Drift – projekt muzyczno-wizualny zespołu Underworld, zapoczątkowany 1 listopada 2018 roku jako seria nagrań audio i wideo publikowanych online co tydzień przez 52 tygodnie. Składał się z 5 części (Episodes): Dust, Atom, Heart, Space i Game. W realizacji przedsięwzięcia uczestniczyli zaproszeni muzycy, w tym DJ i producent Ø [Phase] oraz australijski eksperymentalny zespół The Necks.

Historia i założenia

1 listopada 2018 roku zespół Underworld zapoczątkował projekt muzyczno-wizualny Drift Series 1, którego założeniem było wydawanie nowego materiału co tydzień przez 52 tygodnie[1].

Rick Smith w wywiadzie dla tygodnika tygodnika Billboard tak wyjaśniał motywy podjęcia tego projektu:

To była odrobina szaleństwa, które wydawało się mieć sens. Potrzebowaliśmy tego rodzaju presji i skupienia, aby przyspieszyć naszą twórczość, naszą naukę, naszą komunikację, aby wzmocnić to wszystko – sposób, w jaki komunikujemy się ze światem, aby nie być tak zamkniętymi.

Rick Smith, Billboard[2]

W innym wywiadzie, dla magazynu Torture the Artist, Karl Hyde stwierdził, iż obaj z Rickiem Smithem rozpoczynając projekt projekt Drift zdecydowali się odejść od koncepcji tradycyjnego albumu, którego produkcja w ich przypadku zajmowała trzy lata. Tym razem postawili na internet i zespół produkcyjny Tomato (którego sami są częścią). Przyjęcie takiej koncepcji umożliwiło im szybkie docieranie do globalnej publiczności, a świadomość, że wielu odbiorców słyszy to, co powstaje dzięki projektowi Drift, dawała im o wiele większą elastyczność w działalności na żywo oraz możliwość dostosowania występów do różnych rodzajów festiwali, zwłaszcza kiedy musieli grać kilka nocy w tym samym miejscu. Wszystko to razem sprawiło, iż tworzyli dużo więcej materiału muzycznego, niż w przypadku sesji nagraniowej pojedynczego albumu[3].

Projekt Drift rozpoczął się jako eksperymentalna podróż bez określonego celu. Podczas tej podróży Karl Hyde i Rick Smith zatrzymali się w szopie dla świń w Essex, na torze Rockingham Speedway, w pokoju hotelowym w Reykjaviku, w studiach AIR i na serii małych koncertów w Amsterdamie, Manchesterze i Londynie[1]. Później doszły koncerty w różnych miejscach na świecie, w tym w Sydney Opera House (cztery wieczory) i w Ameryce Północnej[2].

Nazwa

Nazwa Drift wzięła się od pasji do wyścigów samochodowych typu drift, jaką przejawiał Haydn Cruickshank, projektant oświetlenia współpracujący z Underworld. Pasja ta okazała się na tyle zaraźliwa, że kiedy Rick Smith szukał inspiracji do nazwy projektu, wybór padł właśnie na „drift”. Z czasem obaj muzycy bliżej zainteresowali się tym sportem zawierając znajomości z biorącymi w nim udział zawodnikami[3].

Episode 1: Dust

Pomiędzy listopadem a początkiem grudnia 2018 roku powstawały nowe kompozycje i filmy, które zespół udostępniał za pośrednictwem swojej strony internetowej underworldlive.com. Wszystkie czwartkowe edycje zostały rozszerzone i rozwinięte i połączone w jedną historię opowiedzianą przy pomocy muzyki, filmu i tekstu i wydaną 6 grudnia za pośrednictwem wszystkich głównych platform streamingowych w formie digital download pod tytułem Drift Episode 1: Dust. W realizacji odcinka z zespołem współpracowali DJ i producent Ø [Phase] oraz australijski eksperymentalny zespół The Necks. Wśród utworów znalazł się jeden stworzony w ramach projektu Manchester Street Poem. Muzycznie Dust oscylował między techno, acid techno i ambient[1].

