Chart węgierski
Ilustracja
Chart węgierski
Inne nazwy

węg. magyar agár
ang. hungarian greyhound

Kraj pochodzenia

Węgry

Wymiary
Wysokość

65–70 cm (pies)[1]
62–67 cm (suka)[1]

Masa

Psy: 27–32 kg
Suki: 22–26 kg

Klasyfikacja
FCI

Grupa X, sekcja 3
wzorzec nr 240

UKC

Sighthound and Pariah

Wzorce rasy

Chart węgierski (węg. magyar agár) – rasa psa zaliczana do grupy chartów, wyhodowana na Węgrzech, użytkowana początkowo do polowań i jako pies stróżujący, obecnie jako pies-towarzysz oraz w wyścigach na długich dystansach.

Klasyfikacja FCI

W klasyfikacji FCI rasa ta została zaliczona do grupy X – charty, sekcja chartów krótkowłosych[2]. Nie podlega próbom pracy[1].

Rys historyczny

Wielu kynologów jest zdania, że chart węgierski przybył razem z Madziarami do Kotliny Panońskiej z Uralu pod koniec IX wieku. Jednak już tam koczowały ludy celtyckie, które posiadały własną tradycję polowania z chartami. Stąd wiadomo, że chart węgierski krzyżował się z chartami Celtów i innych ludów. Na ukształtowanie się rasy istotny wpływ miały w XVI i XVII wieku także psy z Azji Mniejszej, gdyż Węgry znajdowały się wówczas pod panowaniem Turcji.

Trzymała je głównie szlachta, do polowań na sarny, jelenie, a nawet i wilki. U chłopstwa były trzymane w celach kłusowniczych. Psy z tego okresu były mniejsze i bardziej krępe. Wraz z rozwojem osadnictwa, charty były coraz mniej przydatne do polowań, a co za tym idzie, spadła ich liczba. Zaczęto także krzyżować je z greyhoundami, otrzymując psy wytrzymalsze, ale za to wolniejsze na torach wyścigowych. Przyczyniło to się do zaniku dawnego typu rasy.

Wygląd

Budowa

Chart ten jest mniejszy i masywniejszy od greyhounda, posiada szerszą głowę i grubsze uszy. Jest podobny do charta polskiego.

Szata i umaszczenie

Ma gęstą sierść, która w zimie tworzy podszerstek. Umaszczenie dopuszczalne różnorodne, także jednobarwne.

Użytkowość

Pies polujący na zwierzynę leśną, wykorzystywano je także jako psy stróżujące, ponieważ jako jedyne z chartów wykazują znaczną czujność.

Temperament

Chart węgierski jest spokojnym, wiernym psem rodzinnym, czujnym i gotowym do obrony. Wychowany z wyrozumiałością, jest posłuszny.

Utrzymanie

Brak tej rasie rączości, aby być wyścigową, niemniej jednak pies ten wymaga dużej dawki codziennego ruchu.

Popularność w Polsce

Rasa rzadko spotykana poza Węgrami i Rumunią[3]. W Polsce jest mało popularna.

Przypisy

  1. 1 2 3 Chart węgierski. Związek Kynologiczny w Polsce. [dostęp 2016-02-20]. (pol.).
  2. ↑ Systematyka ras według FCI z uwzględnieniem polskiego nazewnictwa ras (pdf), Związek Kynologiczny w Polsce – Zarząd Główny
  3. ↑ Bruce Fogle: Wielka encyklopedia : Psy. Warszawa: MUZA SA, 1996, s. 91. ISBN 83-7079-672-9.

Bibliografia

  • Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 1998, s. 228. ISBN 83-7073-122-8.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.