Języki środkowo-północnoindyjskie – podgrupa językowa w obrębie języków indoaryjskich (indyjskich).
Klasyfikacja wewnętrzna
Poniższa klasyfikacja oparta jest na podziale według Merritta Ruhlena[1].
- Języki północnoindyjskie
- Języki dardyjskie
- Języki zachodnio-północnoindyjskie
- Języki wschodnio-środkowo-północnoindyjskie
- Języki wschodnio-północnoindyjskie
- Języki środkowo-północnoindyjskie
- Język parija
- Język baludź
- Język pendżabski
- Język marwari
- Język bandźari
- Język malwi
- Język Gade Lohar (Lahul Lohar)
- Język gudźarati
- Język bhili
- Język khandesi
- Język hindi
- Język urdu
- Język dogri
- Język pahari (zachodni)
- Język garhwali
- Język kumauni
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Merritt Ruhlen: A Guide to the World's Languages. Volume 1: Classification. Stanford University Press, 1991, s. 301–378. ISBN 0-804-71894-6. (ang.).
Bibliografia
- Merritt Ruhlen: A Guide to the World's Languages. Volume 1: Classification. Stanford University Press, 1991, s. 301–378. ISBN 0-804-71894-6. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Lista języków Merritta Ruhlena. ling.hawaii.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-05-08)]. (ang.) (zarchiwizowano)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.