Lista utworów

Lista według Discogs[4]:

1. Underworld – Intro (BYTWB) 0:29
2. Underworld – Universe Of Can When Back 6:04
3. Underworld & Ø [Phase] – Dexters Chalk 5:01
4. Underworld – Another Silent Way 5:27
5. Underworld – Low Between Zebras 2:57
6. Underworld & The Necks – A Very Silent Way 10:31
    		 30:29

    Episode 2: Atom

    Zawartość tego odcinka stanowią: minimalistyczny, utrzymany w stylu hipnotycznego techno „Appleshine”, po którym następują: pastoralny „Molehill”, 15-minutowy, utrzymany w klimacie analogowej muzyki maszynowej „Threat of Rain”, „Brussels” i elektroniczno-karnawałowy, nowoorleański „Soniamode”[5]. Przy realizacji tego utworu z zespołem współpracował felietonista dziennika The Guardian, Aditya Chakrabortty[6]. Całość wieńczy 47-minutowy, nagrany z The Necks „Appleshine Continuum”[5].

    Lista utworów

    Lista według Discogs[7]:

    1. Underworld – Appleshine (Film Edit) 9:40
    2. Underworld – Molehill 5:35
    3. Underworld – Threat Of Rain 14:50
    4. Underworld – Brussels 4:18
    5. Underworld – Soniamode 3:30
    6. Underworld & The Necks – Appleshine Continuum 47:17
      		 1:25:10

      Episode 3: Heart

      Na ten odcinek projektu złożyło się 5 utworów: „Dune”, „Custard Speedtalk”, „This Must Be Drum Street”, „Pinetum” i „Poet Cat. Muzycznie odcinek ten charakteryzuje hiper przestrzenny soul, wielkomiejskie electro, ciężkie, perkusyjne techno i fragmenty transmisji radiowych[8].

      Lista utworów

      Lista według Discogs[9]:

      1. Underworld – Dune 10:32
      2. Underworld – Custard Speedtalk 9:43
      3. Underworld – This Must Be Drum Street 5:55
      4. Underworld – Pinetum 12:09
      5. Underworld – Poet Cat 5:40
        		 43:59

        Episode 4: Space

        6 utworów, tworzących ten odcinek: „Listen To Their No”, „Schiphol Test”, „Hundred Weight Hammer”, „Doris”, „Altitude Dub” i „Border Country”, (zrealizowany we współpracy z Ø [Phase]) jest utrzymanych w klimacie techno, dubu i sugestywnego ambientu. Według założeń twórców miała to być „muzyka na pola, muzyka do namiotów i na słuchawki; muzyka, w której można się zatracić”[10].

        Lista utworów

        Lista według Discogs[11]:

        1. Underworld – Listen To Their No 5:48
        2. Underworld – Schiphol Test 8:34
        3. Underworld – Hundred Weight Hammer 4:15
        4. Underworld – Doris 4:27
        5. Underworld – Altitude Dub 8:10
        6. Underworld, Ø [Phase] – Border Country 6:56
          		 38:10

          Episode 5: Game

          Ostatni, piąty odcinek projektu, Game, zawiera 6 utworów: „Toluca Stars” (nawiązujący tytułem do miejsca powstania, miasta Toluca w Meksyku), „Mile Bush Pride”, „Imagine A Box”, „Tree And Two Chairs”, „Give Me The Room” (we współpracy z Ø [Phase]) i „S T A R”. Według twórców Game ma być „znakiem drogowym, który wskazuje na przyszłość”[12].

          Lista utworów

          Lista według Discogs[13]:

          1. Underworld – Toluca Stars (Film Edit) 10:19
          2. Underworld – Mile Bush Pride 1:35
          3. Underworld – Imagine A Box 6:03
          4. Underworld – Tree And Two Chairs (Film Edit) 13:32
          5. Underworld, Ø [Phase] – Give Me The Room 9:25
          6. Underworld – S T A R 3:37
            		 44:31

            Drift Series 1

            Drift Series 1
            Wykonawca albumu studyjnego
            Underworld
            Wydany

            1 i 22 listopada 2019

            Nagrywany

            2018–2019

            Gatunek

            muzyka elektroniczna, muzyka eksperymentalna

            Długość

            CD: 6:42:24,
            BD: 4:05:40

            Wydawnictwo

            Smith Hyde Productions, Caroline Records

            Producent

            Rick Smith

            Oceny
            Przejdź do sekcji „Odbiór”
            Album po albumie
            Teatime Dub Encounters
            (2018)            		 Drift Series 1
            (2019)            		 —
            Single z albumu Drift Series 1
            1. „Universe Of Can When Back”
              Wydany: 2019[14]

            Drift Series 1 – dziesiąty album studyjny Underworld, wydany 1 listopada 2019 roku jako digital download i 22 listopada jako box set.

