Basztowa Przełęcz
Ilustracja
Basztowa Przełęcz, widok z Doliny Mięguszowieckiej
Państwo

 Słowacja

Wysokość

2274 m n.p.m.

Pasmo

Tatry, Karpaty

Sąsiednie szczyty

Hlińska Turnia, Wielka Capia Turnia

Data zdobycia

9 lipca 1905

Pierwsze wejście

E. Dubke, H. Wirth, J. Franz

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole znajduje się punkt z opisem „Basztowa Przełęcz”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Basztowa Przełęcz”
Ziemia49°10′12,6″N 20°02′52,3″E/49,170167 20,047861

Basztowa Przełęcz (słow. Baštové sedlo, niem. Basteischarte, węg. Bástya-csorba) – przełęcz w słowackich Tatrach Wysokich oddzielająca Hlińską Turnię (2341 m) od znajdującej się w Grani Baszt Wielkiej Capiej Turni (2333 m)[1][2]. Po zachodniej stronie Basztowej Przełęczy piarżysty żleb opada do Koziego Kotła (Młynickiego Kotła) – górnej odnogi Doliny Młynickiej. Po stronie wschodniej z przełęczy opada do Dolinki Szataniej (odnoga Doliny Mięguszowieckiej) głęboki i bardzo kruchy żleb, w górnej części przechodzący w komin. Żlebem tym w 1905 r. przeszedł samodzielny (bez przewodników) zespół taterników, co na ówczesne czasy było dużym osiągnięciem[3].

Jest to wąska i głęboka przełęcz. Do Dolinki Szataniej opada z niej stromy komin o III stopniu w skali trudności dróg skalnych. Nieduże płaty zlodowaciałego śniegu zalegają w nim zwykle do późnego lata. Po raz pierwszy wejść na Basztową Przełęcz od Doliny Mięguszowieckiej udało się 23 sierpnia 1905 r. Zygmuntowi Klemensiewiczowi i Jerzemu Maślance[4]. Jest to droga wspinaczkowa o skali trudności porównywalnej z przejściem Żabiego Konia. Günter Oskar Dyhrenfurth, który w 1907 przeszedł z towarzyszem z Capich Turni na Hlińską Turnię przez Basztową Przełęcz, nazwał ją modelowym przykładem tatrzańskiej szczerbiny[5].

Taternictwo

Pierwsze wejścia
Drogi wspinaczkowe
  1. Z Hińczowej Przełęczy przez wschodnią ścianę Hlińskiej Turni; I w skali tatrzańskiej, czas przejścia 30 min
  2. Wschodnim zlebem, z Dolinki Szataniej; III, 2 godz. 30 min, bardzo krucho
  3. Z Młynickiego Kotła; 0, od Wyżnich Kozich Stawów 30 min[3].
Widok z Doliny Młynickiej

Przypisy

  1. ↑ Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  2. ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
  3. 1 2 Władysław Cywiński. Grań Baszt. Przewodnik szczegółowy, tom 15. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2009, ISBN 978-83-7104-041-2.
  4. ↑ Jan Alfred Szczepański. Tatry lat dawnych: Odkrycie i zdobycie Tatr. „Wołanie”. 27 (31), listopad 2002. Kraków. [dostęp 2014-08-11].
  5. ↑ Grań Baszt – historia antyczna Dyhrenfurth’a A.D. 1907 [online] [dostęp 2008-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-23].
  6. ↑ Witold Henryk Paryski. Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część V. Cubrynka – Skrajna Baszta. Warszawa: Sport i Turystyka, 1954, s. 64–66.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.