Granackie Turnie (słow. Granátové veže) – turnie wznoszące się w większości w głównej grani Granatów Wielickich (Velické Granáty) w słowackich Tatrach Wysokich. Grań ta odchodzi od Staroleśnego Szczytu (Bradavica) w kierunku południowo-wschodnim, jest oddzielona od niego Kwietnikową Przełączką (Kvetnicové sedlo) i rozdziela Dolinę Wielicką na południowym zachodzie i Dolinę Sławkowską na północnym wschodzie.
W grani Granatów Wielickich z Granackimi Turniami znajdują się (w kolejności od Kwietnikowej Przełączki):
- Rogata Turnia (Rohatá veža, ok. 2420 m n.p.m.) – najwyższy szczyt Granatów Wielickich,
- Niżnia Kwietnikowa Przełączka (Rohatá štrbina),
- Granacki Róg (Granátový roh),
- Wyżnia Granacka Szczerbina (Horná Granátová štrbina),
- Mała Granacka Turnia (Malá Granátová veža, 2298 m),
- Pośrednia Granacka Szczerbina (Prostredná Granátová štrbina),
- Wielka Granacka Turnia (Veľká Granátová veža, 2318 m),
- Niżnia Granacka Szczerbina (Dolná Granátová štrbina),
- Dwoiste Czuby (Dvojité zuby),
- Niżnia Dwoista Szczerbina (Nižná Dvojitá štrbina),
- Dwoista Baszta (Dvojitá bašta),
- Pośrednia Dwoista Szczerbina (Prostredná Dvojitá štrbina),
- Dwoista Kopa (Dvojitá kopa),
- Wyżnia Dwoista Szczerbina (Vyšná Dvojitá štrbina),
- Dwoista Turnia (Dvojitá veža, 2312 m) – 2 wierzchołki (wyższy północny),
- Dwoista Przełęcz (Sedlo pod Dvojitou, ok. 2210 m),
- Wielicka Kopa (Velická kopa, 2227 m),
- Niedźwiedzia Przełęcz (Sedlo pod Velickou kopou),
- Niedźwiedzie Czuby (Velické hrby):
- Zadnia Niedźwiedzia Czuba (Zadný Velický hrb, 2001 m),
- Zadnia Niedźwiedzia Szczerbina (Zadná Velická štrbina),
- Pośrednia Niedźwiedzia Czuba (Prostredný Velický hrb),
- Pośrednia Niedźwiedzia Szczerbina (Prostredná Velická štrbina),
- Skrajna Niedźwiedzia Czuba (Predný Velický hrb),
- Skrajna Niedźwiedzia Szczerbina (Predná Velická štrbina),
- Mała Niedźwiedzia Czuba (Malý Velický hrb).
Do Granackich Turni zalicza się wyżej wymienione szczyty wraz z Podufałą Turnią (Opálová veža), wznoszącą się w południowo-zachodnim żebrze Rogatej Turni. Po stronie południowo-zachodniej równolegle do Granackich Turni ciągnie się drugi pas turni – Granackie Baszty (Granatové steny). Są to kulminacje krótkich, bocznych żeber odchodzących z Granackich Turni. Pomiędzy Granackimi Turniami a Granackimi Basztami przebiega system szerokich, trawiastych zachodów – Granacka Ławka (Granátová lávka). Granackie Turnie opadają nie do samej Doliny Wielickiej, ale jedynie do Granackiej Ławki. Z kolei Granackie Baszty tworzą nad doliną miejscami wysokie urwiska.
Bibliografia
- Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 381-382. ISBN 83-01-13184-5.
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIII. Litworowy Szczyt – Staroleśna Szczerbina. Warszawa: Sport i Turystyka, 1967.