            Album doszedł do 3. miejsca na liście UK Dance Albums.

            Album

            Wydania

            Album Drift Series 1 wydany został 52 tygodnie po zapoczątkowaniu projektu Drift i jest zbiorem wizjonerskich dokonań Underworld z tego okresu, który zawiera utwory muzyczne i filmy, które przekraczają granice gatunków i kontynentów, tworzone w pokojach hotelowych, kuchniach, autobusach turystycznych, samochodach i studiach. Niektóre z utworów zespół zrealizował we współpracy z zaproszonymi producentami techno i muzykami z innych krajów[15].

            1 listopada 2019 roku album został wydany w Wielkiej Brytanii, Europie i w Stanach Zjednoczonych jako digital download (40 plików FLAC) nakładem Smith Hyde Productions[16]. W tym samym dniu wydany został również (jako podwójny LP) album-sampler Drift Series 1 – Sampler Edition[17]. 22 listopada został wydany w Wielkiej Brytanii i Europie nakładem Caroline International jako box set, na który złożyło się 6 płyt CD, CD sampler (wydany wcześniej jako samodzielna płyta) oraz płyta Blu-ray z filmami[18].

            Lista utworów

            Drift Series 1 – Sampler Edition

            Lista według Discogs[16]:

            1-1. Underworld – Another Silent Way 5:32
            1-2. Underworld & Ø [Phase] – Dexters Chalk 5:24
            1-3. Underworld – Low Between Zebras 2:59
            1-4. Underworld – Universe Of Can When Back 5:35
            1-5. Underworld – Brilliant Yes That Would Be 10:19
            1-6. Underworld – Another Silent Way / Drift Poem / Better Than Diamonds 13:58
            1-7. Underworld – One True Piano Need Hand 9:42
            2-1. Underworld – Appleshine (Film Edit) 9:43
            2-2. Underworld – Molehill 5:35
            2-3. Underworld – Threat Of Rain 14:42
            2-4. Underworld – Brussels 4:31
            2-5. Underworld – Soniamode (Aditya Game Version) 6:18
            2-6. Underworld – Appleshine (All The Lights) 5:34
            2-7. Underworld – Roof Off 7:10
            3-1. Underworld – Dune 10:32
            3-2. Underworld –Custard Speedtalk 9:42
            3-3. Underworld – This Must Be Drum Street 7:36
            3-4. Underworld – Pinetum 13:45
            3-5. Underworld – Poet Cat 5:41
            3-6. Underworld – Do Breakers Trip 3:33
            3-7. Underworld – Seven Music Drone 8:18
            4-1. Underworld – Listen To Their No 5:49
            4-2. Underworld – Schiphol Test 8:35
            4-3. Underworld – Hundred Weight Hammer 4:15
            4-4. Underworld – Doris 4:24
            4-5. Underworld – Altitude Dub 8:08
            4-6. Underworld & Ø [Phase] – Border Country 6:56
            4-7. Underworld – Big Bear 4:28
            5-1. Underworld – Toluca Stars (Film Edit) 10:17
            5-2. Underworld – Mile Bush Pride 1:35
              		 3:40:36

              Drift Series 1

              Lista według Discogs[18]:

              Do box setu dołączono 80-stronicową książkę artystyczną dokumentującą roczny proces twórczy.

              650 kopii zostało ręcznie ponumerowanych i podpisanych przez Karla Hyde’a i Ricka Smitha, wyłącznie dla ich sklepu internetowego na underworldlive.com.

              • wykonawcy – Karl Hyde, Rick Smith, The Necks (utwory: „A Very Silent Way”, „Appleshine Continuum”), Ø [Phase] (utwory: „Dexters Chalk”, „Border Country”, „Give Me The Room”)
              • producent – Rick Smith

              Drift Series 1 – Complete

              12 czerwca 2020 roku zawartość box setu z 2019 roku została wznowiona nakładem Smith Hyde Production w formie digital download (40 plików FLAC). Wydawnictwo zawieralo utwory z tych samych CD, które weszły w skład box setu, jedynie zamiast Series 1 Films znalazły się w nim nagrania koncertowe Underworld z Amsterdamu[19]:

              RicksDubbedOutDriftExperience (Live In Amsterdam)

