August Bezucha
Ilustracja
Data urodzenia

18 kwietnia 1871

Data i miejsce śmierci

3 grudnia 1945
Sanok

Miejsce spoczynku

Cmentarz Centralny w Sanoku

Zawód, zajęcie

sędzia, adwokat

Narodowość

polska

Małżeństwo

Amalia z d. Obmińska

Dzieci

Jan, Tadeusz, Zygmunt, August, Maria, Jadwiga, Zofia, Stanisława, Stefania, Anna

Odznaczenia
Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych

August Bezucha (ur. 18 kwietnia 1871, zm. 3 grudnia 1945 w Sanoku) – polski sędzia, adwokat, działacz społeczny.

Grobowiec rodziny Bezuchów w Sanoku (2018)

Życiorys

August Bezucha urodził się 18 kwietnia 1871. Kształcił się w C. K. Gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie[1][2][3]. Ukończył studia prawnicze. W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej wstąpił do c. k. służby sądowniczej. Od około 1897 był auskultantem C. K. Sądu Krajowego we Lwowie[4][5]. Od około 1899 był adjunktem w C. K. Sądzie Powiatowym w Pruchniku[6][7], a od około 1901 był adjunktem w C. K. Sądzie Powiatowym w Radymnie[8] [9][10][11][12][13]. W 1903 w Jarosławiu działał na rzecz Towarzystwa Szkoły Ludowej[14][15]. Jako sekretarz sądowy w sierpniu 1907 został przeniesiony z Jabłonowa do Sanoka[16] i pełnił to stanowisko w tamtejszym C. K. Sądzie Obwodowym[17][18], po czym od około 1909 pracował tam w randzie sędziego powiatowego[19][20][21][22][23]. W czerwcu 1912 mianowany radcą C. K. Sądu Krajowego dla Sanoka[24] i od tego czasu w tym charakterze pracował w tamtejszym Sądzie Obwodowym[25][26][27]. W tym charakterze w 1913, 1918 został wybrany zastępcą przewodniczącego sądu przysięgłych przy C. K. Sądzie Obwodowym w Sanoku[27][28]. Po wybuchu I wojny światowej od 14 listopada 1914 wraz z bliskimi przebywał w Wiedniu[29]. Później pozostawał na swoim stanowisku w sanockim sądzie do 1918[30][31][32][33].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w okresie II Rzeczypospolitej sprawował urząd sędziego Sądu Okręgowego w Sanoku[34] i jednocześnie był kierownikiem Sądu Powiatowego (ok. 1927/1928)[35][36], Sądu Grodzkiego (ok. 1929)[37], do około 1934[38][39][40][41] [42]. Został wybrany członkiem sądu przysięgłych na rok 1927[43]. W 1930 był naczelnikiem Sądu Grodzkiego w Sanoku[44] Działał w kole Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów RP w Sanoku (1931/1932 jako prezes[45], 1935/1936 jako członek, gdy był już na emeryturze[46]). Prócz zawodu sędziego był także adwokatem.

Został wybrany radnym miejskim w Sanoku w 1910[47][48], w 1912 w nowej radzie po przyłączeniu do Sanoka gminy Posada Sanocka[49]. W grudniu 1913 wyzwał wiceburmistrza Pawła Biedkę na pojedynek w związku z jego twierdzeniem, iż wypowiedź radnego Augusta Bezuchy na posiedzeniu rady miejskiej Sanoka nie zgadza się z prawdą; ostatecznie Biedka odmówił dania satysfakcji Bezusze[50]. W 1914 był zastępcą asesora C. K. Sądu Okręgowego dla spraw skarbowych w Sanoku[51]. Na przełomie lipca i sierpnia 1911 został członkiem dyrekcji Domu Handlowo-Przemysłowego w Sanoku[52]. W wolnej Polsce także sprawował mandat radnego miejskie w Sanoku, wybierany w wyborach w 1919, 1924[53][54]. Był członkiem sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” (1912, 1920, 1924)[55][56]. Od 2 stycznia 1914 do 1922 był członkiem wydziału Towarzystwa Kredytowego Urzędników i Sług Państwowych dla Budowy Członkom Domów Mieszkalnych i Dostarczanie Tymże Członkom Artykułów Spożywczych w Sanoku[57][58].

Jego żoną została Amalia z domu Obmińska (córka Floriana i Władysławy z domu Adamskiej, ur. 10 lipca 1879 w Birczy, zm. 26 marca 1951 w Sanoku[59]), z którą miał dziesięcioro dzieci[60][61]: córki Maria Józefa (ur. 1900, od 1928 zamężna z radcą NIK, Julianem Sołtykiem[62][60]), Zofia Barbara (ur. 1902, od 1924 zamężna z mjr. Andrzejem Bogaczem, matka Kazimierza[63]), Jadwiga Emilia (1904–1935, od 1927 zamężna z inż. roln. Tadeuszem Stanisławem Kościuszką[64], nauczycielka[65]), Stanisława Władysława (ur. 1905, od 1929 zamężna z Janem Łuczkiewiczem, urzędnikiem bankowym[66]), Stefania (ur. 1906, po mężu Drabczyńska)[67], Anna (1918–1996, po mężu Kaczor)[68], synowie Jan (1908–1992, prawnik, oficer, mąż córki dr. Stanisława Domańskiego[69]), Tadeusz (1909–1924[70]), Zygmunt (1912–1940, oficer, ofiara zbrodni katyńskiej[71][72]), August Wacław (ur. 1916[73]). Rodzina zamieszkiwała przy ówczesnej ulicy Antoniego Małeckiego pod numerem 89[74] względnie 4[75] (obecnie ulica Generała Władysława Sikorskiego)[60].

