Struga Toruńska
Ilustracja
Struga Toruńska w dzielnicy Mokre
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Rzeka
Długość 51,5 km
Powierzchnia zlewni

371 km²

Źródło
Miejsce Jezioro Wieldządz
Wysokość

100 m n.p.m.

Współrzędne

53°02′48″N 18°42′10″E/53,046667 18,702778

Ujście
Recypient Wisła
Miejsce

Toruń

Współrzędne

53°00′24″N 18°36′02″E/53,006667 18,600556

Położenie na mapie Torunia
Mapa konturowa Torunia, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast w centrum znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Struga Toruńska przepływająca przez dawny Górny Młyn zamku krzyżackiego

Struga Toruńska – rzeka w województwie kujawsko-pomorskim, jest prawostronnym dopływem Wisły.

Długość

Długość rzeki wynosi 51,5 km. Bierze ona swój początek z jeziora Wieldządz, na wysokości 100 m n.p.m. na Pojezierzu Chełmińskim, a jej średni spadek wynosi 1,26 stopnia.

Nazwa

Błędnie nazywana Postolsk (w języku niemieckim Bostoltz), Postolec (ciek wodny odwadniający dawniej Mokre Przedmieście). Współcześnie zwana Bacha. Struga zasila wodami jeziora: Płużnickie, Wieczno i Mlewieckie. Nad strugą zostało ulokowanych wiele miejscowości: Płużnica, Zajączkowo, Węgorzyn, Kiełbasin, Gostkowo, Lipniczki i Grębocin. Z Wisłą łączy się w Toruniu.

Bieg

Bieg strugi, w okresie kilku ostatnich wieków, uległ daleko idącym zmianom wskutek gospodarczej działalności człowieka. Struga ta do XIII w. uchodziła wyłącznie do rzeki Drwęcy, potem Krzyżacy dokonali rozdziału wód Strugi Toruńskiej, część kierując wykonanym przez siebie sztucznym kanałem do Torunia. Doprowadzona w ten sposób woda do miasta zasilała fosy zamkowe, umożliwiała pracę młynom miejskim i browarom. Druga część wód Strugi Toruńskiej płynęła swym pierwotnym korytem przez Bielawy, uchodząc pod Lubiczem do Drwęcy. Ta część obecnie znana jest pod nazwą Struga Lubicka. Tak więc w chwili obecnej w miejscowości Grębocin następuje rozdział wód na Strugę Lubicką uchodzącą do Drwęcy i na Strugę Toruńską, uchodzącą do Wisły, a biegnącą przez dzielnicę Mokre, wpada do stawu zwanego Kaszownikiem lub Dolnym Kaszownikiem (do końca lat 60. XX w. zasilała, obecnie zasypany pobliski staw Kaszownik, tzw. Górny), a dalej płynie krytymi kanałami pod śródmieściem i Starym Miastem.

Ujście

Rzeka uchodzi do Wisły dwiema odnogami. Pierwsza odnoga pod ul. Uniwersytecką biegnie do pozostałości kościoła podominikańskiego, dalej pod średniowiecznym Mostem Paulińskim, ulicą Strumykową w kierunku przedzamcza zamku krzyżackiego. Druga odnoga płynąc przez tereny Muzeum Etnograficznego, ma koryto w osi ulicy Czerwona Droga (nazwa ze względu na czerwone łożysko rzeki) dawne ogródki jordanowskie, a następnie wychodzi na powierzchnię za Placem Rapackiego w tzw. Dolinie Marzeń.

W 2007 roku nastąpiło odsłonięcie fragmentu koryta Strugi na ul. Przedzamcze przy zbiegu z ul. Szeroką. Struga jest także widoczna przez okno w podłodze w budynku przy ul. Most Pauliński 2, w którym obecnie znajduje się lokal gastronomiczny.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.