Charcik włoski
Ilustracja
Inne nazwy

wł. Piccolo Levriero Italiano[1]
ang. Italian Sighthound[2]

Kraj patronacki

Włochy

Kraj pochodzenia

Włochy[3][1]

Wymiary
Wysokość

32–38 cm (psy i suki)[1]

Masa

maksymalnie 5 kg (psy i suki)[1]

Klasyfikacja
FCI

Grupa X, Sekcja 3
wzorzec nr 200

AKC

Toy

ANKC

Grupa 1 (Toys)

CKC

Grupa 5 – Toys

KC(UK)

Toy

NZKC

Toy

UKC

Companion Dog

Wzorce rasy

Charcik włoski – rasa psa zaliczana do grupy chartów, powstała w starożytności, użytkowana jako pies myśliwski, wyścigowy i pies do towarzystwa. Nie podlega próbom pracy.

Rys historyczny

Psy o budowie charcika włoskiego znane były już w epoce brązu[4]. Rasa pochodzi z północnej Afryki, gdzie była hodowana już w starożytności[5]. W V wieku p.n.e. trafiła do Włoch[1]. W XVIII wieku hodowle tej rasy przeżywały swój progres we Włoszech, Niemczech, Anglii i Francji[6].

Klasyfikacja

W klasyfikacji FCI rasa ta została zaliczona do grupy X – charty, sekcja chartów krótkowłosych[7]. Zgodnie z klasyfikacją amerykańską, należy do grupy psów ozdobnych i do towarzystwa[8].

Wygląd

Budowa

  • głowa: smukła
  • oczy: duże
  • uszy: cienkie, smukłe, klapnięte
  • tułów: smukły, sylwetka kwadratowa
  • ogon: cienki, długi

Szata i umaszczenie

Sierść krótka, delikatna; umaszczenie jednolite, czarne, szare, błękitne lub płowe („izabelowate”); białe znaczenia dopuszczalne jedynie na piersi i na palcach.

Zachowanie i charakter

Inteligentne, łagodne, wesołe i aktywne. Żyją w zgodzie z innymi domownikami, do których są bardzo przywiązane. Potrzebują kontaktu z człowiekiem, dobrze dogadują się z innymi psami oraz kotami[9]. Nadają się do hodowania w stadzie.

Użytkowość

Jest wykorzystywany jako pies do towarzystwa[5], a także jako pies myśliwski i wyścigowy[4]. Poluje kierując się wzrokiem.

Zdrowie i pielęgnacja

Nie wymaga większych zabiegów; uwagę należy zwrócić na higienę uzębienia (stosunkowo często występuje kamień nazębny). Ułożenie pod warunkiem konsekwencji nie jest trudne. Rasa aktywna, wymaga ruchu.

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 Charcik włoski. Związek Kynologiczny w Polsce. [dostęp 2016-02-17]. (pol.).
  2. ↑ Piccolo Levriero Italiano (Italian Sighthound). Federation Cynologique Internationale (AISBL). [dostęp 2016-03-07]. (ang.).
  3. ↑ Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca, 2012, s. 364. ISBN 978-83-7705-179-5.
  4. 1 2 Multimedialna Encyklopedia Powszechna Edycja WIEM 2006. Young Digital Planet, 2006.
  5. 1 2 Bruce Fogle: Psy : wielka encyklopedia. Warszawa: Muza, 1996, s. 93. ISBN 978-83-7079-672-3.
  6. ↑ Diana Najmanová, Zděnek Humpál: Psy rasowe. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1987. ISBN 978-83-09-00723-4.
  7. ↑ Systematyka ras FCI z uwzględnieniem polskiego nazewnictwa ras. Związek Kynologiczny w Polsce. [dostęp 2016-02-17]. (pol.).
  8. ↑ Amy Marder, Debra Horwitz, Krystyna Chmiel: Nasz pies : poradnik dla właścicieli psów. Warszawa: Książka i Wiedza, 1999, s. 187. ISBN 978-83-05-13030-1.
  9. ↑ Charcik włoski - Rasy psów - Psy.pl [online], Wszystko, co warto wiedzieć o psach [dostęp 2019-04-19] (pol.).

Bibliografia

  • Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
  • Eva-Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 1998, s. 81. ISBN 978-83-7073-122-9.
  • Amy Marder, Debra Horwitz, Krystyna Chmiel: Nasz pies : poradnik dla właścicieli psów. Warszawa: Książka i Wiedza, 1999. ISBN 978-83-05-13030-1.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.