Zmarł 3 grudnia 1945 w Sanoku[76]. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej w Sanoku[77].

Odznaczenia

austro-węgierskie

Przypisy

  1. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Lwowskiego im. Franciszka Józefa za rok szkolny 1886. Lwów: 1886, s. 102.
  2. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Lwowskiego im. Franciszka Józefa za rok szkolny 1887. Lwów: 1887, s. 100.
  3. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Lwowskiego im. Franciszka Józefa za rok szkolny 1890. Lwów: 1890, s. 105.
  4. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1898. Lwów: 1898, s. 54, 56.
  5. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1899. Lwów: 1899, s. 53, 56.
  6. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1900. Lwów: 1900, s. 96.
  7. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1901. Lwów: 1901, s. 96.
  8. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1902. Lwów: 1902, s. 101.
  9. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1903. Lwów: 1903.
  10. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1904. Lwów: 1904, s. 101.
  11. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1905. Lwów: 1905, s. 101.
  12. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1906. Lwów: 1906, s. 116.
  13. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1907. Lwów: 1907, s. 116.
  14. ↑ Wykaz składek na „Dar Narodowy 3 Maja”. „Miesięcznik Towarzystwa Szkoły Ludowej”, s. 71, nr 5 i 6 z 1903.
  15. ↑ Wykaz datków zebranych na gimnazyum polskie w Cieszynie. „Miesięcznik Towarzystwa Szkoły Ludowej”, s. 96, nr 9 z 1903.
  16. ↑ Kronika. Wiadomości osobiste. „Gazeta Sanocka”, s. 3, nr 188 z 4 sierpnia 1907.
  17. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1908. Lwów: 1908, s. 123.
  18. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1909. Lwów: 1909, s. 137.
  19. ↑ Operetkowe posiedzenie. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 2, nr 32 z 4 grudnia 1910.
  20. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1910. Lwów: 1910, s. 137.
  21. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911, s. 140.
  22. ↑ Skorowidz powiatu sanockiego. Wydany na podstawie dat zebranych w roku 1911. Sanok: 1911, s. 42.
  23. 1 2 3 Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 138.
  24. ↑ Kronika. Mianowania i przeniesienia. „Gazeta Sanocka”, s. 3, nr 23 z 9 czerwca 1912.
  25. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 142.
  26. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 142.
  27. 1 2 Rozmaite obwieszczenia. „Gazeta Lwowska”, s. 6, nr 84 z 13 kwietnia 1918.
  28. ↑ Rozmaite obwieszczenia. „Gazeta Lwowska”, s. 12, nr 222 z 27 września 1913.
  29. ↑ Księga pamiątkowa i adresowa wygnańców wojennych z Galicyi i Bukowiny 1914-1915 oraz Album pamiątkowe. Cz. 3. Prowincya i Bukowina. Wiedeń: 1915, s. 137.
  30. ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1915. Wiedeń: 1915, s. 992.
  31. ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1916. Wiedeń: 1916, s. 944.
  32. ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1917. Wiedeń: 1917, s. 978.
  33. ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 1033.
  34. ↑ Kalendarz powszechny „Haliczanin” na rok pański 1925. Lwów: 1925, s. 51.
  35. ↑ Kalendarz Sądowy na Rok 1927. Warszawa: 1927, s. 150.
  36. ↑ Kalendarz Sądowy na Rok 1928. Warszawa: 1928, s. 75.
  37. ↑ Kalendarz Sądowy na Rok 1929. Warszawa: 1929, s. 125.
  38. ↑ Kalendarz Sądowy na Rok 1930. Warszawa: 1930, s. 98.
  39. ↑ Kalendarz Sądowy na Rok 1931. Warszawa: 1931, s. 79.
  40. ↑ Kalendarz Sądowy na Rok 1932. Warszawa: 1932, s. 87.
  41. ↑ Kalendarz Sądowy na Rok 1933. Warszawa: 1933, s. 91.
  42. ↑ Kalendarz Informator Sądowy na Rok 1934. Warszawa: 1934, s. 113.
  43. ↑ Ogłoszenia. „Gazeta Lwowska”, s. 3, nr 298 z 31 grudnia 1926.
  44. ↑ Haliczanin. Kalendarz powszechny zastosowany do potrzeb wszystkich mieszkańców Małopolski i Kresów Wschodnich na rok Pański 1930. Lwów: 1930, s. 54.
  45. ↑ Sprawozdanie Zarządu Głównego Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów Rzeczypospolitej Polskiej za rok 1931/1932. Warszawa: 1931, s. 16.
  46. ↑ Sprawozdanie Zarządu Głównego Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów Rzeczypospolitej Polskiej za rok 1935/1936. Warszawa: 1936, s. 31.
  47. ↑ Po wyborach. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1–2, nr 34 z 18 grudnia 1910.
