Diablowina
Diablovina
Ilustracja
Widok z Dolinki Szataniej
Państwo

 Słowacja

Położenie

powiat Poprad

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

2379 m n.p.m.

Wybitność

56 m

Pierwsze wejście

1907
G. Dyhrenfurth, H. Rumpelt

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Diablowina”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Diablowina”
Ziemia49°09′54,5″N 20°03′03,4″E/49,165139 20,050944

Diablowina (niem. Teufelsturm, słow. Diablovina, węg. Ördög-torony) – tatrzański szczyt o wysokości 2379 m[1] (według starszych pomiarów 2390 m[2] lub 2375 m[3]) położony na terenie Słowacji w Grani Baszt (Hrebeň bášt), rozdzielającej doliny: Młynicką (Mlynická dolina) i Mięguszowiecką (Mengusovská dolina)[2].

Tradycyjnie rozumiany masyw Diablowiny znajduje się między Diablą Przełęczą (2319 m) a Szatanią Przełęczą (2323 m). W takim ujęciu oprócz głównego wierzchołka należą do niego jeszcze 3 turnie:

Wysokości obiektów podawane przez Wielką encyklopedię tatrzańską wskazywały na wyraźnie większą wybitność Diablowiny (90 m), niż późniejsze pomiary innych autorów (60 m)[3] oraz najnowsze dane z lotniczego skaningu laserowego (56 m).

Szczyt Diablowiny znajduje się pomiędzy Diablą Przełęczą Wyżnią (2343 m) a Piekielnikową Przełączką (2353 m). Jest drugim co do wysokości szczytem Grani Baszt (po Szatanie). Na wschód opada ścianą o wysokości około 200 m do środkowej części Szataniego Żlebu. Jej dolną część tworzy olbrzymia, prawie pionowa płyta, w górnej części znajduje się zacięcie równoległe do zacięcia opadającego z Diablej Przełęczy Wyżniej. Zachodnia ściana opada do Diablej Zatoki w Dolinie Młynickiej. Z prawej strony (patrząc od dołu) ogranicza ją depresja opadająca z Piekielnikowej Przełączki. Około 50 m pod granią łączy się ona ze żlebkiem Czarciej Szczerbiny. Z lewej strony ograniczenie tworzy żleb z Diablej Przełęczy Wyżniej, do którego krawędź ściany opada pionowymi ściankami w dolnej i górnej części. W środkowej części ścianki zanikają, dzięki czemu jest możliwość przetrawersowania ze ściany do żlebu. Dolna część ściany to urwisko, środkową tworzą średnio strome tarasy, najwyższa część zbudowana jest z litej i dobrze urzeźbionej skały. W dolnej części ściana rozdwaja się tworząc dwa żebra obejmujące kruchy komin[4].

Taternictwo

Przez Diablowinę nie prowadzą żadne znakowane szlaki, można jednak wejść na szczyt z uprawnionym przewodnikiem. Najłatwiejsze podejście prowadzi z Szatana, na którego można wejść z Doliny Młynickiej dość łatwą drogą oznaczoną kopczykami (tylko z uprawnionym przewodnikiem). Przejście z Szatana na Diablowinę przez Szatanią Przełęcz jest trudniejsze, zajmuje ok. 45 min, ekspozycja jest umiarkowana, skała pewna[3].

Pierwsze odnotowane wejście[3]
Drogi wspinaczkowe
  1. Grań z Diablej na Szatanią Przełęcz; 0, I lub III w skali tatrzańskiej (w zależności od wariantu), czas przejścia 20-45 min
  2. Zachodnią ścianą, z Doliny Młynickiej; I, 1 godz.[4]
WSCHODNIA ŚCIANA
  1. Prawą częścią ściany; V, 2 godz. 30 min
  2. Wschodnią ścianą; V+, 4 godz.
  3. Stredom platni; V+, 5 godz.[4]

Przypisy

  1. ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
  2. 1 2 Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska. Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  3. 1 2 3 4 Wysokogórski Klub Ekspedycyjny: Diablowina [online] [dostęp 2008-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2008-09-24].
  4. 1 2 3 4 Władysław Cywiński. Grań Baszt. Przewodnik szczegółowy, tom 15. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2009, ISBN 978-83-7104-041-2.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.