Jan Kaczkowski (2014) | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
19 lipca 1977 |
Data i miejsce śmierci |
28 marca 2016 |
Miejsce pochówku | |
Dyrektor Puckiego Hospicjum pw. św. Ojca Pio | |
Okres sprawowania |
2009–2016 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Prezbiterat |
15 czerwca 2002 |
Odznaczenia | |
Jan Adam Kaczkowski[1] (ur. 19 lipca 1977 w Gdyni, zm. 28 marca 2016 w Sopocie) – polski duchowny rzymskokatolicki, prezbiter, doktor nauk teologicznych, bioetyk, organizator i dyrektor Puckiego Hospicjum pw. św. Ojca Pio.
Życiorys
Urodził się 19 lipca 1977 w Gdyni jako wcześniak w siódmym miesiącu ciąży[2]. Dorastał w Sopocie, gdzie kształcił się w Środowiskowym Liceum Ogólnokształcącym. W 1996 zdał maturę[3]. Studia filozoficzno-teologiczne odbył w Gdańskim Seminarium Duchownym, kończąc je w 2002 z magisterium z teologii[3]. 15 czerwca 2002 otrzymał święcenia prezbiteratu. Został inkardynowany do archidiecezji gdańskiej[4]. W 2007 na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, na podstawie dysertacji Godność człowieka umierającego a pomoc osobom w stanie terminalnym – studium teologiczno-moralne, uzyskał doktorat nauk teologicznych[5]. W 2008 ukończył studia podyplomowe z bioetyki na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie[3].
W latach 2002–2007 pracował jako wikariusz w parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Pucku[4][6]. W 2007 po zwolnieniu z obowiązków wikariuszowskich pozostał w parafii w charakterze pomocy duszpasterskiej[4]. Objął funkcję kapelana domu pomocy społecznej i szpitala w Pucku[3]. Od 2004 do 2011 był katechetą w Liceum Ogólnokształcącym w Pucku i w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych w Rzucewie[7]. W 2010 został wykładowcą bioetyki na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu[7][8].
W 2004 był jednym z założycieli Puckiego Hospicjum Domowego. W latach 2007–2009 koordynował prace budowy Puckiego Hospicjum pw. św. Ojca Pio, a w 2009 został jego dyrektorem i prezesem zarządu. Utworzył program szkoleniowy w zakresie bioetyki chrześcijańskiej. Prowadzący wykłady i warsztaty z tematyki hospicyjnej[3]. Organizator warsztatów z komunikacji i etyki w medycynie dla studentów medycyny i prawa pod nazwą Areopag Etyczny[9]. W wolontariat hospicyjny angażował tzw. trudną młodzież i osoby skazane[3].
Został ambasadorem zorganizowanych w 2016 w Krakowie Światowych Dni Młodzieży[10].
Jako vloger publikował swoje filmy na portalu Boska.TV[11]. Na podstawie rozmów z nim powstały książki Szału nie ma, jest rak (Więź, 2013), Życie na pełnej petardzie. Czyli wiara, polędwica i miłość (Wydawnictwo WAM, 2015), Dasz radę. Ostatnia rozmowa (Wydawnictwo WAM, 2016), Żyć aż do końca. Instrukcja obsługi choroby (Więź, 2017), Dekalog księdza Jana Kaczkowskiego (Wydawnictwo WAM, 2017). Autor książek Grunt pod nogami (Wydawnictwo WAM, 2016) i Ekskluzywny żebrak. Czyli ks. Jan Kaczkowski o tym co najważniejsze (zapis materiałów video, homilii i konferencji wygłoszonych przez księdza Kaczkowskiego; Wydawnictwo Unitas, 2016).
Od urodzenia miał lewostronny niedowład i dużą wadę wzroku[12]. Zdiagnozowano u niego nowotwór nerki (wyleczony) i glejaka mózgu[13]. Zmarł 28 marca 2016 w rodzinnym domu w Sopocie[14]. Pochowany został 1 kwietnia 2016 na cmentarzu komunalnym w Sopocie[15][16].
Odznaczenia, wyróżnienia, upamiętnienie
Postanowieniem prezydenta RP Bronisława Komorowskiego z 11 kwietnia 2012 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[1][3].
Nadano mu tytuł honorowego obywatela Pucka[17]. W 2016 otrzymał Honorowe Wyróżnienie za Zasługi dla Województwa Pomorskiego[18].
Papieska Rada ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia wyróżniła go medalem „Curate Infirmos”[13]. Został laureatem Nagrody Dziennikarskiej „Ślad” im. Biskupa Jana Chrapka (2014)[19], nagrody Pontifici przyznawanej przez warszawski Klub Inteligencji Katolickiej (2014)[20], Nagrody Newsweeka im. Teresy Torańskiej za działalność publiczną (2014)[21], Medalu Świętego Jerzego „Tygodnika Powszechnego” (2015)[22], Róży Gali za działalność charytatywną (2015)[23] oraz konkursu Sukces Roku 2015 w Ochronie Zdrowia w kategorii osobowość roku[24].
W 2018 powołano fundację jego imienia[25]. Fundacja ustanowiła nagrodę „Okulary ks. Kaczkowskiego”[26].
