Budapesztański trolejbus typu 260T | |
Dane ogólne | |
Producent | |
---|---|
Lata produkcji |
1975, 1986 |
Miejsce produkcji | |
Dane techniczne | |
Typy nadwozia |
Wysokopodłogowy trolejbus klasy MAXI |
Układ drzwi |
2–2–2 |
Liczba drzwi |
3 |
Szerokość drzwi |
1300 mm |
Moc silników |
110 kW |
Długość |
11 000 mm |
Szerokość |
2500 mm |
Wysokość |
3100 mm |
Ikarus 260T – typ prototypowego trolejbusu wyprodukowanego w oparciu o autobus Ikarus 260 przy współpracy zakładów Ikarus oraz budapesztańskiego przewoźnika Budapesti Közlekedési Zrt.
Historia
W 1970 r. na bazie autobusu Ikarus 260 wyprodukowany został prototyp trolejbusu typu 260T. Nadwozie wyposażono w silnik elektryczny o mocy 110 kW oraz wyposażenie elektryczne pochodzące ze skasowanych radzieckich trolejbusów typu ZiU-5[1]. Prototypowy egzemplarz otrzymał numer taborowy 600 i kursował do 1995 r. W 2007 r., przy wykorzystaniu używanego nadwozia autobusu Ikarus 260, została zbudowana jego replika[2].
Drugi prototyp trolejbusu Ikarus 260T zbudowano w 1986 r. dla sieci trolejbusowej w Weimarze[1]. Od pierwszego prototypu odróżniał się m.in. typem wyposażenia elektrycznego oraz dwuczęściowymi drzwiami odskokowo-wychylnymi. W 1992 r. weimarski Ikarus 260T został sprzedany z powrotem do Budapesztu.
W oparciu o konstrukcję autobusu Ikarus 260 wytwarzano w Pjongjangu trolejbusy oznaczone jako Ch’ŏllima-951[3].
Dostawy
Państwo | Miasto | Lata dostaw | Liczba | Numery taborowe | |
---|---|---|---|---|---|
NRD | Weimar | 1986 | 1 | 8012 | [4] |
Węgry | Budapeszt | 1975 | 1 | 600 | [5] |
Łączna liczba: | 2 |
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 Martin Harák: Autobusy a trolejbusy východního bloku. Grada Publishing, a.s., 2013, s. 132. ISBN 80-247-4738-3.
- ↑ Ikarus 260.00 #600. phototrans.eu. [dostęp 2019-01-31]. (pol.).
- ↑ CHOLLIMA 951 | chinesecars [online], www.chinesecars.net [dostęp 2020-04-12] .
- ↑ Budapest, trolleybus # (241). transphoto.ru. [dostęp 2019-01-31]. (ang.).
- ↑ Budapest, trolleybus # 600. transphoto.ru. [dostęp 2019-01-31]. (ang.).