Dawia
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

ostrołęcki

Gmina

Łyse

Liczba ludności (2018-09-05)

82[1]

Strefa numeracyjna

29

Kod pocztowy

07-436[2]

Tablice rejestracyjne

WOS

SIMC

0513426[3]

Położenie na mapie gminy Łyse
Mapa konturowa gminy Łyse, na dole znajduje się punkt z opisem „Dawia”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Dawia”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Dawia”
Położenie na mapie powiatu ostrołęckiego
Mapa konturowa powiatu ostrołęckiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Dawia”
Ziemia53°19′11″N 21°36′30″E/53,319722 21,608333[4]

Dawia (kurp. Daźå[5]) – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ostrołęckim, w gminie Łyse[3][6]. Leży na terenie Puszczy Zielonej.

Nazwa

Ludwik Krzywicki w swojej rozprawie Kurpie przyznał, że nie był w stanie ustalić genezy nazwy miejscowości[7]. Etymologia nazwy wyprowadzana jest w XIX-wiecznych źródłach od słowa dławić (w dialekcie kurpiowskim dåźéć[8]) jako określenia na czynność wyrabiania potażu[9]. Według internetowego słownika kurpiowskiego forma zapisu nazwy miejscowości w dialekcie kurpiowskim w mianowniku brzmi Daźå[5].

Historia

Najstarszym zachowanym historycznym źródłem, w którym pojawia się Dawia (pod nazwą Fabryka Dawia), jest mapa województwa mazowieckiego autorstwa Karola de Perthéesa z 1791[10]. Kolejnym jest dokument władz pruskich z 13 września 1795, który zawiera listę wsi i miast z likwidowanych starostw polskich[11].

Według Słownika Geograficznego Królestwa Polskiego w obrębie wsi znajdowały się rządowe barcie[12]. Inne źródła z XIX wieku wskazują wieś jako miejsce wyrabiania potażu[13].

Od czasu założenia wsi wierni kościoła rzymskokatolickiego należeli do parafii w Myszyńcu. W maju 1838 wieś została od niej odłączona i przyłączona do parafii w Lipnikach[14].

W wyniku działań pierwszowojennych zniszczone zostało 74% zabudowań wsi[15].

Przynależność administracyjna

I RP

W czasach I Rzeczypospolitej wieś znajdowała się w granicach ziemi łomżyńskiej, podlegając pod starostwo niegrodowe łomżyńskie (leśnictwo łomżyńskie)[16].

1795–1918

Po III rozbiorze (w okresie 1795–1807) wieś znajdowała się w powiecie łomżyńskim departamentu białostockiego Prus Nowowschodnich[17]. Po utworzeniu Księstwa Warszawskiego znalazła się w granicach departamentu i powiatu łomżyńskiego[18]. W latach 1816–1842 leżała w obrębie obwodu i powiatu łomżyńskiego województwa augustowskiego[19], a od 1837 w obwodzie i powiecie łomżyńskim guberni augustowskiej. W wyniku zmian administracyjnych wynikających z Ustawy o Zarządzie gubernijalnym i Powiatowym w Guberniach Królestwa Polskiego z 31 grudnia 1866 Dawia znalazła się w gminie Gawrychy powiatu kolneńskiego w guberni łomżyńskiej[20][21].

W trakcie I wojny światowej, na mocy Rozporządzenia dla Jenerał-Gubernatorstwa Warszawskiego, wprowadzonego 22 marca 1916, wieś znalazła się w granicach powiatu łomżyńskiego[22].

II RP

W latach 1919–1932 wieś leżała w województwie białostockim w powiecie kolneńskim – do 31 marca 1930 w gminie Gawrychy, a od 1 kwietnia 1930, rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych, została włączona do gminy Łyse[23]. W wyniku likwidacji powiatu kolneńskiego od 1 kwietnia 1932 została włączona do powiatu ostrołęckiego[24]. W związku z ustawą z 9 kwietnia 1938, która zmieniała granice niektórych województw, od 1 kwietnia 1939 Dawia znalazła się w województwie warszawskim[25].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Lipnikach. Podlegała pod sąd grodzki w Kolnie i okręgowy w Łomży, a najbliższy urząd pocztowy mieścił się w Łysych[26].