              1. Underworld – Mary (Live In Amsterdam) 7:06
              2. Underworld – Harry (Live In Amsterdam) 8:40
              3. Underworld – Jenny (Live In Amsterdam) 6:52
              4. Underworld & Ø [Phase] – Give Me The Room (Live In Amsterdam) 9:03
              5. Underworld – Brussels (Live In Amsterdam) 4:55
              6. Underworld – Pinetum (Live In Amsterdam) 11:15
              7. Underworld – Seven Music Drone (Live In Amsterdam) 7:08
              8. Underworld – Threat Of Rain (Live In Amsterdam) 13:18
              9. Underworld – Meredith (Live In Amsterdam) 3:17
                		 1:11:34

                18 września nakładem Caroline International wznowiony został box set z 2019 roku z dołączoną płytą CD z nagraniami koncertowymi zespołu[20]; w tym samym dniu wytwórnia wydała również cyfrową wersję Drift Series 1 – Complete z 12 czerwca[21].

                Odbiór

                Opinie krytyków

                Oceny łączne
                Publikacja Ocena
                Album of the Year 83/100[22]
                AnyDecentMusic? 8.2/10[23]
                Metacritic 86/100[24]
                Recenzje
                Publikacja Ocena
                The Arts Desk 4/5 gwiazdek[25]
                Clash 9/10[26]
                Mojo 4/5 gwiazdek[24]
                The Music 4.5/5 gwiazdek[27]
                The Observer 4/5 gwiazdek[28]
                PopMatters 9/10[29]
                Q 4/5 gwiazdek[24]
                The Quietus 4/5 gwiazdek[24]
                RYM 3.47/5[30]
                The Scotsman 4/5 gwiazdek[31]
                Sputnikmusic 4.5/5[32]
                Uncut 4/5 gwiazdek[24]
                Under the Radar 8/10[33]

                Album otrzymał powszechne pochwały na podstawie 8 recenzji krytycznych[24].

                „Drift Series 1 to wspaniały materiał i świetne przypomnienie, kiedy techno było raczej ścieżką dźwiękową do czasów, w których podekscytowani redaktorzy tabloidów dostawali szału, niż kiepskim tłem muzycznym, które później towarzyszyło wszystkiemu, od telewizyjnych reklam samochodów, gier komputerowych po wizyty w sklepach sieciowych na High Street” – uważa Guy Oddy z The Arts Desk[25].

                Celine Teo-Blockey z Under the Radar oceniając wysoko album podsumowuje przy okazji rolę zespołu w brytyjskiej muzyce tanecznej: „Smith i Hyde byli obecni w początkach brytyjskiego Summer of Love, kiedy to house przeniósł się z chicagowskich magazynów na otwarte przestrzenie w całej Anglii. Pomogli oni wyprowadzić house z podziemia na listy przebojów, zmieniając na zawsze kulturę taneczną. Underworld pozostają protoplastami i nadal doskonalą się w elektronice osadzonej w ludzkim sercu – niezależnie od tego, jak bardzo zautomatyzowane są ich wokale, wyczarowują oni stany emocjonalne, nawet z dala od parkietu. A tutaj [na Drift Series] nadal rzeźbią nowe szczyty w ciągle ewoluującym cyfrowym blasku”[33].

                Według Maca McNaughtona z magazynu The Music Underworld „w zadziwiający sposób dokonał rzeczy niewiarygodnej: sześć płyt, które nie sprawiają wrażenia przytłaczających czy pobłażliwych. Drift konsekwentnie przyspiesza, potem płynie w innym kierunku, by następnie znów wystartować w nowym.” „Ciesz się tą jazdą” – zachęca recenzent[27].

                Bardzo wysoko ocenił wydawnictwo Paul Carr z magazynu PopMatters dając mu 9 punktów z 10 możliwych. W jego ocenie „stwierdzenie, że Drift Series 1 to wciągające doświadczenie jest niedopowiedzeniem. To album, który zaprasza do rozbicia namiotu i zaszycia się w nim na miesiąc. Tak czy inaczej, zespół stworzył sześć bardzo różnych, równie genialnych albumów Underworld, i to tylko wtedy, gdy zdecydujesz się słuchać ich w sposób ciągły. Piękno tego projektu polega na tym, że można zanurzyć się w nim i z niego zrezygnować, albo ułożyć utwory w dowolny sposób na swoich listach odtwarzania. (…) Zarówno Rick Smith jak i Karl Hyde brzmią jak natchnieni, ten pierwszy kieruje muzykę w niezbadane rejony, podczas gdy Hyde nieustannie pokazuje, dlaczego jest tak niedocenianym, genialnym tekściarzem z kupletami, które mogą być nonsensowne, ale równie dobrze mogą być najgłębiej genialną rzeczą, jaką kiedykolwiek słyszeliście”. Drift to „oszałamiająca artystyczna wypowiedź muzyków, nie tylko głęboko zanurzonych w procesie twórczym, ale także wyzwolonych przez szalone wyzwanie, które postawili sobie nieco ponad rok temu” – podsumowuje autor[29].

