Mniszech Hrabia

Mniszech Hrabia, Sempiór, Konczyc odm. – polski herb hrabiowski, nadany w Galicji, odmiana herbu Mniszech.

Opis herbu

Juliusz Karol Ostrowski przytoczył kilka wariantów tego herbu. Opisy zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

Mniszech Hrabia, Sempiór, Konczyc odm. (Herb według oryginalnego nadania)[1]: W polu czerwonym pióropusz strusi z siedmiu piór. Nad tarczą korona hrabiowska, nad którą hełm w koronie z klejnotem, w którym samo godło. Labry: czerwone, podbite srebrem.

Mniszech II (wersja złożona)[2]: Tarcza pięciodzielna, w krzyż z polem sercowym, czerwona, w polu I Topór, w polu II Gryf, w polu III Łabędź, w polu IV Gozdawa, w polu V Mniszech.

Mniszech III[2]: Jak powyższy, ale pióra strusie czarne.

Najwcześniejsze wzmianki

Nadany wraz z tytułem hrabiowskim SRI (hoch- und wohlgeboren, reichsgraf) braciom Józefowi Wandalinowi, Michałowi Jerzemu i Stanisławowi Jerzemu Mniszchom 17 lipca 1783. Podstawą nadania tytułu było tytułowanie hrabiami członków rodziny Mniszchów przez Augusta II i Augusta III, przywiązanie do domu cesarskiego oraz przedstawienie dowodów szlachectwa. Józef Mniszech otrzymał 29 listopada 1784 tytuł marszałka Galicji i Lodomerii, co wiązało się z dodatkami do herbu - dodano górne pole z koronowaną tarczą z herbem prowincji, dwie bordiury oraz buławy z inicjałami I II pod tarczą[1].

Herbowni

Jedna rodzina herbownych (herb własny):

reichsgraf Wandalin von Mniszech.

Przypisy

  1. 1 2 Sławomir Górzyński: Arystokracja polska w Galicji: studium heraldyczno-genealogiczne. Warszawa: DiG, 2009, s. 255-257. ISBN 978-83-7181-597-3.
  2. 1 2 Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: gł. skł. Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 206-207.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.