 The Blues Project w 1966; w środku – Danny Kalb | |
| Imię i nazwisko |
Daniel Ira Kalb |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci |
19 listopada 2022 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
pocz. lat 60.–2022 |
| Powiązania | |
Danny Kalb (ur. jako Daniel Ira Kalb 9 września 1942 w Brooklynie, zm. 19 listopada 2022 tamże) – amerykański gitarzysta, najbardziej znany jako członek założyciel zespołu The Blues Project.
Życiorys i kariera muzyczna
Daniel Ira Kalb urodził się 9 września 1942 roku w Brooklynie, a dorastał w Mount Vernon. Jego ojciec, Fred, był prawnikiem, a matka, Gertrude, zajmowała się domem. Mając 13 lat zaczął grać na gitarze. Będąc studentem Uniwersytetu Wisconsin występował w kawiarniach. W okresie studiów spotkał Boba Dylana, wędrownego piosenkarza folkowego W 1961 roku wystąpił z nim na koncercie folkowym w Riverside Church. W kolejnych latach grał z takimi muzykami jak: Dave Van Ronk, Pete Seeger, Judy Collins, Jimmy Witherspoon i innymi[1].
W 1964 roku uczestniczył po raz pierwszy w festiwalu Newport Folk Festival w Newport. Usłyszał wówczas Johna Lee Hookera wykonującego utwór „Tupelo”, którego tematem była powódź w Tupelo w stanie Mississippi w 1920 roku. Jak wspominał po latach, był to przełomowy i kluczowy moment dla ukształtowania jego drogi życiowej[2]. W tym samym roku akompaniował Philowi Ochsowi nagrywającemu swój debiutancki album, All the News That’s Fit to Sing. Założył Danny Kalb Quartet z Artiem Traumem na gitarze rytmicznej, Andym Kulbergiem na basie i Royem Blumenfeldem na perkusji. Zespół ten w 1965 roku przekształcił się w The Blues Project po tym, jak Steve Katz zastąpił Trauma, a Tommy Flanders został głównym wokalistą[1]. Do zespołu po przesłuchaniu w Columbia Records dołączył Al Kooper[3]. The Blues Project był czasami żartobliwie nazywany Jews Project, ponieważ czterej jego członkowie: Kalb, Kooper, Katz i Blumenfeld byli Amerykanami żydowskiego pochodzenia[4]. Pierwszy album zespołu, Live at the Café Au Go Go, sprzedany został w ponad 100 000 egzemplarzy w roku jego wydania. Zespół zagrał w San Francisco oraz na trzech dużych koncertach w Central Park w Nowym Jorku w 1966 roku[2]. W tym samym roku oraz w następnym koncertował w Ameryce Północnej. W czerwcu 1967 roku wystąpił na Monterey International Pop Festival i wkrótce potem rozpadł się. Kooper i Katz założyli Blood, Sweat and Tears, podczas gdy Kulberg i Blumenfeld nagrali, jeszcze jako Blues Project, album Planned Obsolescence, po czym zmienili nazwę zespołu na Seatrain[1]. w 1969 roku Kalb wspólnie ze Stefanem Grossmanem nagrał album Crosscurrents[2].
The Blues Project działalność wznawiał w latach 70., w różnych składach[3]. W 1971 roku do zespołu (w składzie z Kalbem) dołączył Blumenfeld, aby nagrać album Lazarus, a w 1972 powrócił Flanders aby zarejestrować album, zatytułowany nazwą zespołu[1].
Po tym jak Blues Project zakończył swoją działalność około 1972 roku, Kalb rozpoczął karierę jako artysta solowy. Występując na żywo zwykle wykonywał niektóre z utworów Blues Project. Przeważnie działał z trio, w skład którego wchodzili perkusista Mark Ambrosino i basista Bob Jones. Nagrał szereg albumów: Livin' with the Blues (1990), All Together, Now (2003), Live in Brooklyn! (2006) i I'm Gonna Live the Life I Sing About (2009)[2]. W 2012 roku Kalb, Katz i Blumenfeld wraz z dodatkowymi muzykami koncertowali jako The Blues Project[1].
Danny Kalb zmarł 19 listopada 2022 roku w Brooklynie po długiej chorobie[2].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 Jon Pareles: Danny Kalb, Guitarist Who Gave Blues-Rock an Edge, Dies at 80. The New York Times. [dostęp 2023-05-23]. (ang.).
- 1 2 3 4 5 Richard Skelly: Danny Kalb Biography. AllMusic. [dostęp 2023-05-23]. (ang.).
- 1 2 Richie Unterberger: The Blues Project Biography. AllMusic. [dostęp 2023-05-23]. (ang.).
- ↑ Seth Rogovoy: The Rock & Roll Hall of Fame just got a little more Jewish (and a little less rock ‘n’ roll). The Forward. [dostęp 2023-05-23]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Danny Kalb w bazie Discogs.com (ang.)