                Eero Holi z magazynu Clash uważa iż Drift jest „ świadectwem możliwości, jakie otwiera cyfrowy krajobraz: bezpośrednie zaangażowanie fanów, ekskluzywne pobrania i przedsprzedaż biletów, wszystko. Biorąc wszystkie te pomysły i korzystając z nich, Underworld wkracza tam, gdzie większość artystów boi się stąpać”[26].

                „Fakt, że Drift potrafi nieść poważne polityczne i socjologiczne przesłanie, zachowując przy tym lekkość i humor, pokazuje nam, jakimi rzemieślnikami są Karl Hyde i Rick Smith” – dowodzi Simon Tucker z magazynu Louder Than War[34].

                Esme Bennett z magazynu The Quietus ocenia, że „elementy zaskoczenia i znajomości współpracują ze sobą, tworząc głęboką, ciemną i wspaniałą dziurę, nie do opanowania z samej swojej natury i pięknie chaotyczną. Wszystkie istotne składniki Underworld są tam obecne. Hipnotyzujący i monotonny wokal Karla Hyde’a, glitchowe techno Ricka Smitha i dezorientujące acidowe syntezatory często wchodzą w skład tej mieszanki, ale [też] często nowe elementy ujawniają nową stronę wciąż rosnącego pastwiska Underworld”[35].

                Listy tygodniowe

                2016
                Kraj Lista Pozycja
                Belgia Ultratop (Flandria) 89[36]
                Holandia Dutch Album Top 100 60[37]
                Szkocja Official Charts Company 30[38]
                Wielka Brytania UK Albums Chart 68[39]
                Wielka Brytania UK Dance Albums 3[40]
                Wielka Brytania UK Download Albums 85[41]
                Wielka Brytania UK Physical Albums 24[42]
                Wielka Brytania UK Record Store Albums 11[43]
                Wielka Brytania UK Sales Albums 26[44]
                Wielka Brytania UK Vinyl Albums 10[45]

                Wyróżnienia

                Album w 2019 roku zajął:

                • 1. miejsce na liście The 25 Best Electronic Albums of 2019 magazynu PopMatters[46].
                • 15. miejsce na liście The 70 Best Albums of 2019 tego samego magazynu[47].
                • 28. miejsce na liście MOJO's 75 Best Albums of 2019 magazynu Mojo[48].

