Ignacy Witosławski
Herb
Nieczuja
Rodzina

Witosławscy

Data i miejsce urodzenia

c.a. 1720
Sielec

Data i miejsce śmierci

c.a. 1800
Warszawa

Ojciec

Kazimierz Witosławski

Matka

Barbara Malaff

Żona

Tekla Dąmbska

Dzieci

Helena Witosławska,
Ignacy Witosławski.

Ignacy Witosławski z Witosławic herbu Nieczuja (ur. ok. 1720, zm. ok. 1808) – elektor na sejm elekcyjny w 1764 roku, oboźny polny koronny od 1778 roku, konsyliarz Rady Nieustającej w 1780 roku, poseł podolski na sejm 1780 roku[1], poseł na Sejm Czteroletni 1788–1792 z województwa podolskiego[2], właściciel pałacu w Warszawie.

Tablica grobowa Tekli Witosławskiej

Syn Kazimierza Witosławskiego i Barbary Malhof[3]. Mąż Tekli z Dąbskich (zmarłej w dobrach Mańkowce, 2 sierpnia 1830 i tam pochowanej w kościele Św. Trójcy), ojciec właściciela majątku i pałacu w Czerniatyniu Ignacego Witosławskiego i Heleny Witosławskiej, później Dembowskiej. Dziadek Marii, Julii, Jadwigi, Wandy i Eugeniusza Witosławskiego. Właściciel zbudowanego w latach 1771-1776 pałacu w Warszawie.

Jako poseł województwa sandomierskiego na sejm elekcyjny 1764 roku, był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego[4]. Członek Departamentu Policji Cudzoziemskich Rady Nieustającej w 1783 roku[5]. 2 maja 1791 roku podpisał asekurację, w której zobowiązał się do popierania projektu Ustawy Rządowej[6]. Uczestnik wojny z Rosją 1792 roku.

Zmarł około roku 1808[7].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg, s. 582.
  2. ↑ Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 324.
  3. ↑ Wywód rodu od szóstego pokolenia Amilkara, Tadeusza i Heliodora Braci między sobą rodzonych oraz Stryjecznych Eugeniusza i Artura z Sielca Witosławskich, do Szóstej Części Księgi Szlacheckiej Gubernij Podolskiey wniesionych., t. Fond 230-1-1726, k. 4, DAHMO (Dierżawnyj Archiw Chmielnickoj Oblastii; Państwowe Archiwum Obwodu Chmielnickiego).
  4. ↑ Oswald Pietruski, Elektorów poczet, którzy niegdyś głosowali na elektów Jana Kazimierza r. 1648, Jana III. r. 1674 (etc.), wyd. Kajetana Jabłońskiego, 1845, s. 403
  5. ↑ Kolęda Warszawska na Rok Przybyszowy 1783, „Kolęda Warszawska”, 1783, Warszawa, s. 214.
  6. ↑ Bronisław Dembiński, W przededniu 3-maja 1791 roku, w: Tygodnik Ilustrowany, nr 1 13 stycznia 1906 roku, s. 11.
  7. ↑ Antoni Józef Rolle, Sylwetki historyczne: serya VIII., wyd. Gebethner, 1892, s. 107

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.