Janus
Stephens, 1835
Okres istnienia: późny eocen–dziś
37.71/0
37.71/0
Ilustracja
Janus femoratus, rycina autorstwa R. Curtisa
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

błonkoskrzydłe

Podrząd

rośliniarki

Nadrodzina

ździeblarzowe

Rodzina

ździeblarzowate

Podrodzina

Cephinae

Rodzaj

Janus

Janusrodzaj błonkówek z rodziny ździeblarzowatych.

Błonkówki te mają krótkie jak na ździeblarzowate ciało[1]. Ich czułki mają trzeci człon dłuższy od czwartego i stopniowo pogrubiające się za drugim członem biczyka[2]. Odległości między nasadami czułków są nie większe niż odległości między tymi nasadami a dolnymi jamkami tentorialnymi[1]. W lewej żuwaczce występują tylko dwa ząbki: wewnętrzny i zewnętrzny, natomiast ząbek środkowy uległ zanikowi[1][2]. Ostatni człon głaszczków szczękowych osadzony jest w pobliżu nasady ich członu przedostatniego. U większości gatunków policzki cechują się obecnością listewki policzkowej. Użyłkowanie przedniej pary skrzydeł cechuje przylegająca do ich tylnej krawędzi i do wachlarza analnego żyłka 2a[2]. Pazurki stóp wszystkich odnóży odznaczają się ostrym płatem nasadowym oraz wewnętrznym zębem dłuższym i silniej zbudowanym od zęba zewnętrznego[1][2]. Tylna para odnóży ma na goleniach 1-2 kolce przedwierzchołkowe[2] oraz zwykle dwie ostrogi wierzchołkowe. U samców płytka subgenitalna jest równomiernie zwężona ku szczytowi[1].

Larwy żerują drążąc korytarze w gałęziach drzew i krzewów z takich rodzajów jak dąb, grusza, jabłoń, kalina, porzeczka, topola czy wierzba[2].

Takson głównie holarktyczny, ale występuje też w krainie orientalnej, sięgając na południe do zachodniego Borneo w Indonezji[2]. Obejmuje 28 opisanych gatunków[3]:

  • Janus abbreviatus (Say, 1824)
  • Janus bellus Wei & Nie, 1997
  • Janus bimaculatus (Norton, 1869)
  • Janus cephoides Wei, 1996
  • Janus compressus (Fabricius, 1793)
  • Janus conicercus Maa, 1950
  • Janus cynosbati (Linnaeus, 1758) (syn. femoratus (Curtis, 1830))
  • Janus disperditus Cockerell, 1913 – zapis kopalny z późnego eocenu[4]
  • Janus ecarinarus Smith, 1997
  • Janus formosus (Zhelochovtsev, 1935)
  • Janus gussakovskii Maa, 1949
  • Janus hakusanus Togashi, 1968
  • Janus integer (Norton, 1861)
  • Janus japonicus Sato, 1926
  • Janus longicaudus Naito & D.R. Smith, 1998
  • Janus luteipes (Lepeletier, 1823)
  • Janus malaisei Benson, 1946
  • Janus micromaculatus Sato, 1926
  • Janus piri Okamoto & Muramatsu, 1925
  • Janus piriodorus Yang, 1995
  • Janus punctatenus Wei & Nie, 1997
  • Janus quercusae D.R. Smith, 1989
  • Janus rufithorax Wei & Nie, 1997
  • Janus rufiventris (Cresson, 1880)
  • Janus rufoventralis Wei, 1996
  • Janus sheni Wei & Nie, 1997
  • Janus stigmaticus Maa, 1949
  • Janus xanthus Naito & Smith, 1998

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 G.S. Medvedev: Keys to the Insects of the European Part of USSR. Vol III. Part 6 Hymenoptera: Symphyta. Leiden: Brill, 1994, s. 377-384.
  2. 1 2 3 4 5 6 7 David R. Smith. A new species of Janus (Hymenoptera: Cephidae) from Indonesia. „Entomological News”. 108 (1), s. 24-28, 1997.
  3. Stephan M. Blank, Eckhard K. Groll, Andrew D. Liston, Marko Prous, Andreas Taeger: Janus. [w:] ECatSym: Electronic World Catalog of Symphyta Program version 4.0 beta, data version 39 (18.12.2012) [on-line]. Digital Entomological Information, Müncheberg. [dostęp 2017-08-24].
  4. S.B. Archibald, A.P. Rasnitsyn. Taxonomic names, in New early Eocene Siricomorpha (Hymenoptera: Symphyta: Pamphiliidae, Siricidae, Cephidae) from the Okanagan Highlands, western North America. „The Canadian Entomologist”. 148, s. 209-228, 2015.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.