W 2017 w kościele św. Jerzego w Sopocie została odsłonięta poświęcona mu tablica[27], a w 2022 jego imieniem nazwano aulę III Liceum Ogólnokształcącego w Sopocie, co upamiętniła tablica pamiątkowa[28]. W 2019 jego imię nadano skwerowi w Sopocie[29]. Został także patronem sopockiego Domu Gościnnego LukLuk[30].
W 2022 wyprodukowano film fabularny Johnny w reżyserii Daniela Jaroszka, w którym w postać księdza Jana Kaczkowskiego wcielił się Dawid Ogrodnik[31].
Przypisy
- 1 2 M.P. z 2012 r. poz. 753 – pkt 20. [dostęp 2014-08-24].
- ↑ P. Wilczyński: „Urodziłem się jako żywe poronienie”. Poruszająca historia przyjścia na świat ks. Kaczkowskiego. deon.pl, 2018-07-19. [dostęp 2022-12-23].
- 1 2 3 4 5 6 7 Puck. Krzyż Kawalerski dla ks. Jana Kaczkowskiego. hospicja.pl (arch.), 2012-09-12. [dostęp 2017-07-22].
- 1 2 3 Ks. dr Jan Kaczkowski. diecezja.gdansk.pl (arch.). [dostęp 2016-12-25].
- ↑ Jan Kaczkowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-09-01] .
- ↑ Zmiany personalne w roku 2002. diecezja.gdansk.pl (arch.). [dostęp 2016-12-25].
- 1 2 Ksiądz Jan Kaczkowski – świadectwo walki z glejakiem. zwrotnikraka.pl, 2013-11-26. [dostęp 2014-08-24].
- ↑ Ł. Kaźmierczak. Załatwiam coś ważnego. „Przewodnik Katolicki”. 29/2014. ISSN 0137-8384. [dostęp 2015-07-05].
- ↑ B. Aksamit: My, doktooorzy. wyborcza.pl, 2010-06-17. [dostęp 2014-08-24].
- ↑ Ambasadorzy. krakow2016.com (arch.). [dostęp 2023-02-01].
- ↑ Ks. Jan Kaczkowski i Piotr Żyłka laureatami tegorocznej Nagrody Ślad (opis). ekai.pl (arch.), 2014-06-28. [dostęp 2023-12-10].
- ↑ J. Mikołajewski: W godzinę śmierci wezwij mnie. wyborcza.pl, 2014-08-22. [dostęp 2014-08-24].
- 1 2 P. Wilczyński: Sklepany przez Kościół, kocham Kościół. tygodnik.onet.pl (arch.), 2012-11-20. [dostęp 2015-08-17].
- ↑ E. Stawikowska, A. Kozłowska: Ks. Jan Kaczkowski nie żyje. trojmiasto.wyborcza.pl, 2016-03-28. [dostęp 2016-03-28].
- ↑ Pogrzeb ks. Jana Kaczkowskiego w Pucku i Sopocie. dziennikbaltycki.pl, 2016-04-01. [dostęp 2016-04-01].
- ↑ Kwatera L1-K-3. Śp. Jan Kaczkowski. sopot.grobonet.com. [dostęp 2021-03-21].
- ↑ Wykaz przyznanych tytułów. miastopuck.pl (arch.). [dostęp 2016-09-02].
- ↑ Uchwała Nr 202/XVIII/16 Sejmiku Województwa Pomorskiego. bip.pomorskie.eu, 2016-03-28. [dostęp 2016-03-28].
- ↑ Ks. Jan Kaczkowski i Piotr Żyłka. nagrodaslad.pl. [dostęp 2023-12-10].
- ↑ Nagroda Pontifici. kik.waw.pl. [dostęp 2023-12-10].
- ↑ Nagrody Newsweeka im. Teresy Torańskiej przyznane. fundacjatoranskiej.pl. [dostęp 2015-11-21].
- ↑ B. Strzelczyk: „Tygodnik” i gwiazdy: 70 lat Tygodnika Powszechnego. tygodnikpowszechny.pl, 2015-04-29. [dostęp 2015-12-28].
- ↑ Róże Gali 2015. Znamy laureatów!. telemagazyn.pl, 2015-11-23. [dostęp 2015-11-23].
- ↑ Wyniki konkursu. termedia.pl. [dostęp 2016-03-28].
- ↑ Powstała Fundacja im. Ks. Jana Kaczkowskiego. Msza św. oraz koncert „Pamiętamy o Ks. Janie Kaczkowskim” w Sopocie. dziennikbaltycki.pl, 2018-03-28. [dostęp 2022-09-25].
- ↑ Regulamin konkursu. fundacjakaczkowskiego.org, 2022-09-25.
- ↑ A. Mizera-Nowicka: Odsłonięcie tablicy im. ks. Jana Kaczkowskeigo [sic!]. pomorskie.naszemiasto.pl, 2017-03-28. [dostęp 2019-02-07].
- ↑ III LO w Sopocie upamiętniło księdza Jana Kaczkowskiego. gdansk.tvp.pl, 2022-03-28. [dostęp 2022-03-29].
- ↑ Uchwała nr X/163/2019 Rady Miasta Sopotu. bip.sopot.pl, 2019-10-22. [dostęp 2021-04-11].
- ↑ Ks. Jan Kaczkowski patronem skweru i Domu Gościnnego LukLuk w Sopocie. „Jego kolejna idea zamienia się w czyn”. dziennikbaltycki.pl, 2021-03-28. [dostęp 2021-04-11].
- ↑ Johnny. filmpolski.pl. [dostęp 2022-09-25].