Morze Północne 1939–1940

„Jersey” wszedł początkowo w skład 7. Flotylli Niszczycieli Home Fleet (Floty Metropolii), bazującej po wybuchu II wojny światowej w ujściu rzeki Humber, jako część sił Humber Force. Przez pierwsze miesiące wojny niszczyciele flotylli patrolowały i pełniły służbę eskortową na Morzu Północnym. 22 września 1939, podczas operacji SK przeciw niemieckiej żegludze, miał kolizję z niszczycielem HMS „Javelin”, naprawiany był łącznie do 17 października. 29 października 1939, płynąc z flotyllą był atakowany niecelnie bombami przez niemieckie samoloty. 7 grudnia 1939, płynąc z niszczycielem HMS „Juno”, został storpedowany i poważnie uszkodzony przez niemiecki niszczyciel „Erich Giese”; remont trwał do września 1940. Został wówczas przydzielony do 5. Flotylli Niszczycieli.

29 listopada 1940 wziął udział wraz z HMS „Javelin”, „Kashmir”, „Jackal” i „Jupiter” w potyczce z niemieckimi niszczycielami „Karl Galster”, „Hans Lody” i „Richard Beitzen”, prowadzącymi rajd pod brytyjskie wybrzeże, podczas której uszkodzony został niszczyciel „Javelin”^[1].

29-30 grudnia 1940 „Jersey” osłaniał wraz z niszczycielami HMS „Kashmir” i „Jupiter” operację GQ 2 stawiania min w Zatoce Biskajskiej przez stawiacz min HMS „Adventure”. Niszczyciele zostały następnie podporządkowane Dowództwu Zachodnich Podejść (Western Approaches Command).

Morze Śródziemne 1941

26 stycznia 1941 „Jupiter” i „Jersey” zostały wysłane do Gibraltaru i między 6 a 11 lutego 1941 brały udział w operacji Grog, osłaniając Zespół H (okręty liniowe HMS „Renown” i „Malaya”, lotniskowiec „Ark Royal”, krążownik „Sheffield” i niszczyciele), atakujący 9 lutego porty włoskie w Genui (okręty artyleryjskie) i Livorno (lotnictwo pokładowe). 23 lutego 1941 wraz z „Jupiterem” powrócił do Wielkiej Brytanii, eskortując pancernik HMS Resolution^[2].

„Jersey” został następnie przeniesiony do Floty Śródziemnomorskiej i 24 kwietnia 1941 przybył do Gibraltaru, następnie pod koniec kwietnia 1941 został włączony do Zespołu K (Force K) dowodzonego przez Louisa Mountbattena, działającego z Malty przeciwko żegludze pomiędzy Włochami a Afryką (w jego skład wchodziły wówczas niszczyciele HMS „Kelly”, „Kelvin”, „Kipling”, „Kashmir”, „Jackal”, „Jersey” i krążownik „Gloucester”). Już jednak 2 maja 1941, podczas powrotu zespołu do portu La Valetta, „Jersey” wszedł na niemiecką minę magnetyczną w wejściu do portu i przełamał się w połowie i zatonął, blokując wejście do portu (jego dziobowa i rufowa część wystawała nad wodę w formie litery V, zginęło 2 oficerów i 33 marynarzy)^[3]. Niszczyciele „Kelly”, „Kelvin” i „Jackal” zdołały wejść przed nim bezproblemowo do portu, a pozostałe okręty zespołu musiały udać się do Gibraltaru^[4].

Ponieważ okręt blokował wejście do portu, 4 maja 1941 został wysadzony przez Brytyjczyków i podzielony na dwie części, z których część rufową odholowano na morze i zatopiono. Część dziobowa jednak ponownie zatonęła w wejściu do portu. Przez kolejne dni wrak był niszczony bombami głębinowymi, w końcu port udostępniono 7 maja^[4].

Istnieje wersja, że 4 maja 1941 przy wysadzaniu okrętu zginęła pewna liczba marynarzy, którzy mieli udać się na wrak po rzeczy osobiste. Nie jest to potwierdzone, niemniej jednak okoliczności zatopienia „Jersey” zostały przez rząd brytyjski utajnione aż do 2041 roku^[4].

Wrak spoczywa u wybrzeży Malty^[5].