 Avro Shackleton AEW.2 należący do Royal Air Force, 1983 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ |
morski samolot rozpoznawczy |
| Konstrukcja |
metalowa |
| Załoga |
10[1] |
| Historia | |
| Data oblotu |
9 marca 1949[1] |
| Lata produkcji |
1951-1958 |
| Wycofanie ze służby |
1991[2] |
| Liczba egz. |
181[2] |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
4× 12-cyl. silnik Rolls-Royce Griffon 57A chłodzony cieczą[2] |
| Moc |
1985 KM (1460 kW) każdy[2] |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
36,52 m[1] |
| Długość kadłuba |
26,61 m[1] |
| Wysokość |
7,12 m[1] |
| Masa | |
| Własna |
29 200 kg[1] |
| Startowa |
49 000 kg[1] |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
478 km/h[1] |
| Pułap |
5670 m[1] |
| Zasięg |
3070 km[1] |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2× działko Hispano 20 mm, bomby, bomby głębinowe, torpedy, miny[2] | |
| Użytkownicy | |
| Royal Air Force, South African Air Force | |
| Rzuty | |
 | |
.svg.png.webp){kind=small}
Avro Shackleton – brytyjski morski samolot rozpoznawczy i patrolowy dalekiego zasięgu, opracowany dla Royal Air Force, gdzie wykorzystywany był w latach 1951-1991.
Historia
Samolot powstał w zakładach Avro jako rozwinięcie bombowca Avro Lincoln. Początkowo wykorzystywany przede wszystkim do zadań patrolowych oraz zwalczania okrętów podwodnych, z czasem przystosowany został m.in. do roli samolotu wczesnego ostrzegania oraz samolotu poszukiwawczo-ratowniczego. Poza RAF-em Shackleton w latach 1957-1984 służył także w Południowoafrykańskich Siłach Powietrznych[2].
Nazwa samolotu pochodzi od Ernesta Shackletona, podróżnika i badacza Antarktydy.
Warianty[2]
- MR.1 – 77 egzemplarzy
- MR.2 – 70 egzemplarzy
- MR.3 – 34 egzemplarze
- AEW.2 – samolot wczesnego ostrzegania, 12 egzemplarzy (przebudowane z MR.2)
- T.2 – samolot szkoleniowy, 10 egzemplarzy (przebudowane z MR.2)
- T.4 – samolot szkoleniowy, 17 egzemplarzy (przebudowane z MR.1)