Młody pęd Cissus hypoglauca | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Cissus hypoglauca | ||
Nazwa systematyczna | |||
Cissus hypoglauca A.Gray United States Exploring Expedition (Wilkes Expedition) Botany. Phanerogamia 1 1854[3] | |||
Synonimy | |||
|
Cissus hypoglauca – australijski gatunek rośliny z rodziny winoroślowatych (Vitaceae). W naturze występuje w wilgotnych lasach deszczowych wschodniego wybrzeża Australii, od wschodniej Wiktorii i Nowej Południowej Walii po północno-wschodnie regiony Queenslandu. W środowisku dla siebie odpowiednio wilgotnym jest rośliną pospolitą[5]. Nazwa łacińska rośliny pochodzi od właściwości tego pnącza, którego pędy pocięte na kawałki puszczają dużą ilość wodnistego soku, zdatnego do picia[6].
Morfologia
Pędy są długie i drewniejące, wspinają się na drzewa i inne podpory, lub płożą po ziemi. Nie potrzebują dużo światła dobrze rosnąc nawet w gęstym cieniu lasu, ale w miejscach jasnych polan (np. powstałych w lesie po huraganie) potrafią całkowicie pokryć całą dostępną powierzchnię gruntu[6]. Liście są dłoniasto palczaste, zazwyczaj pięciodzielne, o owalnych, gładkich lub lekko piłkowanych blaszkach liściowych. Pojedyncze listki mają 3–15 cm długości i 1,5–4 cm szerokości[7]. Młode liście u szczytu pędu mają czerwonawy odcień i są od spodu lekko owłosione. Naprzeciw każdego liścia na łodydze wyrasta para wąsów czepnych. Kwiaty są żółte lub żółto-zielone, drobne, zebrane w spore grona[7]. Owocuje obficie. Dojrzałe jagody są koloru fioletowo-niebieskiego. Owoce są jadalne, soczyste, choć nieco cierpkie w smaku. Są pożywieniem dla licznych gatunków ptaków[5].
Systematyka
- Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG III z 2009)
Należy do rodzaju cissus (Cissus, Linnaeus) w obrębie rodziny winoroślowatych (Vitaceae, Juss.), należącej do rzędu winoroslowców (Vitales, Reveal) w klasie okrytonasiennych (Magnoliophyta, Cronquist, Takht. & Zimmerm. ex Reveal 1996)[8].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2012-01-31] (ang.).
- ↑ Cissus hypoglauca w: International Plant Names Index. [dostęp 2012-01-31]. (ang.).
- ↑ Cissus hypoglauca w: Australian Plant Name Index. [dostęp 2012-01-31]. (ang.).
- 1 2 Cissus hypoglauca w: A View from Yallaroo. [dostęp 2012-01-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (31 sierpnia 2011)]. (ang.).
- 1 2 Cissus w: Survival and Self Sufficiency. [dostęp 2012-01-31]. (ang.).
- 1 2 Cissus hypoglauca w: PlantNET. [dostęp 2012-01-31]. (ang.).
- ↑ National Center for Biotechnology Information. [dostęp 2012-01-31]. (ang.).