Morze Północne 1939-1941

„Kashmir” wszedł do służby brytyjskiej wkrótce po wybuchu II wojny światowej i 12 listopada 1939 wszedł w skład 9 Dywizjonu 5 Flotylli Niszczycieli dowodzonej przez kmdra Louisa Mountbattena, grupującej okręty typu K. Flotylla ta wchodziła w skład Floty Metropolii (Home Fleet) i bazowała początkowo w Scapa Flow. Przez pierwsze miesiące wojny razem z niszczycielami flotylli przeważnie eskortował konwoje na Morzu Północnym, patrolował i osłaniał główne siły floty w wypadach na Morzu Północnym i w składzie patrolu północnego w rejonie Wysp Owczych. 29 listopada 1939 wraz z niszczycielem HMS „Kingston” zatopił niemiecki okręt podwodny U-35 na północny zachód od Bergen, ratując i biorąc do niewoli 31 członków załogi^{[uwaga 2]}. W marcu 1940 okręt był dokowany w celu naprawy hydrolokatora.

Tuż przed rozpoczęciem kampanii norweskiej, 8 kwietnia „Kashmir” patrolował w rejonie Stavanger z krążownikami HMS „Arethusa”, „Galatea” i niszczycielami brytyjskimi i polskimi^{[uwaga 3]}, lecz bez kontaktu z nieprzyjacielem. 9 kwietnia siły te dołączyły na Morzu Północnym do sił głównych adm. Forbesa, lecz o godz. 4 rano tego dnia „Kashmir” doznał uszkodzenia rufy w kolizji z HMS „Kelvin” (1 zabity), po czym został odholowany przez HMS „Cossack” do Lerwick. Remont w Tyne trwał do 13 czerwca 1940^[2]. Zmieniono mu wówczas znak taktyczny na G12.

„Kashmir” następnie zajmował się wciąż głównie eskortą konwojów. Od 1 października został przydzielony do Dowództwa Zachodnich Podejść (m.in. z HMS „Jackal” i „Jupiter”). W nocy 10-11 października 1940 wziął udział w operacji Medium, ostrzeliwując wraz z pancernikiem HMS „Revenge” i niszczycielami 5. Flotylli port w Cherbourgu^{[uwaga 4]}.

W nocy 17-18 października wraz z niszczycielami 5. Flotylli i dwoma krążownikami wziął udział w potyczce z niemieckimi niszczycielami „Hans Lody”, „Karl Galster” i „Friedrich Ihn”, z dużej odległości, bez strat po obu stronach^{[uwaga 5]}. 29 listopada 1940 wziął udział wraz z HMS „Javelin”, „Jupiter”, „Jackal”, i „Jersey” w kolejnej potyczce z niemieckimi niszczycielami „Karl Galster”, „Hans Lody” i „Richard Beitzen”, urządzającymi rajd pod brytyjskie wybrzeże, podczas której uszkodzony został brytyjski niszczyciel „Javelin”^[3].

15 lutego 1941 „Kashmir” z niszczycielami HMS „Kelly”, „Kipling” i „Jackal” usiłował przechwycić niemiecki ciężki krążownik „Admiral Hipper” płynący do Brestu, lecz do kontaktu nie doszło. Kilkakrotnie w tym okresie osłaniał też akcje stawiania min.

Morze Śródziemne 1941

W kwietniu 1941 „Kashmir” został przeniesiony z 5. Flotyllą do Floty Śródziemnomorskiej i 28 kwietnia dotarł na Maltę, gdzie został włączony do Zespołu K (Force K) dowodzonego przez Louisa Mountbattena i działającego przeciwko żegludze pomiędzy Włochami a Afryką (w jego skład wchodziły wówczas niszczyciele HMS „Kelly”, „Kelvin”, „Kipling”, „Kashmir”, „Jackal”, „Jersey” i krążownik „Gloucester”). Już 2 maja, po uszkodzeniu na minie niszczyciela „Jersey”, blokującego wejście do portu, „Gloucester”, „Kipling” i „Kashmir” odesłano do Gibraltaru. Powróciły one na Maltę z konwojem operacji Tiger. 10 maja 1941 „Kashmir” wraz z „Jackal”, „Jersey”, „Kelly”, „Kipling” i „Kelvin” bombardował Bengazi, po czym okręty były atakowane nieskutecznie przez samoloty niemieckie.

Od 22 maja 1941 „Kashmir” z zespołem K uczestniczył w bitwie o Kretę, przydzielony do zespołu A-1. 23 maja został zatopiony na południe od Krety (pozycja 34°40′N 24°10′E/34,666667 24,166667) przez niemieckie bombowce nurkujące Ju 87 Stuka, wraz z HMS „Kelly”. Rozbitkowie wraz z dowódcą zostali uratowani przez HMS „Kipling”, zginęło 83 członków załogi^[4].

Dowódcy:

• październik 1939 – maj 1941: Cdr (kmdr por) Henry A. King

Uzbrojenie

Uwaga – dane dotyczące uzbrojenia i wyposażenia odnoszą się ogólnie do okrętów typu K, daty zmian w przypadku konkretnego okrętu są orientacyjne.

• 6 dział 120 mm QF Mk XII na podwójnych podstawach CP Mk XIX, osłoniętych maskami (3xII)
  • długość lufy: L/45 (45 kalibrów), donośność maksymalna 15 520 m, kąt podniesienia +40°, masa pocisku 22,7 kg
• 1 działo plot 102 mm QF Mk V na podstawie HA Mk III (od 1940/41 zamiast aparatu torpedowego)
  • długość lufy: L/45, kąt podniesienia +80°, masa pocisku 14,06 kg
• 4 automatyczne armaty przeciwlotnicze 40 mm Vickers Mk VIII („pom-pom”) poczwórnie sprzężone na podstawie Mk VII (1xIV)
• 2-4 automatycznych działek plot 20 mm Oerlikon 20 mm (od 1941, ilość stopniowo wzrastała, 2xI do 4xI zamiast wkm)
• 8 wkm plot 12,7 mm Vickers Mk III (2xIV) (do 1941)
• 10 wyrzutni torpedowych 533 mm w dwóch aparatach torpedowych PR Mk II (2xV), 10 torped Mk IX (od 1940/41 – 5 wyrzutni)
• 1 zrzutnia na 6 bomb i 2 miotacze bomb głębinowych (20 bomb głębinowych)

Wyposażenie

• hydrolokator Asdic
• system kierowania ogniem artylerii: dalocelownik (DCT) i główny dalmierz (na nadbudówce dziobowej)
• radar dozoru ogólnego Typ 286 (od 1941, na głównym maszcie)
• radar kierowania ogniem plot Typ 285 (od 1941, na stanowisku dalmierza)