Grupa z operatorami lub -grupa – struktura algebraiczna będąca grupą wraz ze zbiorem endomorfizmów grupowych.
Grupy z operatorami były studiowane dogłębnie przez Emmy Noether i jej szkołę w latach 20. XX wieku. Użyła ona tego pojęcia w jej oryginalnym sformułowaniu trzech twierdzeń o izomorfizmie.
Definicja
Grupa z operatorami to grupa z rodziną funkcji
które są rozdzielne względem działania grupowego. nazywana jest dziedziną operatorów, a jego elementy nazywane są homotetiami
Obraz elementu grupy przy funkcji oznacza się Rozdzielność może być wtedy wyrażona jako
Podgrupa grupy nazywana jest podgrupą stabilną, -podgrupą lub podgrupą -niezmienniczą, o ile zachowuje homotetie, tj.
Uwagi teoriokategoryjne
W teorii kategorii grupa z operatorami może być zdefiniowana jako obiekt kategorii funktorów gdzie jest monoidem (tzn. kategorią z jednym obiektem), a oznacza kategorię grup. Ta definicja jest równoważna poprzedniej.
Grupa z operatorami jest także odwzorowaniem
gdzie jest zbiorem endomorfizmów grupowych
Przykłady
- Dla danej grupy struktura jest w sposób trywialny grupą z operatorami,
- Dla danego -modułu grupa działa na dziedzinie operatorów przez mnożenie przez skalar. Dokładniej: każda przestrzeń liniowa jest grupą z operatorami.
Zobacz też
Bibliografia
- Bourbaki, Nicolas: Elements of Mathematics: Algebra I Chapters 1-3. Springer-Verlag, 1998. ISBN 3-540-64243-9.