Fort III Stanisław Jabłonowski
Fort I-5 Werk L'Estocq
Symbol zabytku nr rej. A/1366 z 1 lutego 1971
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Miejscowość

Toruń

Adres

ul. Skłodowskiej-Curie 49

Typ budynku

fort

Rozpoczęcie budowy

1888

Ukończenie budowy

1890

Położenie na mapie Torunia
Mapa konturowa Torunia, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Fort III”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Fort III”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Fort III”
Ziemia53°02′00,57″N 18°38′46,87″E/53,033492 18,646353

Fort III Twierdzy Toruń – fort pośredni piechoty położony przy ul. Skłodowskiej-Curie. Nosił nazwę Werk L'Estocq[1], obecnie nosi imię Stanisława Jabłonowskiego.

Historia

W momencie budowy w latach 1888–1890 był zwykłym schronem piechoty (Stützpunkt), jednak już w dwa lata po zakończeniu prac został rozbudowany[1]. Uzyskał wówczas dodatkowe stanowiska dla piechoty i artylerii (cztery otwarte stanowiska bateryjne kalibru 120 mm), dwa schrony tradytorów, wał ziemny oraz mokrą fosę (niskie położenie całości pozwalało jej samoczynnie wypełniać się wodą, która była następnie odprowadzana do Strugi Toruńskiej). Należał do mniejszych fortów pierścienia twierdzy toruńskiej. Jego załogę miała stanowić jedna kompania piechoty, zabudowania forteczne mogły wytrzymać ogień polowej artylerii. Zadaniem fortu była obrona dworca Toruń-Mokre oraz kontrola linii kolejowej do Iławy[1].

Obronę linii kolejowej uzupełniała położona po przeciwległej stronie linii kolejowej Długa Bateria z lat 90. XIX wieku - trzy baterie dział ze schronami, każdy o dwóch pomieszczeniach. Całość otaczały fosa i płot.

W 1908 roku, w czasie prac modernizacyjnych większości fortów toruńskich zamurowano część okien fortu III oraz wzniesiono na jego terenie mury trawersowe. Ponadto w odległości 400 metrów od fortu wzniesiono 16 otwartych stanowisk dla dział większego kalibru, 4 schrony dla ich obsługi oraz dwie podwalnie. Całość została otoczona drutem kolczastym.

Od lat 90 XX wieku w forcie jest prowadzona działalność gospodarcza dzięki temu jest dobrze zachowany. Stanowiska artyleryjskie, schrony i główna bryła fortu są czytelne. Fosa od lat 60. XX w. jest częściowo zasypana, a wał zniwelowany.

Przypisy

Bibliografia

  • Mirosław Giętkowski, Zbigniew Karpus, Waldemar Rezmer: Twierdza Toruń. Toruń: Dom Wydawniczy Duet, 2004. ISBN 83-89706-12-1.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.