  48. ↑ Edward Zając: Obywatele Honorowi Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2002, s. 75. ISBN 83-909787-8-4.
  49. ↑ Z Rady Miejskiej. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 2, nr 26 z 30 czerwca 1912.
  50. ↑ Kronika. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 3, nr 51 z 14 grudnia 1913.
  51. ↑ Szematyzm galicyjskich władz i urzędów skarbowych na rok 1914 zestawiony wedle stanu z dnia 15 kwietnia 1914. Lwów: 1914, s. 39.
  52. ↑ Kronika. Dom Handlowo-Przemysłowy w Sanoku, Stowarz. zarejestr. z ogr. poręką. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 3, nr 33 z 6 sierpnia 1911.
  53. ↑ Marek Drwięga. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Samorząd miejski Sanoka w latach 1918–1939. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 36, 38, 39, 76, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
  54. ↑ Wojciech Sołtys, Miasto i jego władze, Pomiędzy wojnami światowymi 1918–1939, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 514.
  55. ↑ Anna Sebastiańska: Członkowie TG „Sokół” w Sanoku 1889–1946. sokolsanok.pl, 2009-11-29. [dostęp 2016-03-15].
  56. ↑ Paweł Sebastiański, Bronisław Kielar: Wykazy członków Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku. W: 125 lat sanockiego „Sokoła” 1889–2014. Sanok: Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Sanoku, 2014, s. 147, 150, 153. ISBN 978-83-939031-1-5.
  57. ↑ Firma. „Gazeta Lwowska”. Nr 132, s. 16, 13 czerwca 1914.
  58. ↑ Firmy. „Gazeta Lwowska”, s. 7, nr 116 z 1 czerwca 1922.
  59. ↑ Księga Zmarłych 1946–1958 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 317 (poz. 34).
  60. 1 2 3 Paweł Kosina: Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele. Sanok: Stowarzyszenie Przyjaciół Heleny Kosiny w Sanoku, 2006, s. 49–50. ISBN 83-924210-0-0. Paweł Kosina. Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele. „Góra Przemienienia”. Nr 25 (149), s. 19, 18 czerwca 2006. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku.
  61. ↑ Edward Zając: Sanockie biografie. Sanok: Oficyna Wydawnicza Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2009, s. 16. ISBN 978-83-61043-09-6.
  62. ↑ Księga małżeństw (1924–1936). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. s. 269.
  63. ↑ Księga małżeństw (wojskowi) 1924-1936. Sanok. s. 1.
  64. ↑ Księga małżeństw (1924–1936). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. s. 159.
  65. ↑ Seweryn Lehnert: Spis nauczycieli publicznych szkół powszechnych i państwowych seminarjów nauczycielskich oraz spis szkół w okręgu szkolnym lwowskim obejmującym województwa lwowskie, stanisławowskie i tarnopolskie. Lwów: Wydawnictwo Książek Szkolnych w Kuratorjum Okręgu Szkolnego Lwowskiego, 1924, s. 63.
  66. ↑ Księga małżeństw (1924–1936). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. s. 328.
  67. ↑ Księga wtóropisów aktów małżeńskich za lata 1936-1945. T. „K”. Cz. II. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 285.
  68. ↑ Edward Zając: Szkice z dziejów Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1998, s. 11–14. ISBN 83-909787-0-9.
  69. ↑ Edward Zając: Sanockie biografie. Sanok: Oficyna Wydawnicza Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2009, s. 16–20. ISBN 978-83-61043-09-6.
  70. ↑ Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 292 (poz. 117).
  71. ↑ Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Katyń. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000. s. 30. [dostęp 2016-03-19].
  72. ↑ Andrzej Brygidyn: Sanocka Lista Katyńska. Jeńcy Kozielska, Ostaszkowa, Starobielska oraz innych obozów i więzień Polski kresowej pomordowani w Rosji Sowieckiej. Sanok: 2000, s. 33–34.
  73. ↑ XLVIII. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofji w Sanoku za rok szkolny 1934/1935. Sanok: 1935, s. 13.
  74. ↑ Państwowe Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku. Katalog główny, rok 1921/22 (zespół 7, sygn. 82). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 317.
  75. ↑ Edward Zając: Szkice z dziejów Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1998, s. 13. ISBN 83-909787-0-9.
  76. ↑ Indeks do ksiąg zmarłych od roku 1914. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. B 1945, (Tom K, str. 249, poz. 167).
  77. ↑ Stefan Stefański: Kartki z przeszłości Sanoka. Sanok: Oficyna Wydawnicza Miejskiej Biblioteki Publicznej w Sanoku, 2005, s. 27. ISBN 83-919470-9-2.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.