W wyniku agresji Niemiec we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją niemiecką. Wraz z całą gminą weszła w skład Landkreis Scharfenwiese w rejencji ciechanowskiej w granicach III Rzeszy[27].

PRL

Dekret PKWN z dnia 21 sierpnia 1944 odwołał podział administracyjny wprowadzony przez okupanta, w związku z czym wieś wraz z całą gminą powróciła do powiatu ostrołęckiego w województwie warszawskim[28]. Na mocy Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 1948, od dnia 1 stycznia 1948 Dawia wraz z gminą Łyse została włączona w granice administracyjne powiatu kolneńskiego w województwie białostockim[29]. Od 4 października 1954, w związku ze zniesieniem gminy Łyse, wieś weszła w skład gromady Łyse[30]. Na mocy uchwały WRN w Białymstoku z dnia 9 grudnia 1972 znoszącej gromadę Łyse, wieś ponownie znalazła się w granicach gminy Łyse[31]. Od 1 czerwca 1975 Dawia znalazła się w granicach administracyjnych województwa ostrołęckiego[32].

III RP

Od 1 stycznia 1999 wieś znalazła się w granicach administracyjnych gminy Łyse w powiecie ostrołęckim w województwie mazowieckim[33].

Demografia

Dawia liczy 81 mieszkańców zameldowanych na pobyt stały i czasowy (dane za lipiec 2022)[34].

Liczba mieszkańców i budynków mieszkalnych w poszczególnych latach
Rok Mieszkańcy Budynki mieszkalne
1817 50 15[35]
1824 120 17[8]
1827 84 15[8]
1830 92 15[36]
1921 91 24[8]
1933 b.d. 34[8]