                Przypisy

                1. 1 2 3 Underworld: Drift – Series 1 – Episode 1 "Dust". underworldlive.com. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                2. 1 2 Lily Moayeri: 20 Questions With Underworld: The Dance Icons on ’90s Raves, EDM & Their Upcoming Tour. Billboard. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                3. 1 2 Holger Breuer: Interview Underworld. torturetheartist.net. [dostęp 2022-09-10]. (ang.).
                4. ↑ Underworld – Drift Episode 1 "Dust". Discogs. [dostęp 2022-09-10]. (ang.).
                5. 1 2 Underworld: Drift – Series 1 – Episode 2 "Atom". underworldlive.com. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                6. ↑ Aditya Chakrabortty: Born lippy: how I helped Underworld write a socialist banger. The Guardian. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                7. ↑ Underworld – Drift Episode 2 "Atom". Discogs. [dostęp 2022-09-10]. (ang.).
                8. ↑ Underworld: Drift – Series 1 – Episode 3 "Heart". underworldlive.com. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                9. ↑ Underworld – Drift Episode 3 "Heart". Discogs. [dostęp 2022-09-10]. (ang.).
                10. ↑ Underworld: Drift – Series 1 – Episode 4 "Space". underworldlive.com. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                11. ↑ Underworld – Drift Episode 4 "Space". Discogs. [dostęp 2022-09-10]. (ang.).
                12. ↑ Underworld: Drift – Series 1 – Episode 5 "Game". underworldlive.com. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                13. ↑ Underworld – Drift Episode 5 "Game". Discogs. [dostęp 2022-09-10]. (ang.).
                14. ↑ Underworld – Universe Of Can When Back. Discogs. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                15. ↑ Underworld: Drift – Series 1. underworldlive.com. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                16. 1 2 Underworld – Drift Series 1. Discogs. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                17. ↑ Underworld – Drift Series 1 Sampler Edition. Discogs. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                18. 1 2 Underworld – Drift Series 1. Discogs. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                19. ↑ Underworld – Drift Series 1 – Complete. Discogs. [dostęp 2022-09-12]. (ang.).
                20. ↑ Underworld – Drift Series 1 – Complete. Discogs. [dostęp 2022-09-12]. (ang.).
                21. ↑ Underworld – Drift Series 1 – Complete. Discogs. [dostęp 2022-09-12]. (ang.).
                22. ↑ Album of the Year: Underworld – DRIFT Series 1. Album of the Year. [dostęp 2023-08-09]. (ang.).
                23. ↑ AnyDecentMusic?: Underworld: DRIFT Series 1. AnyDecentMusic?. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                24. 1 2 3 4 5 6 Metacritic: DRIFT Series 1 (Box Set) by Underworld. Metacritic. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                25. 1 2 Guy Oddy: CD: Underworld – DRIFT Series 1. The Arts Desk. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                26. 1 2 Eero Holi: Underworld – DRIFT Series 1. Clash. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                27. 1 2 Mac McNaughton: Underworld / Drift Series 1. The Music. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                28. ↑ Phil Mongredien: Underworld: Drift Series One: Sampler Edition review – a year’s worth of inspiration. The Observer. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                29. 1 2 Paul Carr: Electronic Duo Underworld Mesmerize with Their Brilliant ‘Drift Series’. PopMatters. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                30. ↑ RYM: Drift Series 1 Sampler Edition by Underworld. rateyourmusic.com. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                31. ↑ Fiona Shepherd: Album reviews: Underworld. The Scotsman. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                32. ↑ Trifolium: Underworld: DRIFT Series 1 Sampler Edition. Sputnikmusic. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                33. 1 2 Celine Teo-Blockey: Underworld: DRIFT Series 1. Under the Radar. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                34. ↑ Simon Tucker: Underworld: Drift Series 1 – album review. Louder Than War. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                35. ↑ Esme Bennett: Underworld: DRIFT Series 1 Box Set. The Quietus. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                36. ↑ Ultratop: Underworld – Drift Series 1. www.ultratop.be. [dostęp 2022-09-08]. (niderl.).
                37. ↑ Dutch Charts: Underworld – Drift Series 1. dutchcharts.nl. [dostęp 2022-09-08]. (niderl.).
                38. ↑ Official Charts Company: Official Scottish Albums Chart Top 100: 08 November 2019 - 14 November 2019. www.officialcharts.com. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                39. ↑ Official Charts Company: Official Albums Chart Top 100: 08 November 2019 - 14 November 2019. www.officialcharts.com. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                40. ↑ Official Charts Company: Official Dance Albums Chart Top 40: 08 November 2019 - 14 November 2019. www.officialcharts.com. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                41. ↑ Official Charts Company: Official Album Downloads Chart Top 100: 08 November 2019 - 14 November 2019. www.officialcharts.com. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                42. ↑ Official Charts Company: Official Physical Albums Chart Top 100: 08 November 2019 - 14 November 2019. www.officialcharts.com. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                43. ↑ Official Charts Company: Official Record Store Chart Top 40: 08 November 2019 - 14 November 2019. www.officialcharts.com. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                44. ↑ Official Charts Company: Official Albums Sales Chart Top 100: 08 November 2019 - 14 November 2019. www.officialcharts.com. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                45. ↑ Official Charts Company: Official Vinyl Albums Chart Top 40: 08 November 2019 - 14 November 2019. www.officialcharts.com. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                46. ↑ Paul Carr: The 25 Best Electronic Albums of 2019. PopMatters. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                47. ↑ PopMatters Staff: The 70 Best Albums of 2019. PopMatters. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                48. ↑ MOJO's 75 Best Albums of 2019. BrooklynVegan. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
                This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.