Edingtonit – minerał zeolitowy barwy białej, szarej, brązowej, różowej lub żółtej (albo bezbarwny), wzór chemiczny: BaAl2Si3O10·4H2O[1][2]. Ma odmiany z kryształami tetragonalnymi, rombowymi lub trójskośnymi.

Edingtonit z jednej z kopalń w kanadyjskiej Kolumbii Brytyjskiej

Minerał występuje w pustkach w sjenitach nefelinowych, karbonatytach, w żyłach hydrotermalnych i różnych skałach maficznych. Występuje w powiązaniu z thomsonitem, analcymem, natrolitem, harmotomem, brewsterytem, prehnitem i kalcytem[1].

Minerał został po raz pierwszy opisany i nazwany najpóźniej w roku 1825[3] od jego odkrywcy, szkockiego kolekcjonera minerałów Jamesa Edingtona (1787–1844)[1]. Inne źródła (w tym mineralog Wilhelm Haidinger) uznają innego szkockiego badacza o tym samym nazwisku, geologa i mineraloga Thomasa Edingtona (1814–1859)[4], który jednak w 1825 roku był jeszcze dzieckiem.

Występowanie

Wybrane potwierdzone[2] lokalizacje

Przypisy

  1. 1 2 3 Edingtonite. Mineral Data Publishing, 2001. [dostęp 2019-08-20]. (ang.).
  2. 1 2 Edingtonite, [w:] Mindat.org, Hudson Institute of Mineralogy [dostęp 2019-08-20] (ang.).
  3. Wilhelm Karl von Haidinger, Edward Turner: Art. XXI: Description of Edingtonite, a New Mineral Species. W: The Edinburgh Journal of Science. T. VI. Edynburg, Londyn: William Blackwood, T. Cadell, październik 1825, s. 316-320. (ang.).
  4. Former Fellows of The Royal Society of Edinburgh 1783 – 2002. T. Biographical Index Part One. Edynburg: The Royal Society of Edinburgh, 2006, s. 286. ISBN 0-902-198-84-X. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.