Przypisy

  1. Kwartalnik gminny. nr III/2018. s. 25.
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 207 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. 1 2 GUS. Wyszukiwarka TERYT.
  4. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 21571
  5. 1 2 Daźå, [w:] Słownik kurpiowsko-polski, Związek Kurpiów [dostęp 2022-07-16].
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  7. Ludwik Krzywicki, Kurpie, [w:] Biblioteka Warszawska, t. 4, Warszawa 1892, s. 85 [dostęp 2022-07-16].
  8. 1 2 3 4 5 Dawia, [w:] Iwona Choroszewska-Zyśk (red.), Encyklopedia kurpiowska. Fakty i ciekawostki, Ostrołęka: Związek Kurpiów, 2021, s. 35, ISBN 978-83-963465-0-6, OCLC 1334037878 [dostęp 2022-07-15].
  9. Rocznik Leśniczy, t. 2, Warszawa 1862, s. 72 [dostęp 2022-07-15].
  10. Mapa województwa mazowieckiego Karola Perthéesa z 1791 roku [online] [dostęp 2022-07-15].
  11. Akta betreffend die von Starostei Erledigungen in den polnischen, mit preußischen Truppen am Memel und Narew besetzten Distrikten, 13 września 1795, s. 44 [dostęp 2022-07-16] (niem.).
  12. Dawia, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 1, Warszawa 1880, s. 914 [dostęp 2022-07-15].
  13. Rocznik Leśniczy, t. 2, Warszawa 1862, s. 72 [dostęp 2022-07-15].
  14. Parafia Lipniki, [w:] Witold Jemielity, Parafie Puszczy Kurpiowskiej, wyd. 2, Łomża 2004, s. 46 (pol.).
  15. 2. Materjały Statystyczne, dotyczące zniszczeń wojennych w budowlach Kr. Polskiego, [w:] Zygmunt Limanowski, Zniszczenia wojenne w budowlach b. Królestwa Polskiego, Warszawa 1918, s. 42 [dostęp 2022-07-15] (pol.).
  16. Waga Teodor, Wyciąg z geografii polskiej. W roku 1767 skreślonéj i ogłoszonéj, Poznań 1856, s. 12 [dostęp 2022-07-15].
  17. pruski zabór, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-07-15].
  18. Wojciech Trzebiński, Podziały administracyjne Królestwa Polskiego w okresie 1815–1918 r. Zarys historyczny. Mapy, „Dokumentacja Geograficzna”, 4 (a), 1956, s. 7–9 [dostęp 2022-07-15] (pol.).
  19. Tabella miast, wsi, osad, Królestwa Polskiego z wyrażeniem ich położenia i ludności, t. 1: A–Ł, Warszawa 1827, s. 94 [dostęp 2022-07-17] (pol.).
  20. Dziennik praw, t. 66, nr 216–218, Warszawa 1866, s. 119, 193 [dostęp 2022-07-15] (pol.).
  21. Izydor Zinberg, Skorowidz Królestwa Polskiego, czyli Spis alfabetyczny miast, wsi, folwarków, kolonii i wszystkich nomenklatur w guberniach Królestwa Polskiego, Warszawa 1877, s. 110 [dostęp 2022-07-16].
  22. Dziennik Rozporządzeń dla Jenerał-Gubernatorstwa Warszawskiego, Nr 27, „Verordnungsblatt für das Generalgouvernement Warschau, Nr 27”, Warszawa, 7 kwietnia 1916, s. 5 [dostęp 2022-07-15] (pol.  niem.).
  23. Dz.U. 1930 nr 19, poz. 156. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 27 lutego 1930 r. o zmianie granic gmin wiejskich Łyse i Gawrychy w powiecie kolneńskim, województwie białostockiem., 27 lutego 1930 [dostęp 2022-07-15] (pol.).
  24. Dz.U. 1932 nr 3, poz. 18. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1931 r. w sprawie zniesienia powiatu kolneńskiego w województwie białostockiem., 16 stycznia 1932 [dostęp 2022-07-15].
  25. Dz.U. 1938 nr 27, poz. 240. Ustawa z dnia 9 kwietnia 1938 r. o zmianie granic województw: białostockiego, kieleckiego, lubelskiego, łódzkiego i warszawskiego., 20 kwietnia 1938 [dostęp 2022-07-16].
  26. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 311 [dostęp 2023-02-08].
  27. Territoriale Veränderungen in Deutschland und deutsch verwalteten Gebieten 1874–1945 [online], www.territorial.de [dostęp 2023-02-08].
  28. Dz.U. 1944 nr 2 poz. 8. Dekret Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 21 sierpnia 1944 r. o trybie powołania władz administracji ogólnej I-ej i II-ej instancji., 21 sierpnia 1944 [dostęp 2023-02-08].
  29. Dz.U. 1948 nr 21 poz. 148. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 1948 r. o utworzeniu powiatu kolneńskiego w województwie białostockim., 6 kwietnia 1948 [dostęp 2023-02-08].
  30. Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 2 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 49., 1954 [dostęp 2023-02-08].
  31. Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 2 stycznia 1973 r., Nr. 1, Poz. 1, 1973 [dostęp 2023-02-08].
  32. Dz.U. 1975 nr 17 poz. 92. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 maja 1975 r. w sprawie określenia miast oraz gmin wchodzących w skład województw., 30 maja 1975 [dostęp 2023-02-08].
  33. Dz.U. 1998 nr 96 poz. 603. Ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa. [online], 24 lipca 1998 [dostęp 2023-02-08].
  34. Gmina Łyse. Biuletyn Infromacyjny III/2022 [online], www.gminalyse.pl, 13 lipca 2022, s. 39 [dostęp 2022-07-16] (pol.).
  35. Maria Przytocka, Dzieje parafii i kościoła pw. Trójcy Przenajświętszej w Myszyńcu. Praca zbiorowa, Myszyniec: Parafia Rzymsko-Katolicka pw. Trójcy Przenajświętszej, 2009, s. 84, ISBN 978-83-929143-0-3, OCLC 751390091 [dostęp 2022-07-15].
  36. Maria Przytocka, Dzieje parafii i kościoła pw. Trójcy Przenajświętszej w Myszyńcu. Praca zbiorowa, Myszyniec: Parafia Rzymsko-Katolicka pw. Trójcy Przenajświętszej, 2009, s. 89, ISBN 978-83-929143-0-3, OCLC 751390091 [dostęp 2022-07-16].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.