natrolit

Natrolit – minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy zeolitów. Należy do grupy minerałów pospolitych.

Nazwa pochodzi od łac. natrium = sód i lithos = kamień (skała), nawiązuje do składu chemicznego tego minerału (pierwiastek sód pełni w nim bardzo istotną rolę).

Właściwości

• Wzór chemiczny: Na₂[Al₂Si₃O₁₀]·2H₂O – uwodniony glinokrzemian sodu
• Układ krystalograficzny: rombowy
• Twardość: 5–5,5 w skali Mohsa
• Gęstość: 2,2–2,26 g/cm³
• Rysa: biała
• Barwa: biała, szara, różowa, żółtawa, bezbarwny niekiedy zielonawa
• Przełam: nierówny, muszlowy
• Połysk: szklisty, jedwabisty, perłowy
• Łupliwość: doskonała

Zazwyczaj tworzy mocno wydłużone kryształy słupkowe, pręcikowe lub igiełkowe. Niektóre z nich mogą być zakończone piramidą. Ściany kryształów często wykazują podłużne prążkowanie. Jest kruchy, przezroczysty o zróżnicowanym połysku.

Występowanie

Produkt procesów hydrotermalnych, spotykany w pęcherzach pogazowych i szczelinach bazaltów, melafirów, w druzach sjenitów nefelinowych i w pegmatytach. Współwystępuje z phillipsytem, analcymem, chabazytem.

Miejsca występowania: Kanada, Indie, Islandia, Niemcy, USA, Francja, Włochy.

W Polsce bywa spotykany w bazaltach w woj. opolskim, w cieszynitach okolic Cieszyna i Bielska-Białej, w serpentynitach Przedgórza Sudeckiego.

Zastosowanie

• ma znaczenie naukowe
• ma znaczenie kolekcjonerskie
• szczególnie czyste, dobrze wykształcone kryształy mają zastosowanie jako kamienie ozdobne.

Bibliografia

• Leksykon Przyrodniczy - Minerały i kamienie szlachetne –„Horyzont” 2002 r.
• O. Medenbach, C. Sussieck – Fornefeld -Minerały – „Świat Książki” 1996 r.
• R. Hochleitner - Minerały i kryształy – „Muza S.A.” 1994 r.
• W. Schumann – Minerały świata – O. Wyd. ”Alma - Press” 2003 r.
• J.Bauer – Przewodnik Skały i minerały – Wyd. Multico 1997 r.

Zobacz też

zeolit, krzemiany