Mniszech | |
Rodzina | |
---|---|
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Żona |
Katarzyna Zamoyska (1722–1771) |
Dzieci |
Elżbieta Wandalin Mniszech |
Odznaczenia | |
Jan Karol Wandalin Mniszech z Wielkich Kończyc herbu własnego (ur. w 1716 roku – zm. 19 września 1759 roku[1]) – generał lejtnant wojsk koronnych, podkomorzy wielki litewski w latach 1742-1759, łowczy koronny w latach 1736-1742[2], starosta halicki, jaworowski, gołąbski, sielecki, olchowiecki, kałuski, starosta szczurowiecki w 1744 roku[3], ambasador Rzeczypospolitej w Imperium Osmańskim w latach 1755-1756[4], wolnomularz.
Życiorys
Poseł ziemi warszawskiej na sejm konwokacyjny 1733 roku[5]. Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 27 kwietnia 1733 roku na tym sejmie[6]. Był konsyliarzem konfederacji dzikowskiej 1734 roku[7]. Był posłem z ziemi łomżyńskiej na sejm 1754 roku[8].
Ślub brał w roku 1741. Jego żoną została: Katarzyna Zamoyska z Zamościa h. Jelita (1722–1771), (Ojciec jej: Michał Zdzisław Saryusz Zamoyski z Zamościa h. Jelita - wojewoda smoleński (1679–1735).
Dzieci:
- Elżbieta Wandalin Mniszech (1740–1767), poślubił ją; Jan Dąmbski z Dąbia herbu Godziemba, generał-adiutant dworu królewskiego (1765), generał-major wojska koronnego (1730–1769).
- Ludwika Mniszech - mąż; ks. August Sułkowski h. Sulima - wojewoda poznański (1782), generał lejtnant wojska koronnego, marszałek Rady Nieustającej, senator (ok. 1770, 1780), pisarz wielki koronny (1764), szambelan dworu królewskiego, wojewoda gniźnieński (1768), wojewoda kaliski (1778) (1729–1786).
- Michał Jerzy Wandalin Mniszech z Wielkich Kończyc h. Kończyc, cześnik korony (1777), członek Sejmu Wielkiego, hr. nadany (1783), marszałek nadworny litewski (1781), marszałek wielki koronny, sekretarz wielki litewski(1778), starosta lubelski i słonimski (1742–1806), żona: Urszula Maria Zamoyska z Zamościa h. Jelita.
- Józef Jan Wandalin Mniszech z Wielkich Kończyc h. Kończyce, chorąży wielki koronny, generał wojska koronnego, hr. nadany (1783), starosta sanocki (1742–1797), żona; ks. Marianna Ossolińska z Balic, h. Topór (1731–1802).
- Stanisław Jerzy Wandalin Mniszech z Wielkich Kończyc h. Kończyce hr. nadany (1783), chorąży wielki koronny, kanonik przemyski (1745–1806).
W 1744 roku odznaczony Orderem Orła Białego[2].
Bibliografia
- Krzysztof Bauer Wojsko koronne powstania kościuszkowskiego, Warszawa Wyd. MON 1981
- Polski Słownik Biograficzny 18612: t. 21 s. 463
Przypisy
- ↑ Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795. Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 266.
- 1 2 Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 174-175.
- ↑ w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo szczurowieckie wraz z Katarzyną z Zamoyskich, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795. Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 266.
- ↑ Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Warszawa 1938, s. 140.
- ↑ Adam Lisek, Postulaty polityczne szlachty województwa mazowieckiego na sejmikach poselskich przed konwokacją 1733 roku, w: Wieki Stare i Nowe 2019 t. 14 (19), s. 147.
- ↑ Konfederacya generalna omnium ordinum Regni et Magni Ducatus Lithuaniae na konwokacyi generalney Warszawskiej uchwalona [...] 27 (słow. [...] kwietnia [...] 1733, s. 47.
- ↑ Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego w dalszym ciągu Wydawnictwa fundacyi Al. hr. Stadnickiego. Ogłaszane przez Towarzystwo Naukowe we Lwowie. T.23. Lauda sejmikowe wiszeńskie, lwowskie, przemyskie i sanockie 1731-1772, Lwów 1928, s. 123.
- ↑ Diarjusze sejmowe z wieku XVIII.T.III. Diarjusze sejmów z lat 1750, 1752, 1754 i 1758, Warszawa 1937, s. 245.