Józef Jan Tadeusz Wandalin Mniszech
Ilustracja
Herb
Mniszech Hrabia
Rodzina

Mniszchowie herbu własnego

Data urodzenia

1742

Data i miejsce śmierci

1797
Bieliny nad Sanem

Ojciec

Jan Karol Wandalin Mniszech

Matka

Katarzyna Zamoyska

Żona

Marianna Ossolińska

Dzieci

Julia Teresa Wandalin-Mniszech
Stanisław Mniszech

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Józef Jan Tadeusz Wandalin Mniszech z Wielkich Kończyc herbu własnego (ur. 1742 – zm. 1797) – chorąży wielki koronny w latach 1780-1784, generał major wojsk koronnych, szef regimentu im. królowej, starosta sanocki i szczurowicki, członek Rady Nieustającej, wielki ochmistrz Królestwa Galicji i Lodomerii, hrabia cesarstwa od 1783.

Życiorys

Jego ojcem był Jan Karol Mniszech Wielkich Kończyc h. Kończyce 1716-1759, a matką Katarzyna Zamoyska z Zamościa h. Jelita (1722- 1771).

24 września 1769 w Budzimierzu poślubił z ks. Mariannę Ossolińską, córką Józefa Ossolińskiego herbu Topór (1707–1780) i Teresy Stadnickiej (1717–1776).

Był panem na Ulanowie, Bielinach, Przędzielu, Mikulińcach, Chyrowie z przyległościami, Lisko z przyległościami, Szuminie, Sanoczku, Stróżach Wielkich, Stróżach Małych, Dąbrówce Ruskiej, Dąbrowicy i Laszkach Murowanych, właścicielem Wójtostwa w Sanoku[1].

Był starostą sanockim, starostą szczurowickiego. Był rotmistrzem chorągwi pancernej 1 pułku wojsk koronnych, generałem-szefem regimentu im. Królowej. chorążym wojsk koronnych, konsyliarzem rady nieustającej, ochmistrzem w. kor. galic[1]. Był członkiem komisji pełnomocnej lwowskiej, powołanej w 1790 dla układów z Leopoldem II Habsburgiem[2].

W 1780 odznaczony Orderem Orła Białego, w 1777 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława[3][1].

Jego córka Julia Teresa Wandalin-Mniszech (1777-1845) wyszła za mąż za Ksawerego Franciszka Krasickiego z Siecina herbu Rogala członka Stanów Galicyjskch (1774–1844). Jego synem był Stanisław Mniszech (1780–1860).

Przypisy

  1. 1 2 3 Almanach 1908 ↓, s. 485.
  2. ↑ Walerian Kalinka, Sejm Czteroletni, t. II, część 1, Kraków 1895, s. 118-119.
  3. ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 225.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.