Granacki Kocioł (słow. Granátový kotol) – rozległy cyrk lodowcowy w słowackich Tatrach Wysokich, znajdujący się w południowo-zachodnich stokach Granatów Wielickich, opadających w kierunku Doliny Wielickiej. Jest to środkowy z trzech większych kotłów (pozostałe to Dwoisty Kocioł i Kwietnikowy Kocioł) przecinających trasę Granackiej Ławki – systemu zachodów i półek biegnących pomiędzy Granackimi Turniami a Granackimi Basztami[1].
Kocioł znajduje się w miejscu, w którym rozszerza się w sposób wachlarzowaty Granacki Żleb (Granátový žľab). Żleb rozgałęzia się tutaj na kilka odnóg, a w otoczeniu Granackiego Kotła znajdują się m.in. Wielka Granacka Turnia, Mała Granacka Turnia, Wyżnia Granacka Szczerbina i Podufała Turnia[1]. W niższych partiach kocioł ograniczają Podufała Baszta (od północnego zachodu) i Wielka Granacka Baszta (od południowego wschodu), a w jego południowej części tkwi Granacka Strażnica[2]. Kocioł ma bardzo pochyłe dno, urozmaicone ramionami Granackiego Żlebu i licznymi grzędami i żebrami[1].
Przez górną część Granackiego Kotła biegnie ścieżka ciągnąca się Granacką Ławką na odcinku łączącym Wyżni Granacki Przechód i Podufały Przechód[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIII. Litworowy Szczyt – Staroleśna Szczerbina. Warszawa: Sport i Turystyka, 1967, s. 166, 176, 205.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 141. ISBN 83-909352-2-8.