Fiodor Kuzniecow
Семён Григо́рьевич Ге́ндин
generał pułkownik generał pułkownik
Data i miejsce urodzenia

19 września 1904
Pritykino, gubernia riazańska

Data i miejsce śmierci

16 stycznia 1979
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1938–1969

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Armia Radziecka

Formacja

GRU

Stanowiska

dowódca GRU

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
zimna wojna

Odznaczenia
Order Lenina Order Lenina Order Suworowa I klasy (ZSRR) Order Kutuzowa I klasy (ZSRR) Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy

Fiodor Fiedotowicz Kuzniecow (ros. Кузнецов Федор Федотович, ur. 6 września?/19 września 1904 we wsi Pritykino guberni riazańskiej, zm. 16 stycznia 1979 w Moskwie) – radziecki generał pułkownik od 1944, szef Głównego Zarządu Wywiadowczego (wywiadu wojskowego) w latach 1945-1947.

Życiorys[1]

Członek WKP(b) od 1926. Ukończył fakultet robotniczy w 1931, podjął pracę w Komsomole i związkach zawodowych. W 1937 został I sekretarzem Proletariackiego Komitetu Rejonowego WKP(b) Moskwy.

Od 1938 pełnił służbę w Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej; był szefem Wydziału Zarządu Politycznego RChACz, szefem Wydziału i zastępcą szefa Głównego Zarządu Propagandy Politycznej RChACz. Od 1939 do 1952 i od 1956 do 1961 był członkiem Centralnej Komisji Rewizyjnej partii. Kandydat na członka Komitetu Centralnego KPZR od 1952 do 1956.

Po napaści Niemiec na ZSRR od 1942 do 1943 był członkiem Rady Wojskowej 60 Armii i Frontu Woroneskiego.

Od lipca 1945 do 1949 był szefem Głównego Zarządu Wywiadowczego Ludowego Komisariatu Obrony/Ministerstwa Sił Zbrojnych ZSRR, zastępcą szefa Sztabu Generalnego, I zastępcą przewodniczącego Komitetu Informacji przy Radzie Ministrów ZSRR.

Od 1949 był szefem Głównego Zarządu Politycznego Sił Zbrojnych ZSRR, a od 1953 szefem Głównego Zarządu Kadr Ministerstwa Obrony ZSRR. W 1957 został komendantem Wojskowej Akademii Politycznej, w 1959 szefem Zarządu Politycznego i członkiem Rady Wojskowej Północnej Grupy Wojsk.

Od 1969 w rezerwie.

Po śmierci pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Nagrody i odznaczenia

inne ordery i medale.

Przypisy

  1. ↑ Aleksandr Kołpakidi, Dmitrij Prochorow: Империя ГРУ. Очерки истории российской военной разведки. Moskwa: Ołma-Press, 2000, s. 126. ISBN 5-224-00600-7.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.