president.gov.ua, 1 lipca 2015. [dostęp 2023-02-14]. (ukr.).
  17. ↑ Cérémonie de remise d’insignes le 30 juin à la Résidence de France en l’honneur de quatre personnalités polonaises. pl.ambafrance.org, 12 października 2015. [dostęp 2023-08-14]. (fr.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.