Cerkiew św. Paraskiewy
cerkiew filialna
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kwiatoń

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Diecezja

przemysko-gorlicka

Wezwanie

św. Paraskiewy

Wspomnienie liturgiczne

14/27 października

Położenie na mapie gminy Uście Gorlickie
Mapa konturowa gminy Uście Gorlickie, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kwiatoń, cerkiew prawosławna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kwiatoń, cerkiew prawosławna”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kwiatoń, cerkiew prawosławna”
Położenie na mapie powiatu gorlickiego
Mapa konturowa powiatu gorlickiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kwiatoń, cerkiew prawosławna”
Ziemia49°30′07,5″N 21°10′16,6″E/49,502083 21,171278

Cerkiew pod wezwaniem św. Paraskiewy – prawosławna cerkiew filialna w Kwiatoniu. Należy do parafii Opieki Matki Bożej w Hańczowej, w dekanacie Krynica diecezji przemysko-gorlickiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Świątynia znajduje się przy drodze do Uścia Gorlickiego, w bezpośrednim sąsiedztwie cerkwi greckokatolickiej (obecnie użytkowanej zarówno przez rzymskich katolików, jak i grekokatolików).

Cerkiew prawosławną pod wezwaniem św. Paraskiewy Serbskiej wybudowano w 1933, rok po konwersji całej ludności Kwiatonia na prawosławie (tzw. schizma tylawska). Świątynia służyła wiernym aż do 1947, kiedy to po wysiedleniu wsi w ramach akcji „Wisła” urządzono w cerkwi magazyn. Mimo powrotów części rodzin (które rozpoczęły się już w 1956), dopiero w 1988 – kiedy obchodzono 1000-lecie chrztu Rusi – udało się prawosławnym odzyskać świątynię, odremontować i przygotować do odprawiania nabożeństw. Ponowna konsekracja miała miejsce w 1989. Od tego czasu cerkiew podlega parafii w Hańczowej.

Prawosławna cerkiew w Kwiatoniu jest budowlą drewnianą, orientowaną, trójdzielną, o konstrukcji zrębowej. W przeciwieństwie do typowych cerkwi łemkowskich, obiekt nie posiada wieży. Dach świątyni kalenicowy, dwuspadowy, z jedną kopułą. Wewnątrz znajduje się kompletny ikonostas, na uwagę też zasługują liczne chorągwie procesyjne.

Od 1988 cerkiew jest stopniowo odnawiana i remontowana. W 1993 zrekonstruowano kopułę, w 1996 pokryto dach nową blachą, a w latach 1998–1999 ogrodzono posesję drewnianym płotem z daszkiem krytym gontem; zrekonstruowano też bramki wejściowe.

W 2. dekadzie XXI w. odremontowano wnętrze świątyni (prace ukończono w 2016). Planowana jest wymiana dachu oraz umieszczenie 3 kopuł[1].

Główna uroczystość obchodzona jest 27 października (14 października według starego stylu) – w dzień patronki cerkwi.

Przypisy

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.